Zwoegen

Tja, de eerste week zit erop.

Wat een gezwoeg weer. Echt dat harde werken zijn we, en in ieder geval ikzelf na die 19 maanden helemaal verleert. Afgelopen maandag was mijn eerste dag meedraaien bij de bloemen en plantengroothandel van de Firma JC van Wijk in Putten.

De jongens waar wij "vroeger" (dan wel op de veiling) onze bloemen vandaan haalde.

En ja hoor. De bloementijden zijn alweer aardig terug.

De maandag was in feite een "makkie". ik mocht om 12 uur beginnen ipv om 6 uur.

De maandagochtend is altijd wat rustiger en ik moest mijn krachten maar voor de middag bewaren, en dat heb ik geweten ook.

Het omgaan met hun computerprogramma. Klanten bestand ontdekken...
Weer nieuwe bloemennamen natuurlijk.

Het gestress wanneer de vrachtwagen binnen komt en alle bloemen uitgeladen moeten worden en dan natuurlijk verdeeld onder de klanten. EN ja, het komt altijd te laat en het is nooit genoeg natuurlijk.

Ik weet , ik weet het. Vroeger stonden we zelf aan de andere kant van die lijn. En nu sta ik aan hun kant.

Nu krijg ik de klant (bloemist) aan de lijn die zegt; He; waar zijn mijn witte rozen, of mijn Lathyrus.

Tja, niet binnen gekregen of zoiets... Je verzint maar wat.

Nee, in de bloemen is het altijd wat.

Dde dinsdag was er weer iets beter. Wel weer vroeg beginnen, maar ook op tijd klaar.

en weer wat met de computer geleerd..

Woensdag was een toppertje....Vroeg beginnen en laat klaar. En dan weer een uur naar huis terug rijden he? En altijd file naar Utrecht toe. Nee, dat gaat em wel worden hoor. Gelukkig heb ik dit alleen maar voor de vakantietijd afgesproken en zit er hier een vast dienstverband nog niet helemaal in.

Maar het is wel erg gezellig werken met die jongens en ik verdien ook nog eens wat bij. Want tja, het loopt er hier wel uit, maar er moet ook weer wat binnen komen he!

Bren is intussen ook al druk met solliciteren. Een berichtje naar de Fleurop en een gesprekje bij de Randstad. Je weet maar nooit.

Een baan om samen te werken zit er voorlopig nog niet in .

En dat is wel het meeste waar ik een beetje tegen op zie.

Ik mis mijn meissie wel en met haar werk ik toch het lekkerste.

Maar wie weet wat er nog gaat komen. Eerst dit maar weer eens op de rit hebben en dan zien we wel weer verder.

De donderdag was een redelijke dag.... Niet al te laat klaar en toch weer een hele buts bloemen de deur uit gewerkt.

En de vrijdag was de klap op de vuurpijl... Vroeg beginnen om al die laatste bloemen de deur uit te duwen...

En natuurlijk weer laat klaar... Al met al zaten de eerste 45 uur er al weer op.

Lekker hoor zei "ome Rob' de chauffeur... Je bent die 19 maanden zeker al weer vergeten na een weekje werken bij van Wijk.....

Tja de slogan is dan ook; Geen punt bij van Wijk...hihi.

Het weekend hebben we lekker rustig aan gedaan. Nog wat klusjes in onze "nieuwe" woning.

De slaapkamer opnieuw in een behangetje gezet.... foto's komen later als het nieuwe bed er ook staat.

En vandaag.... wederom maandag. Om 12 uur beginnen en even over zessen klaar om dan om kwart over 7 thuis aan te kakken.... Hehehe!

Morgen word helemaal een vroege start. Dan sta ik er namelijk alleen met Gijs....

Mogen we het samen proberen de boel op tijd af te hebben....we zullen zien..

Het leven van een bloemhandelaar gaat nou eenmaal niet over rozen (zonder doornen).

Oma is 85 geworden,...reden voor een feestje.!

Natuurlijk hadden wij de uitnodiging al ontvangen.
Daar in de Fillipijnen  was het al bekent. Onze Oma Prins (Oma van Marco's zijde) gaat 85 jaar worden. En dus een reden voor een groot feest... Echter toen was het nog niet bekent dat wij terug zouden komen naar Nederland. Dus iedereen zou komen, van zonen en dochters tot klein en achterkleinkinderen. Behalve ons twee.
Maar goed. U weet allemaal hoe dat verder gelopen is en tja, daar staan wij dan ook.
Op het "Pitch en Put" terrein in Leidschendam. In het "zaaltje" van de "midden"golf vereniging.
De hele familie is aanwezig.


Zoals bij de jarige in de Fillipijnen, ook hier ballonnen met de leeftijd van de jarige!
Het zaaltje is al gezellig gevult als wij binnen komen. Koffie met gebak word geserveerd en de hele boel is met elkaar aan het kletsen. Vele hebben elkaar langere tijd niet gezien, maar wij zijn natuurlijk het ergste..
Negentien maanden is wel een hele lange tijd en worden daarom ook door een hoop aangesproken en "ondervraagt" over de reis en alles er omheen.

Het is ook leuk, om je familie weer eens een keertje te zien. Vooral de neven en nichten die we al "jaren" niet gezien hebben. Wij worden ouder, maar zei natuurlijk ook. Met aanhang en ook nog eens met kinderen.
Tijden vliegen voorbij als je daar over nadenkt...

en dat zal mijn Oma ook wel denken.. De tijden vliegen.... Nu alweer 85 jaar oud.
Best wel een prestatie. Nog goed van verstand en nog goed ter been.. Wat wil een mens nog meer.

Schatje he? Onze jarige jop...
Aan drank ook  geen gebrek. Er word van alles geschonken en halverwege het feestje komt er een warm en koud buffet op tafel...

En word er vollop gepraat en gelachen.
Daarna ook nog even met zijn allen op de gevoelige plaat....
Eerst oma met haar kinderen en daarna met de hele bups.... Dan nog eens met de klein en achterkleinkinderen... Onze fotograve heeft het er maar druk mee.!
En wij doen er natuurlijk met ons toestel nog even een schepje bovenop....
Tja, voor een Oma die dagelijks je blog leest moet je natuurlijk een uitzondering maken en extra je best doen om voor haar ook zo'n verhaaltje te schrijven...
Nou daar komt ie hoor Oma... Deze is helemaal voor U.
En dat u er nog maar lang van mogen genieten en er nog heel veel mag gaan lezen in de toekomst.
Wij proberen in ieder geval ons best te doen om onze blog in ere te houden.....

Gezelligheid en lekker ouwe neelen....

Van oudste naar jongste dochter, Ria, Arda, Antoinette en Jolanda....
En zo kijken we heel lang uit naar de verjaardag van Oma en het feit dat ze 85 heeft mogen worden....
En dan nu na een leuke middag is het alweer voorbij en gaan we morgen gewoon weer verder met de orde van de dag..... Voor mij is het al tijd om wat te gaan doen... De jongens van van Wijk uit de brand gaan helpen.... Op de bloemengroothandel in Putten de bloemen verdelen, facturen verzorgen enz...
Zolang er daar in deze periode werknemers op vakantie gaan ga ik ze helpen op de groothandel.. En daarna....? Zien we wel weer verder...Maar de "vakantie" is nu toch echt aan een einde gekomen....SHIT!!!!

Alweer twee weekjes in Nederland.

Wat vliegt de tijd toch..
Nu alweer twee weekjes in Nederland en het lijkt alsof we niet weg zijn geweest.
Gek he? Het gaat zo snel....
Allereerst natuurlijk op pad voor een nieuwe (2e hands) auto.
En gevonden? Is tie niet gaaf, ons rooie monster. Te gek...
En nu ook echt in ons bezit. Er al weer een kleine 1000 kilometers in gereden...
Geweldig karretje...
En het is erg wennen om terug te zijn in Nederland. Te meer nu het hier een aantal weken al erg mooi weer is.
Voor ons niet erg, omdat dan de overgang van heel erg warm naar redelijk warm (ja jullie vinden dat al heet weer) niet zo erg verschillend is..Alleen die luchtvochtigheid is voor ons wel een probleem. Het apparaat van Hans gaf zo'n 6 % aan. Das toch veel te droog. Wij zijn de afgelopen weken iedere dag aan het smeren. En niet tegen de zon, maar tegen het uitdrogen van onze huid. Echt niet normaal. Maar goed. het gaat de komende dagen regenen (fijn!) en dan gaat die luchtvochtigheid ook wel weer wat omhoog.... Een beetje naar de Fillipijnse waarden.!
Verders heel druk met het leeg halen van onze box.
Dat schiet gelukkig al snel op. Onze eigen grenen kast eruit en toen die eenmaal op zijn plek stond viel ie ons wat tegen... Nou, dan moesten  we die maar rood verven. Zo gezegd zo gedaan....
En over het resultaat zijn we zelf erg tevreden...Dus. Een hele nieuwe kast.



ons rode monster......
al heel wat spullen uit de box gehaald, maar ook nog wat dingen die er pas uit kunnen wanneer we alles van Bren d'r ouders naar hun nieuwe huisje gebracht hebben...
En morgen is dat zover....
Het is een van de weinige dagen dat we de aanhanger van Shurgard kunnen gebruiken, dus we nemen het er maar van. Morgen moet de hele handel over en gaan we onze bijna lege box echt leeg maken...

Een kast die we niet meer kwijt kunnen schenken we aan Ivo, de broer van Bren. Voor op de kamer van een van zijn kinderen... De kast van Bren 'dr ouders hier uit dit huis, gaat ook  niet naar het volgende huisje, maar wel naar Ivo. Voor op de kamer van die andere meid van hem. Ook geschilderd in een ander kleurtje... Het donkere eiken doet nu meer wit en roze aan. Maar is wel heel erg gaaf geworden...Dus alle kasten krijgen eigenlijk wel een tweede leven... Grappig he?

Onze bijna lege box, eindelijk onze eigen spulletjes weer.

En tja, op visite gaan en "oude" vrienden weer ontmoeten...

Erg leuk en heel erg spannend..

Hoe gaat het en zo meer, en bij de meeste is het alsof we gister elkaar nog gezien hebben en vandaag gewoon weer door gaan. Alsof die 19 maanden niets geweest zijn.

Heel erg apart en niet te bevatten. Natuurlijk hadden we via de mail contact en weet je hoe een ieder het vergaan is. Maar toch is het een raar gevoel en niet uit te leggen.

Voor het zelfde geval hadden we nu nog in de Fillipijnen gezeten en elkaar helemaal nog niet gezien.

En nu sta je op de stoep en voelt het eigenlijk als de dag van gister. Tja, leg dat maar eens uit.

Ook nog eens bij de "jongens" op de veiling langs geweest.

Warme gevoelens komen weer naar boven als ik daar zo rond loop.. En Bren heeft eigenlijk wel het zelfde gevoel. Je ziet al die bloemen en tuinplanten. De geur en kleur, en dan weet je toch wel waar je hart ligt.

Bij de bloemen natuurlijk. Maar zo als we het hadden willen we eigenlijk niet meer, dus zijn we een beetje aan het vogelen hoe en wat we wel kunnen gaan doen.

Maar dat is voor later.

Het zien van Eef, Ria, Jaap en Rob is best wel grappig,warm en gezellig. Maar ook hier weer, alsof we drie weekjes op vakantie zijn geweest en vandaag eigenlijk weer onze bestelling voor de volgende dag op komen halen... Nee, helaas niet jongens. Alleen maar kijken... hihihi.

Druk met de kast in de rode kleur te schilderen....
En zo gaat het toch snel. Je moet er niet aan denken dat je nu al aan het werk zou zijn.
Dan komt die box nooit leeg.
Nee, eerst de boel op de rit en dan verder kijken...

Leuk contact met de Filippijnen gehad. Martin heeft ons weer het een en ander wijzer gemaakt.
Ook nog een minder leuk mailtje uit Australie... Faye is gevallen en heeft daarbij haar elleboog en schouder ontwricht en moet daarvoor onder het mes. Allemaal binnen een week.
Nu zit Aad alleen thuis, en daar zijn en Faye en dochter lief het niet mee eens .
Maar tja, zo gaat dat en wij zijn er nu niet even in de buurt om op he te passen...
Nou ja, het zal wel goed komen... we wensen Faye in ieder geval heel veel sterkte...

Het eindresultaat... gaaf he?
Daarnaast ook nog een ander lief mailtje  uit de Piepies..
De mensen "voor" aan de straat en vooral de kinderen missen die twee Hollanders wel heel erg.
Wanneer we weer terug kwamen , want ze missen die twee lachende gezichten die altijd gedag zeiden en af en toe eens wat lekkers rond deelde aan die kleintjes... tja, die zullen toch even moeten wachten. We hebben het even te druk hier in Utrecht de boel op de rit te krijgen en ook nog eens geld te gaan verdienen om toch nog weer eens wat anders te gaan ondernemen.... je weet maar nooit....toch?

Koninginnedag en nog meer

Nou we zijn weer in Nederlnad en dat zullen we weten ook.!
Natuurlijk zijn we erg blij dat we in het tweede huis van Bren d'r ouders kunnen.
Al is het dan voor tijdelijk. We hebben een dak boven ons hoofd en wat voor een!? Een super lokatie aan het Merwede kanaal. Mooi uitzicht, twee slaapkamers, mooie badkamer en super keuken.
Als ik het kon kopen dan wist ik het wel.. Maar goed, het hele huis staat nu nog vol met de meubels van Bren d'r vader en moeder.. En om onze box leeg te maken zullen we dus toch de andere meubels moeten verkassen. Dubbel werk maar wel leuk om te doen. En we hebben nog steeds de tijd om het te doen...


Allemaal vlaggen (in Lisse bij Ma Kes).... Koninginnedag in Nederland...
Dus de ene dag doen we wat aan de box en meubels verhuizen...en de andere dag zijn we op zoek geweest naar een nieuwe tweede hands auto voor onszelf... Samen met Hans en Bettie hebben we een leuke Peugeot gevonden.. En vrijdag a.s. kunnen we em ophalen...
Weer een dagje verhuizen en box leeg halen en dan is het alweer zaterdag...
30 April... Koninginnedag in Nederland...
Overal de vlag uit en bijna iedereen loopt in oranje kleding,..
Ziet er gezellig uit hoor...
Wij zoeken Mar zijn moeder in Lisse op...
Hebben natuurlijk genoeg tegen elkaar te vertellen.... Over de reis en alles er omheen.. Ook zei is blij dat haar jongen en schoondochter weer terug zijn in Nederland. s'Middags hobbelen we nog even over de Lisserse Vrijmarkt", wat niet heel veel voorsteld. Maar goed.  Het was gezellig.

Drukte op de vrijmarkt en oranje spelen....
Een tante van Mar loopt ook met ons mee. Lia kennen we al jaren en van kinds af aan kom ik (Mar) al
bij haar over de vloer en ging veel om met haar jongste zoon Edwin...
Bij Lia haar tweede zoon gingen we op de terug weg ook nog even naar binnen.. Frank heeft namelijk al meerdere automobielbedrijven en in zijn jongste bedrijf was er een "24 uursloop" aan de gang.
Eerst dachten we dat men voor een goed doel aan het lopen was, maar bleek alleen maar een "stunt" om meer auto's te verkopen...
Frank heeft contact met Tom Coronell ( die autocoureur) en die kwam  ook nog even langs om met een speeltje en een berg zand het publiek te vermaken.... Frank mocht op de berg liggen en Tom zou er wel even overheen crossen... Zo gezegd zo gedaan, getuige de foto's...

Tom en Frank eronder.....
En zo is het alweer maandag en zijn wij alweer druk om de box verder leeg te halen...
Als deze keet nou maar niet zo snel verkocht word. Dan kunnen wij er nog even van genieten..
We wachten het wel af. Als het wel verkocht word moeten we gewoon (!) weer verder zoeken..
Gelukkig hebben we nog geen baan, kunnen we wonen waar we werk hebben...
En ja, al die mensen die ons alweer een  mailtje gestuurd hebben... Wij zijn echt wel blij dat we weer in Nederland zijn en natuurlijk komen we jullie allemaal opzoeken.....Maar rustig aan, eerst het een en dan het ander....Duurt echt wel weer een tijdje voordat het buitenland weer gaat kriebelen....hihihi...denk ik !?!