Op weg naar de Kelimutu vulkaan en snorkelen in Riung

9-10-21014
Daar gaan we dan. We vertrekken uit Sea World Beach resort. We zeggen gedag tegen de vriendelijke Duitse familie welke we de laatste dagen ontmoet hebben. Zij wonen op Jakarta, waar hij werkt bij de Duitse ambassade . Andreas en Anita en hun kinderen Francesca en Anthonia. We hebben veel met ze gebabbeld en weten nu zeker dat we niet naar Jakarta voor vakantie moeten. Weer wat geleerd.

Marthon staat gereed aan de poort en we rijden richting Mieke om gedag te zeggen. Was erg gezellig om haar te zien. Maar nu dan verder richting Moni.
Na drie en een half uur rijden , twee honderd haarspeldbochten en op en neer gecrossed te hebben komen we aan bij het Flores Sare hotel. Helaas voldoet dit hotel niet aan onze verwachtingen, gelukkig ook niet aan die van Marthon! Dus op naar een alternatief, het Eco Lodge Kelimutu! Natuurlijk kost het drie keer zoveel maar dat geeft niet voor ons. We krijgen er veel extra's voor terug. Een mooie kamer met heerlijk bed en warme douche.......

De volgende ochtend vroeg uit de veren. Veilingtijden.  Om vier uur vertrek naar de Kelimutu vulkaan en haar drie kratermeren. Deze meren verschillen alle van kleur en door de vulkanische activiteit veranderen ze ook nog eens geregeld van kleur. De laatste uitbarsting van deze vulkaan was in het jaar 1870. Dankzij de grote toename van het toerisme heeft men het pad dat men naar boven beklimt voor een groot gedeelte aangepast en voorzien van betonnen traptreden.
Boven op de vulkaan staat een hoop wind en kan het nog redelijk koud zijn. Zo zeker zo vroeg in de morgen. Maar niet getreurd, gelukkig zijn er dorpelingen die nog eerder voor ons zijn opgestaan en het hele stuk hebben gelopen om ons te verwelkomen met heerlijke koffie en thee. Tja,Indonesië koffie. Lekker sterk!!!
Vijf uur slaat de klok wanneer we als eerste de top bereiken.
Nu duurt het nog zeker een uur voordat de zon begint te komen.  Vol verwachting staan we met twintig andere klimmers te kijken hoe het licht wordt en de krater meren zichtbaar worden. De ene kleurt donkergroen, de ander geel groen blauw en een turquoise blauwe. De middelste is de grootste van de drie.  Zo iets van een 167 meter doorsnede.

De zon opkomst is prachtig, met geen pen te beschrijven. Na het genieten van de drie kraters vervolgen we onze weg terug naar het hotel voor een heerlijk ontbijt.
Nu gaan we een heel stuk rijden. Richting Ende langs de zuidkust, waar we gaan lunchen. Vanuit Ende gaan we via Panggajawa op weg naar Riung. Panggawaiawa staat bekent om haar blauwe stenen. Deze spoelen aan op het strand , worden verzameld en aan China en Japan verkocht. Nog vijftig jaar sprokkelen en de zee is leeg van blauwe stenen. Maar ja, we leven nu en  niet over vijftig jaar toch?

De weg naar Riung is lang, bochtig met vele afgronden en grote hoogtes. Veel gaten in de weg en ook nog eens een brug die is ingestort. Detour.......... Over zandwegen met waterpartijen en een bruggetje van bamboehout welke onze auto maar net kon dragen... Nee, gaat lekker hoor.
We komen s' avonds gaar aan in Riung waar we kunnen kiezen uit twee geweldige (ahum) hotels. We kiezen degene waar al meerdere gasten in verblijven . Het SVD hotel Riung. Zachte bedden, koude douche en een ontbijt, met broodjes als tennisballen. En dat voor twee dagen. Waar doen ze het voor. Nou.......?
Die avond ontmoeten we Chris die onze gids gaat zijn voor het snorkelen rond de eilanden die voor de kust liggen. Het moet speciaal zijn, en de gasten die hier al een dag zijn bevestigen het verhaal.
Dus de volgende morgen voor dag en dauw Vol verwachting naar de haven om op onze Prive boot te stappen richting de eilanden. Geen woord te veel gezegd. Mooie koraalvelden, veel kleuren en veel vis. En heerlijk warm water. Perfecte lunch op het strand met verse vis van de BBQ. Chris verzorgt ons goed. Na de lunch nog wat snorkelen en dan op weg naar de plek met de vliegende honden. Grote  vleermuizen die in de bomen hangen en s'avonds 30 kilometer vliegen om fruit te gaan eten. Een kabaal van jewelste, gekrijs en geflapperd. Maar wel gaaf om te zien en mee te maken. Wanneer Chris wat herrie maak komt de hele meute los van de boom en vliegt een aantal rondjes boven ons alvorens weer in de bomen te gaan hangen.

Eenmaal terug in het hotel gaan we dineren bij Chris, die een half jaar geleden ook een restaurant begonnen is. Pato Resto... Heerlijke kipsate met gebakken rijst en mie goreng. Super gegeten voor een nette prijs. Aanrader..... Ook nog even de lokale palmwijn geprobeerd,. Een goede cognac is er niets bij. Nog een nacht slapen in die ballentent en dan gaan we weer verder. Gelukkig!