dinsdag 27 oktober 2009

Atherton Tablelands

Weer verder.

Vanuit Cairns richting Yungaburra gereden.
Een stadje temidden van de Atherton Tablelands.
Op de weg ernaartoe eerst even een kijkje nemen bij de “Cathederal Fig”.
Een grote Ficus van wel meer dan 500 jaar oud. Een Ficus waar de lucht wortels zich van boven tot aan beneden als hele dikke staven laten zien. Wat een tafereel van wortels.
Ongelofelijk !!! Samen op de foto tussen de wortels en stammen.
De gastheer, waar de boom zich in den beginne op gevestigd heeft is er al allang niet meer.
Gewurgd en overleden en verrot zodat deze boom nu na al die jaren groeien helemaal op zichzelf staat. Met een hoogte van 48 meter! En een omtrek van de boomwortels samen van 44 meter. Dat zou zoiets zijn dat als er 24 mensen met gestrekte armen hand in hand om de boom heen zouden staan. De kruin van de boom beslaat zo’n 2000 vierkante meter, wat gelijk is aan 2 Olympische zwembaden naast elkaar. En al die bladeren bij elkaar wegen ook nog eens zo’n 1000 kg. En natuurlijk is deze boom een gastheer voor allerlei epiphitische planten zoals varens en andere schaduwplanten.

Cathedaral Fig
Na dit indrukwekkende tafereel vervolgen wij onze weg langs de Gilles highway richting Lake Barrine. Een zoetwater meer gevormd in een krater. Leuke bijkomstigheid is dat er een bekent Thee huis aan het water staat, waar wij natuurlijk gaan genieten van een bakkie thee en een welverdiende Cappuccino. En een onvergetelijk uitzicht op het meer.

Na onze ‘koffie-Thee pauze” doen we de trial langs het water. Een tocht van zo’n 5 kilometer langs het meer. Weer een wandeltocht door het regenwoud. Het houdt niet over.
Heel veel vogels in de omgeving, zowel in het woud als op het water.
Ook nog een possum en een musky tree kangaroo ( boomkangaroo = een grotere rat cq. cavia kruising) Als we er geen plaatje van hadden zouden we het ook niet weten.
Verder nog wat hagedissen die ons iedere keer deden schrikken….
Al met al een heerlijke 5 km. Regenwoud.


Schatjes tussen de wortels van de Cathedaral Fig
Op naar Yungaburra. Het stadje rijden we eigenlijk in 30 seconden door en we besluiten morgen terug te gaan om het toch wat beter te bekijken. Eerst op zoek naar een camping. Of toch eerst nog maar even langs de “Curtain Fig”. Weer zo’n Ficus maar dan met een heel gordijn van wortels. De naam zegt het eigenlijk al. En nu we hier toch in de buurt zijn moeten we die ook maar even zien dan. Ook mooi hoor.
Lake Barrinne
Verder richting Atherton voor een camping. Nadat we onze plek uitgezocht hadden besloten we terug te gaan richting Yungaburra omdat er net voor dat plaatsje een spot is waar je de Platypus “het vogelbekdier” kunt bekijken.
Dit waterzoogdier wat zich voortplant dmv het leggen van eieren, jaagt in het water van zonsondergang tot zonsopgang. Dus vandaar dat we terug gingen. De schemer begint al. We zijn hier nu toch en hebben zo’n beest (je) nog nooit gezien.
Samen met twee Nederlandse meiden die we op de camping ontmoet hebben stonden we langs de waterkant te wachten. Laten we nou net voordat er een hele bus toeristen aankomt het mooie diertje zien zwemmen en duiken en weer boven komen. Voor een minuut of 10-12 konden we dit schouwspel aanschouwen voordat de hele oever vol stond met toeschouwers.. hadden wij even mazzel gehad…. Een super gave ervaring. Als je foto’s in brochures ziet zou je een groter dier verwachten, een beetje de grote van een otter. Maar deze water bewoner is kleiner, 20-30 cm. Blij dat we even terug gereden zijn om dit moois te zien……


Curtain Fig..........
De volgende ochtend op weg naar de binnenstad van Atherton om de “Chrystal Caves” te zien. Wij denken dan aan grotten waar je de bergkristallen kunt bekijken…
Nou niets is minder waar. Het betreft hier een winkel waar allerlei kristallen en amethisten en agaath stenen uitgestald zijn. Met achterin de winkel een ingang naar een “kelder” waar men een grot van gemaakt heeft. Er moet daar een amethist staan van zo’n 2 meter hoog “ The Empress of Uruguay”. Weegt 2,7 ton. Maar om deze namaak grot te bekijken (100 m2 purschuim! Mag men per persoon 20 dollars neer tellen… Mooi niet dus. Wat een aanfluiting.
Er wordt in de nabije omtrekt mega veel reclame voor gemaakt, maar van ons hoeft het niet.
Gauw weer verder en dan toch maar een paar fotootjes gaan maken in het nostalgische Yungaburra. Alsof het 60 jaar geleden zo neer is gezet en nog steeds zo staat. Leuk om een keertje gezien te hebben.

cafetaria in Yungaburra..........
Op naar de watervallen. Om te beginnen die van Malanda falls. Leuke waterval maar niet heel erg indrukwekkend. Wel heel helder water met gigantisch veel vis erin.
Op naar Millaa Millaa, voor de gelijknamige waterval die erg mooi is. Je kunt er ook zwemmen, echter toen wij er waren was er net een bus scholieren gedropt dus het pittoreske van de waterval was er niet bij.
Verder door naar Zillie falls. Water wat echt een hele grote afstand moet overbruggen om beneden te komen. Zeer indrukwekkend.

En om het maar even af te leren, nog een waterval. Het barst er hier van. De Ellinjaa falls.
Dat was toch wel een van de mooiste. Een aardige klim voor de terug weg maar zeer de moeite waard.

De Zillie Falls....

Nu op weg naar Innisfail. Een middelgrote stad aan de kust. Onderweg nog een tussenstop gemaakt bij een biologische kaasboerderij. De Mungalli Creek Bio-Dynamic dairy.
Een hele mond vol, maar dat mag dan ook wel. We werden hartelijk welkom geheten met een kleine rondleiding over de kaasmakerij. Waar natuurlijk ook geproefd mocht worden. En niet alleen kaas maar ook heerlijke yoghurt. Daar moesten we dan ook gelijk maar wat van inslaan.
Voor zover we natuurlijk in onze kleine koelkast kunnen herbergen. Erg leuke ervaring, had ik niet willen missen.

Nu op Camping mango tree te Innisfail. Morgen zullen we de omgeving hier wel gaan verkennen. Eerst maar weer eens een lekker bakkie maken…. Tot morgen..

vrijdag 23 oktober 2009

Mareeba, hart van de koffie

Mareeba- Coffee-world

Vandaag vanaf Granite Gorge gereden naar Mareeba voor de koffie plantage….We zaten er maar een klein half uurtje vanaf en ach dachten we voordat we doorrijden naar Cairns moeten we toch even langs. Eigenlijk verwachten we er niet zoveel van maar het viel alles mee….
Toch maar even een stukje geschiedenis van de koffie dan:

Rond 1600 ontdekten de Nederlanders koffieplanten op Java en je kon met de bonen heerlijke drank maken…de eerste koffie was geboren! Die Nederlanders toch
Rond 1690 rezen de koffieplantages uit de grond op elke denkbare Nederlandse kolonie, Sumatra, Bali, Timor etc.
Rond 1700 word de koffieboon ook getransporteerd naar Nederland
Rond 1714 is Nederland weer veels te vrijgevig we schenken de eerste koffieplant aan de Franse Koning en onze roem is vergaan, Frankrijk ontdekt deze goddelijke drank en zo ook Italië en Spanje…Ooops…Stom



Bren kan niet van de chocolaatjes afblijven.......


Dit alles hebben we geleerd in het koffie museum, allerlei koffiemachines waren te bezichtigen erg leuk….

Maar natuurlijk was er ook genoeg koffie te proeven, wel 26 verschillende soorten koffie, waarvan 3 Australische soorten en meerdere buitenlandse varianten. Daarnaast ook nog koffie met een smaak van o.a. vanille, macadamia, chocolade etc. ( dit maken ze door de koffieboon te drogen met het natuurlijke ingrediënt naar keuze, wanneer de boon daarna geroosterd wordt blijft die smaak en geur behouden ) ook 4 soorten thee en natuurlijk 3 koffielikeuren en chocolade gemaakt van koffiebonen.

Al met al een erg lekkere proeverij !!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!

En proeven maar.....waar moet je beginnen he?

koffieplantage met hele grote koffieplanten...
Nog een weetje voor diegene die altijd koffiebonen kopen:
Je hebt twee soorten bonen; de Robustaboon en de Arabicaboon.
De Robusta boon is veel groter, groeit aan een grotere boom met groter blad en deze boom kan zelfs ook goed groeien op zeeniveau. De boon bevat tweemaal zoveel cafeïne. Is erg verschillend in zijn smaak. Hij is veel goedkoper en wordt veel gebruikt om koffiepoeder van te maken. De robustaboon wordt ook wel gemixt met arabicabonen om er een betere smaak aan te geven en om de kwaliteit op te vijzelen.
De Arabicaboon daar in tegen is veel beter van kwaliteit, veel standvastiger in smaak. Er zijn 20 verschillende soorten met 20 verschillende karakters. 10% van alle arabicabonen is van A-kwaliteit.

Nog een leuk weetje de kwaliteit van de boon is afhankelijk van zijn kleur (hoe groener hoe mooier) zijn formaat en de kracht van de geur!!!!!

Zo nu weten jullie alles van koffie enzo, het was weer een erg leuke dag. Er gaat geen dag voorbij of je leert weer wat.

Daarna hebben we onze weg vervolgd naar Cairns. Daar moesten we onze registratie ophalen zodat de auto nu ook volledig op onze naam staat…geregistreerd!!!!
Wederom een mooie camping opgezocht en daar staan we dan weer. Op naar de volgende dag
Een hele dikke zoen aan iedereen die ons volgt…..

De auto

En dan hierbij de beloofde foto's van de binnenzijde van de auto.
Alles hebben we wel wit gelaten ipv bloemen e.d. op de buitenkant te schilderen omdat hij anders later niet zo snel doorverkocht kan worden.
mar dat mag de pret niet drukken. we zijn er zeer content mee en hebben er nu dan ook al zo'n 650 km. op zitten.




aan de achterzijde hebben we ook een anti muggendoek geplaatst, en er zijn er nu al 3 die gevraagt hebben of je dat er zomaar bij krijgt wannneer je een auto huurt...
HELAAS, je moet em kopen en dan kun je er mee doen wat je wilt.....en er dus ook gaas inplakken...


Inmiddels vandaag ook een zeil (schaduwdoek) aan de zijkant van de bus gemaakt, zodat we bij de volgende regenbui ook gewoon buiten kunnen blijven zitten.....droog.
Want tja....we zitten toch nog steeds in de regio van het regenwoud. En het wordt niet voor niets zo genoemd.....

Als we weer mooiere foto;s van de bus hebben, volgen ze....
Toedeloe

donderdag 22 oktober 2009

Cape Tribulation en meer.

Cape Tribulation

Vanuit Port Douglas richting Cape Tribulation.
Aan de kust middenin het Daintree Rainforest.
Via het plaatsje Daintree richting de ferrie die ons over de Daintree River voer..
Erg leuke tocht en een hoop mooie vergezichten.

Eenmaal aan de overzijde begon de tocht door het regenwoud, een goed begaanbare asfaltweg dwars door het regenwoud. Hoge bomen, varens en van alles en nog wat aan planten aan beide zijde van de weg. En heel veel borden die je waar schuwen voor de Cassawarie’s . De loopvogel met de harde kam bovenop het hoofd. En natuurlijk hoop je er een tegen te komen, maar natuurlijk niet voor op je auto.



Onderweg een mooi zicht vanaf de kijkuit post (Alexandra lookout).. En de tocht vervolgd langs de Daintree River met haar krokodillen. Om later aan te komen in Cape Tribulation….
Een camping gauw gevonden en nog geen 10 minuten later liepen we langs het lange witte zandstrand. Gewoon verlaten. Bijna (2 mensen) niemand te zien. GEWELDIG…

De volgende dag wederom langs het strand richting de lookout van Cape Trib. Een wandeling van zo’n anderhalf uur langs het strand en door het regenwoud. Om dan een uitzicht te hebben over het regenwoud en de zee. En weer heel weinig mensen daar. Wij alleen op de wereld..
Dat maakt je wel even klein maar geeft ook wel een apart gevoel. Genieten !!
En dan natuurlijk weer anderhalf uur terug wandelen.


Daarna ook nog een wandeling door de mangrove bossen gemaakt. Veel wetenswaardigheden wisten we al maar we hebben er wel van genoten. Mooie vogel geluiden door het woud. Gezang van o.a. de Riffle bird en gekrijs van de papagaaien. Nee geen Cassawarie. Jammer..

S’Nachts een hele heftige regenbui… Hadden ze daar ook wel nodig want het was al een lange tijd te droog…en dat voor een regenwoud.

Volgende ochtend nog een woud wandeling gemaakt en daarna op naar Mareeba Zo’n kleine 200 km. Met de nodige onderbrekingen van pauzes om weer eens van het voortreffelijke uitzicht te genieten…
Grote mierenheuvels, bouwwerken van zand en klei. Te grote van een groene klikobak. Ongelofelijk.





Aangekomen in Mareeba op zoek naar een camping. Degene daar in het centrum was niet veel soeps, dus verder op weg naar Granite Gorge. Een natuurpark ( een van de zoveel) met een camping. De weg ernaar toe redelijk te doen. Onverharde rode klei.
Eenmaal op de camping moesten we er nog eens twee keer over na denken. Want erg veel beter zag deze camping er ook niet uit. In ieder geval wel goede sanitaire voorzieningen en dat is wel een pre. Maar eenmaal naar de receptie gewandeld te zijn, waren we om. Een Walibi (kleinere kangaroo) voor ons op het pad……Gaaf!!!!
Nou maak je borst maar nat. Eenmaal de auto op een plek in de schaduw…. En ja hoor, nog veel meer Walibi’s. 1,2,3,……20…….25….30. Ja hoor. Nou ophouden. Het barst er hier van.
Een handje voer, en je kunt ze zo uit het handje eten geven. Geweldig.




Een korte wandeling over , hoe kan het ook anders, granieten bergen (rotsblokken) laat ons nog meer Walibi’s zien. Ook de manier van leven en overleven.
Erg leuke ervaring. Ze komen zelfs s’avonds bij je camper kijken of er nog wat te kanen valt.
Morgen ochtend maar weer zien, hoe het er dan weer voor staat.
Voor nu kunnen we in ieder geval lekker slapen. We hebben weer genoeg gezien vandaag.
Nog geen dag verveelt.




Op naar de koffie en theeplantages van Mareeba om te kijken en te proeven……Tot later…





zondag 18 oktober 2009

Het Great Barrier Reef

Het Great Barrier Reef….

Nou daar gingen we dan. Op naar het “Great Barrier Reef”,
Allereerst wilde we de gesponsorde live-aboard doen waarbij we de haaien expeditie met marinebioloog zouden meemaken. Echter vaart deze boot pas weer in november uit.
Restte ons het alternatief; de Seaquest. Maar die vroegen zoveel geld voor 5 dagen, dat was geen sponsoren meer……..dus dan maar een dagtrip. Toch om het GBR met eigen ogen te zien.
Om 8 uur in de morgen werden we opgehaald door de bus van Poseidon.
Een familie bedrijf met een grote boot voor zo’n 90 tot 100 mensen.
Afhankelijk of het duikers of snorkelaars zijn natuurlijk. Wij hadden de mazzel.
Weinig mensen (10 duikers) en wat intro’s en de rest snorkelaars. De boot was halfvol. Zo’n 38 man totaal. Dus lekker rustig. Agincourt Reef. Een van de buitenste riffen.

De eerste duik was na anderhalf uur varen. Redelijk te doen met zo’n snelle boot. Er liggen trouwens veel van die jongens in de haven.Nette bediening aan boord. Perfecte briefings en een hele goede geoliede machine zo als die staf bij en door elkaar werkte. Een mooie aparte plek op de boot voor alleen gecertificeerde duikers.



Met een groepje van 6 duikers met een gids naar beneden…. Net Bonaire….. Vooral de eerste duik. Veel koraal en hier en daar een vis. Grote en ook kleine jongens. Maar aan het hele aparte spul onbrak het. Zeker de eerste duik. Na 45 minuten weer op de boot met een interval van 30 minuten op naar de tweede stek.
Castle; een grote rots van koraal waar we omheen zwommen op een diepte van ongeveer 20-25 meter. Het koraal is erg mooi en hier en daar een grote Grouper, veel stingray’s en wat White tips….(haaien) Een paar naaktslakjes en de 50 minuten waren alweer om.

Daarna een super lunch op de boot. Salades, kip, garnalen, brood, alles wat je maar wilt. Echt waar, perfect.


Na een interval van een uurtje op naar de derde stek. Whally genaamd.
Een mooie ondiepe duik. Met heel veel mooie tafel koralen, hertshoornkoraal en wat van de zachte koralen. Zeer indrukwekkend en daarmee is het GBR wel onderscheidend van de rest van wat we allemaal op deze aardbol al gezien hebben. Naast de koralen ook weer wat naaktslakjes, stingray’s , grote groupers en vleermuisvissen enz, enz.

Helaas niet veel spectaculaire foto’s gemaakt maar wel en paar om jullie een indruk te geven van de koralen.

Het is toch zeker leuk om te horen dat als we nog een keer mee willen, we dat in ieder geval op zondag moeten doen , dan kunnen we meeduiken met de eigenaar van de boot. Want omdat we heerlijke duikers zijn en ze geen omkijken naar ons hebben en wij er dan misschien nog meer aan hebben!!!!! De eigenaar van de boot is een wat oudere man die zijn eigen toertjes onder water maakt. Misschien doen we dat nog wel. We denken er over na…….dus.
Het mooiste is wel dat we vandaag maar weer eens een paar leuke duiken hebben gemaakt op weer een hele aparte rifformatie. En er zijn maar weinig Hollanders die dat kunnen zeggen…..
Weer een duikstek van ons lijstje afgestreept.


Een grote 10 voor de Staf van de Poseidon. Erg professioneel en heel plezierige lui om mee te gaan. Als we hier nog een keertje zouden duiken, dan zeker met deze mensen. Bedankt!!!

Het Great Barrier reef is en blijft mooi om het koraal. Zeker staat deze bij ons wel in de top tien, maar gaat het bij lange na niet redden tegenover Sipadan (Maleisië), Sulawesi en ons schatje Negros ( Filippijnen).
Maar wat niet is kan nog komen want deze kust is wel heel erg lang en er komen zeker richting het zuiden nog mooie stekken om te duiken…..We wachten geduldig af.
Dus Reinier en Cor….(en andere duikers onder ons). Nog effe doorsparen voor jullie duikvakantie, maar zover hoef je er in ieder geval niet voor te vliegen…..



vrijdag 16 oktober 2009

Botanic Gardens Cairns

Botanic Garden Cairns…

Terwijl Bren het laatste stukje van ons Muskietennet aan het naaien is probeer ik een update te geven van onze laatste dagen.

We zijn druk bezig geweest om onze camper helemaal op te “pimpen”, wat wil zeggen wat meer naar onze zin in te richten.
Allereerst de hele bus nog eens grondig schoongemaakt.. Was trouwens geen overbodige luxe.
Want die lui zeggen wel dat hij schoon is maar dat wil niet zeggen dat wij er dan in willen slapen….Ooooo nee.
Daarna de zijpanelen van het zitgedeelte een nieuw likkie verf gegeven, tapijtje bij het keuken gedeelte en een magnetron ingebouwd. Kamperen maar dan wat luxer natuurlijk.




Ons bed erin gemaakt. Een vast matras van een behoorlijke dikte met binnenvering. Je moet er per slot van rekening toch een heel jaar op liggen. Ik denk dat er niemand is met zo’n luxe slaapplek in zijn bussie of caravan. Nog even een “vitrage” gordijn bij de schuifdeur tegen de muggen en dan nu het laatste. Een “ vitrage” doek aan de achterzijde van de bus zodat we de klep open kunnen laten als we op een plek staan. Kan de tent lekker doorluchten.
Onze spullen en kleding erin en dan gaan we morgenochtend rijden.


Vanmiddag hadden we er even genoeg van en zijn we hier in Cairns naar de Botanische tuinen geweest.
Natuurlijk weer een lust voor het oog. Alsof je in een regenwoud loopt met allemaal bloemen ertussen. Bromelia’s, Orchideeën, Heleconia staand en hangende, Gember bloemen. In een woord geweldig. Menig bloemist likt hier zijn vingers bij af. En wij dus ook.
Het groeit eigenlijk allemaal zo in het wild.

We hebben er natuurlijk weer een hele hoop foto”s van gemaakt. Onmogelijk ze allemaal op de blog te zetten vandaar een kleine selectie…Geniet er maar van.!!!




En dan op naar morgen. Vannacht slapen we nog in het bed in ons huisje en rijden morgen ochtend richting Port Douglas en hoger naar Cape Tribulation…. Hoger gaan we niet omdat onze bus geen 4X4 is en er boven Cape een rivier overgestoken moet worden. Nou dat gaat zeker niet met dit bussie…. Als we daar geweest zijn vervolgen we onze reis terug naar beneden. De lange weg richting Melbourne….. Tijd zat…
ps; foto's van de auto komen nog.. wilde niet helemaal gaan zo ik wilde. Toedeloe.





maandag 12 oktober 2009

Kuranda….
Het oudste tropische regenwoud is hier in de buurt,wij als plantengek!!! Moeten toch minstens daar zijn geweest. Omdat we helaas nog niet in het bezit zijn van een eigen auto
hebben we het maar geboekt bij een touroperator…je moet wat he!!!

Even wat weetjes: - Het regenwoud moet minstens 100 miljoen jaar oud zijn…het Amazonegebied met 10 miljoen jaar komt maar net kijken
- Het regenwoud van Queensland is tegenwoordig beschermd-)Gelukkig!
- Het heeft de grootste diversiteit aan lokale inheemse soorten
- Een vijfde van de vogelsoorten
- Een kwart van de reptielen (gelukkig hebben we ze niet gezien)
- Tweevijfde van de planten etc..etc..





‘s Morgens opgehaald met de taxi (wat een luxe). Op naar de Skyrail. Ik was alleen even vergeten dat ik (Brenda) vreselijke dieptevrees heb, tja daar sta je dan voor zo’n treintje wat de lucht in gaat, met knikkende knieën ben ik toch maar ingestapt…maar ik moet je zeggen het huilen staat je dan nader dan het lachen, alle spieren in je lijf verkrampen maar ja het moet. Na 10 minuten is de eerste stop, even eruit….dan kan de spanning even loskomen. Een rondje lopen en dan moeten we weer verder. De tweede keer is nog erger dan de eerste keer, we mogen nu gelukkig met z’n tweeën in de gondel, wat een ramp. Het lijkt wel of alles wat je in je lijf hebt word samengeperst…Ik weet nu weer wat angst is !!!!! Kom maar op met die angstige duikers…. Nog 1 keer eruit en erin dan zijn we op de plaats van bestemming! Het is fantastisch hoor dat regenwoud helemaal om erover heen te gaan en van het uitzicht te genieten dat zoiets moois toch nog bestaat is erg gaaf. Ik heb er toch wel van genoten. Ondanks alle spanning!!!!!!
Als je met de skyrail over het regenwoud bent gegaan kom je aan in het plaatsje Kuranda, dit ligt midden in het regenwoud…een echt houthakkersdorp. In de jaren 60 was het een dorp voor diegene die er een alternatieve levenswijze op na hielden. Je voelt de sfeer nog wel maar daar is voor de rest niets meer van te zien.




In het dorp is een vlindertuin, waar we natuurlijk ook van genoten hebben. Wat ontzettend gaaf om zoveel vlinders te zien en voelen rondvliegen. Zoveel mooie soorten heb ik nog nooit bij elkaar gezien. Al die kleuren WAUW!!!!


Ook de vogels die we er gezien hebben is om van te genieten, papagaaien klein en groot in allerlei kleuren ..Gaaf gewoon!


En natuurlijk onze eerste koala, speciaal voor moeders Ria hierbij het bewijs…Wat een pracht dieren, ook de kangaroos de nationale trots van het land zijn fantastisch. Je moet geen ruzie met ze hebben als je naar die klauwen kijkt maar zo zijn ze erg mooi. Al met al een mooie dag om op terug te kijken. Gelukkig gaan we terug met de trein, ook door het regenwoud om er weer op een andere manier van te genieten. Maar nu is het niet meer eng en kan ik rustig naar buiten kijken en genieten van al het moois. De natuur het blijft fantastisch.


Op Camper jacht

Camperzoektocht

De camper is in aantocht, we hebben een hele mooie gevonden….dinsdag a.s. is hij van ons!

Zonder slag of stoot was dat natuurlijk niet.
Een zwerftocht door Cairns. En niet 1 maar wel 10 keer.
Van de ene naar de andere kant en weer terug.

Want uit de verhalen die we “hadden gehoord” moest het hier barsten van de campers en had je ze voor het uitzoeken. Nou dat was ook zo, maar nu effe niet. Nee als je hier van januari to juni komt zijn ze in overvloed en staan ze zelfs met de sleutel in het contact en zonder eigenaar op het vliegveld op je te wachten. Tja….. Dan is het hier regen seizoen en komt het hier 4 maanden lang met bakken uit de lucht. (lees de overstromingen van afgelopen januari).
Nou dan doen wij het maar met minder keuze. Maar geen regen…..ieder nadeel heeft ook zijn voordeel.

Dus een camper over kopen van een backpacker wordt het dus niet. Op zoek naar dealers….
Ja, de Britz heeft gebruikte campers in de verkoop…. Voor zo’n lullige 30.000 dollars. Is omgerekend 20,000 euries… das een hoop geld voor een oude camper…
Verder op zoek naar dealers… twee om precies te zijn die een “camper” in de verkoop hadden…

Ook oud, maar wel een lagere prijs dan bij die andere boer….

Een Toyota High Ace. In het wit. (rijden hier alleen maar witte rond! Van dit type) Moest nog gewassen worden enz enz , bla, bla , bla. Nou gaat em eerst maar wassen en dan komen wij wel weer effe kijken…
Zo gezegd zo gedaan. En op het eerste gezicht een plaatje….
Gordijntjes vernieuwd. Potten en pannen allemaal nieuw. (Ja als je hier een camper koopt zit wel de gehele uitrusting erbij…dekbed , kussens, borden, pannen, kopjes etc) Van binnen en van buiten gesopt.
Accu vervangen en bandjes op spanning.




En bij ons steeg de spanning ook. Wat moest dat ding gaan kosten…. Er werd een bedrag genoemd en dat was het. Lager niet en anders kwam er wel weer een ander. ( bleek later een standaard bedrag omdat de andere dealer een soortgelijk voertuig voor de zelfde prijs had staan. Hoezo monopoli!!!).

Dan maar een testritje….
LINKS rijden ….aaaghhhhhh. Effe wennen hoor… Maar het lukt. Stuur trilt nog…Niet door mijn rijvaardigheid maar door de bandjes….. dus.!!!
Gaan we regelen, als je em zou willen hebben zegt een (Engelse) Australiër met een klein sikkie……



We besluiten de auto te kopen… Dinsdag a.s. mogen we hem ophalen…
Als het goed is, is dan alles geregeld Ook nog op zoek geweest voor een goed matras. Een beddenzaak heeft boxspring matrassen die toevallig! De maat zijn voor in het bussie. Dus die wordt ook van ons…
Het wordt al met al wel wat zo… En dan kunnen we eindelijk op weg…..
Foto’s volgen na dinsdag…….


zaterdag 10 oktober 2009

Ciarns !!!

Cairns City
Tja wat zal ik zeggen? Toen we de eerste keer in de stad aankwamen en uit de bus stapte dacht ik waar ben ik nu beland en moet dit nu de andere kant van de wereld voorstellen.!!!!Na wat te hebben rond gedoold, want dat doe je tenslotte in een nieuwe onbekende stad met een doolhof van kleine straatjes konden we het toch nog niet helemaal vinden. Maar ja de eerste dag en alles nog zeer onbekend… Je bent de hele tijd aan het proberen het Aussie-taaltje een beetje te begrijpen en aan het omrekenen. We besloten maar weer teug te gaan naar ons veilige “ huisje” op de camping een nachtje lekker te slapen en het morgen nog eens te proberen.( Zoals Paula zou zeggen wat bekijk je het weer positief).




Relaxed op de Esplanade....... zon en zee...



Dus de volgende dag maar weer met de bus naar de stad, alles ziet er gelijk heel anders uit in ieder geval veel relaxter.!!!
Je kan eigenlijk wel zeggen dat Cairns een groot “ backpackers” dorp is. Je ziet de mensen alleen maar lopen in korte broek met coole shirts, veel tatoeages!!!!!en andere verfraaiingen aan hun lichaam.
De mensen zijn heel cool en relaxt en allemaal allervriendelijkst. Ze zijn niet ongeduldig en hijgen zeker niet in je nek als het allemaal wat langer duurt. De stad zelf met zijn 120.000 inwoners is ook erg gaaf er hangt een hele rustige sfeer, men geniet hier zeker van het leven daar kunnen we in Nederland nog wel wat van leren. Het is de hoofdstad van het Tropische Noorden van Queensland.



Het hart van Cairns-stad is de Esplanade een ontzettende mooie boulevard omgeven door mooie palm en vijgenbomen. Aan de Esplanade is een enorme landschappelijke zwemlagune aangelegd, heerlijk om te picknicken en om te genieten van het weer en de mensen om je heen. Er hangt altijd een heerlijke rustige sfeer en niemand zal je raar aankijken of zelfs wegkijken, hoewel het hier in het weekend behoorlijk druk kan zijn.



Aan het water vind je de Pier-Marketplace. Allemaal touroperators, die je van alle excursies kunnen voorzien en natuurlijk allemaal winkels. De winkeltjes zijn allemaal klein, knus en erg gezellig. Een echte aanrader om lekker te slenteren en te zien wat er allemaal te koop is. We hopen dat Cairns zijn ouderwetse tropische charme zal blijven houden, een stad om van te houden………….!!!!!!!

donderdag 8 oktober 2009

In Herinnering

Tante Lies


Als een rode draad loopt ze door ons leven. Een “echte” oma was ze niet, eerder een snoep-tante! Eentje die altijd in was voor iets leuks, als het maar gezellig was. Een kopje koffie bij Figi met een gebakje natuurlijk!!! Wat voelde je, je dan verrukt en vereerd dat je dat mocht doen met Tante Lies. Ze las altijd de Italiaanse krant en vertelde dan over Rome waar ze was geweest. Ze hield van reizen en samen met Tante Lies een week op pad in Nederland. We hebben wat afgelachen, op zoek naar de tuinen van Mien Ruijs. Onderweg lekker eten en natuurlijk koffie met gebak. Ze was er trots op dat we een eigen bloemen winkel zijn gestart in Zeist, lekker dichtbij de Bilt. Kon ze in ieder geval plantjes en bloemen bestellen bij ons.
Apetrots was ze altijd op haar balkonnetje met de plantjes van de juffers…
Onze naam in het blaadje van “Biltstede” het maandelijkse blaadje van Service flat Bilstein. Een heerlijk gevoel gaf haar dat.
Geschrokken was ze wel toen we haar vertelde dat we gingen stoppen, maar het reizen zit haar en ons in het bloed. Ze vertelde ons nog hoe mooi het was geweest bij het Noorderlicht.
De laatste weken waren zwaar en soms herkende ze ons niet meer. Alzheimer had zich van haar meester gemaakt. Maar de allerlaatste keer dat we afscheid kwamen nemen wist ze heel goed wie we waren. Echter aan ons beloven dat ze er over anderhalf jaar nog zou zijn, kon ze niet beloven…..want je weet ; belofte maakt schuld !!


We hebben afscheid genomen voor het leven, met een hele dikke knuffel. Helaas maar Tante Lies is overleden op 7 Oktober 2009.( voor ons 8 Oktober 2009)

Lieve tante Lies het is beter zo, rust nu maar uit!!!!!!!

zaterdag 3 oktober 2009

Geluksmomenten

Eindelijk is het zover! Jammer voor alle thuisblijvers maar na de lange uren van wachten was het dan toch zo ver. Op naar Schiphol om onze "lange" reis te gaan maken.

Op de luchthaven werden we natuurlijk uitgezwaaid door onze papa en mama's, Richard en Roy... en ondanks dat we het toch wel te moeilijk zouden vinden waren ze daar dan toch. Linda, Coockie en Rein......
Bedankt hoor luitjes... Door jullie zijn er nog veel meer tranen gaan vloeien.....!

Maar het gaf ons toch wel een speciaal afscheid waar we voorlopig op moeten teren.
Rijkelijk zijn onze en andere hun tranen gevloeid, maar daarna mochten we dan toch eindelijk door de paspoort controle...

Naar Frankfurt was geen probleem. Ik zou het de volgende keer ook zo weer per trein kunnen doen. Vliegen is specialer maar niet voor zo'n stukje.....
Daarna de lange zit naar Singapore. Altijd een struikelblok. Gelukkig vlogen we effe voor 12 uur s'nachts dus konden we gelijk beginnen met slapen. En dat hebben we dan ook allebei wel voor zo'n 8 a 9 uur gedaan.
De luchthaven van Singapore blijft mooi. Orchideentuinen binnen in de hal....te gek eigenlijk.
Daarna op naar Australie. Via een tussenstop (auhhhhhhh...) op Darwin mochten we dan eindelijk op Cairns landen.... Gelijk 30 graden tegen je lichaam zo om 8 uur in de ochtend... Aan de ene kant niet lekker maar tegelijker tijd wel... we zijn in de warmte en daar gingen we dan toch ook voor. Net als op de Philipijnen voelde het wel bevrijdend......

Tijdens de rit met de taxi naar ons huisje lieten we het allemaal maar over ons heen komen. Heel veel groen en eigenlijk niet zo heel veel verkeer. Is dit nou Australie....
Tja, eerst maar eens douchen en eens effe bij komen.....
Een leuk maar simpel huisje op de camping (Sunland Leisure Parc Cairns). Net genoeg voor ons twee. Meer heb je dan ook eigenlijk niet nodig....

Na wat boodschappen te hebben gedaan en een lekkere luch gemaakt te hebben, zijn we effe op bed gaan liggen.... voor zo'n 16 uur achter elkaar !!! ( natuurlijk met tussenpozen wakker geweest maar toch).
Nu de tweede dag in de stad Cairns geweest te zijn ziet het er wel allemaal heel gaaf uit.
Genoeg aanbieders voor het duiken op het Great Barrier rif en ook redelijk wat aanbieders van 2e tot 9e hands auto's. Dus die camper zit wel goed...


Overdag barst het hier van de volgens in alle soorten en maten. De hele dag maken ze geluid.. Vanavond ook nog eens ongeveer 300 vliegende honden (soort vleermuis) over zien gaan... wondere wereld dat Australie....
Morgen weer een dag. We zien het allemaal wel...

Dikke zoen en slaap lekker....