Banks Peninsula, Akaroa

Op weg naar de Banks Peninsula, we hebben alletwee nog steeds geen goede voorstelling van het land gekregen en gaan met spanning aan ons echte eerste stuk rijden. Onderweg komen we tot de conclusie dat het land veel overeenkomsten heeft met Australia als je naar het natuurschoon kijkt, maar verders is het zo verschillend. Het is veel kleiner in alles. De dorpjes waar je doorheen rijdt, de wegen , en de afstanden. We zijn er zo!!!! Onderweg is het natuurschoon overweldigend.....tjee zeg wat gaaf.


Na twee uur komen we al aan in Akaroa, we moeten even wennen dat alles veel dichter bij elkaar ligt en dan doen wij het nog rustig aan....Akaroa is de grootste plaats van het schiereiland de Banks Peninsula. Het schiereiland is ontstaan door vulcanen miloenen jaren geleden, door het eroderen van de ingang en het stijgen van de zeespiegel is het volgelopen met zeewater en is de Akaroa Harbour ontstaan. Akaroa ( wat in het Maori long harbour betekend) is een zeer charmant plaatsje met een Franse uitstraling. De Franse dachten het als eerste ontdekt te hebben maar helaas was het al Engels bezit. Maar omdat ze het er zo mooi was zijn de Fransen er in 1840 maar gebleven. De straten hebben bijna allemaal Franse namen en de Franse invloed en gezelligheid is te voelen. We gaan er van genieten .

The Giant's House- Linton of Akaroa

Na wat te hebben rondgelopen te hebben langs de haven en van het uitzicht te hebben genoten besluiten we een bezoek te brengen aan The Giant's House. Een mooie in Franse stijl gebouwde villa daterend uit 1880 met een fantastisch uitzicht over het dorp. De artiest Josie die erin woont heeft het huis fantastisch onderhouden maar nog meer een ontzettend grappige tuin erom heen gemaakt. De tuin is onderverdeeld in terassen en met sculpturen gemaakt van mozaiek. Heel erg mooi, lachwekkend en toch ook wel indrukwekkend. (Ik weet niet of dit nu Frans of Spaanse invloed is...?)

De volgende dag hebben we een heerlijke wandeling op de planning staan, maar helaas als we wakker worden is het grauw en winderig.....brrr brr koud gewoon.

Al breekt al wel snel de zon door, maar de wind blijft aanhouden en dus geen wandel weer in ieder geval niet om over de berg heen te lopen naar de andere zijde. Dus besluiten we maar om heerlijk langs het water te gaan lopen en koffie met gebak te nemen. Het is tenslotten een feestdag, Marco zijn verjaardag!!!!! Zo brengen we de dag door met genieten van het dorpje en het water en s'avonds natuurlijk een heerlijk diner in het kleinste restaurantje van het dorp.

Maar wel met het heerlijkste menu en eten. Vooraf een cocktail van zalm, garnalen, krab en kaviaar, en als hoofdmenu op de huid gebakken grouper met gebakken rozemarijn-aardappeltjes en heerlijke gewokte groente. Natuurlijk ontbrak de fles wijn ook niet. Een goede afsluiting van een hele rare maar mooie verjaardag zo aan de andere kant van de wereld voor Marco.

Gefeliciteerd met je 39 ste verjaardag schatje!!!!


Tja en wederom een heerlijke dag in het vooruitzicht, vandaag gaan we een Nature cruise maken, er word ons beloofd, dolfijnen, seals...en wie weet wat nog meer. Het blijft de natuur dus eerst maar afwachten. De zee is zo glad als een spiegel het is 24 graden en dus moet het goed gaan komen.We worden ontvangen met wijn???? tja dat is voor ons wel iets te vroeg om 10.00 uur s' morgens doe ons maar eerst een kopje koffie. We krijgen een ontzettend mooie boottocht met veel uitleg over daar waar we langs varen. En natuurlijk zijn daar de Hector dolfijnen. Alleen voorkomend in Nieuw Zeeland de vrouwtjes kunnen 1.4 meter groot worden en de mannentjes 1.2 meter . Ze dragen hun jong 12 maanden....Wat zijn ze ontzettend speels, wat een gave beleving van zo dichtbij.

De Hector-dolfijn alleen voorkomend in Nieuw Zeeland (van onder wit gekleurd)

De Cruise kan nu eigenlijk al niet meer stuk maar ik ben toch echt heel benieuwd naar de seals of we die ook nog te zien krijgen want dat is voor mij het klapstuk. En ja zoals je wellicht op de foto kunt zien komt ook dat uit. Wat een ontzettend mooi gevoel krijg je dan van binnen als je ziet dat je dit echt van zo dichtbij mag meemaken. Heel erg gaaf!!!!

Bedankt crew van de Akaroa Nature cruise we hebben genoten en ik kan het echt aanraden aan iedereen.

Familie Seals, moeder, vader en hun kids

Na afloop van deze cruise hebben we besloten om de Banks Peninsula te laten voor wat het is en op weg te gaan naar Dunadin....onze reis vervolgt zich. Het is een fantastisch schiereiland en het plaatsje Akaroa mag je zeker niet overslaan als je hier bent.

Op naar de dag van morgen wat voor moois zal deze dag ons weer brengen?

Hiep hiep hoera.

hieperdepiep Hoera...

voor het eerst mijn verjaardag in een ander land vieren.... Tja en dan gelijk ook maar aan de andere kant van de wereld. Wie had dat verwacht.
Nou ik zeker niet.

Een heel apart gevoel om het hier in Nieuw Zeeland te vieren. Wanneer jullie de middag in gaan ben ik eigenlijk al jarig... Met een tijdsverschil van 11 uur, lijkt het alllemaal zo anders.
wij vieren het hier al en jullie zijn je nog nergens van bewust. Grappig...

In de middag lukt het ons om te gaan internetten... Onze blog bij te werken en de emails binnen te halen..... GAAAAAAAFFFFF...
Ik krijg toch al een aardig wat mailtjes binnen... Leuke e-cards.... Er wordt toch aan gedacht en dat geeft hier aan de andere kant van de wereld toch wel een beetje een verjaardags gevoel.

Vanavond gaan we samen uit eten.... We hebben een leuk restaurantje gevonden langs het water...De kaart spreekt ons wel aan, dus vanavond vieren we mijn Nieuw Zeelandse verjaardag....39 jaar alweer... De tijd vliegt.

Bedankt voor alle aandacht en liefde....morgen is er weer een "gewone" dag om te avonturieren....

Kia Ora, Welkom in Nieuw Zeeland !!!!!!!!

En dan is het eindelijk toch zover.... We landen op Christchurch..... op het Zuidereiland van Nieuw Zeeland...... Kia Ora......wat zoiets betekent als; van harte welkom...
Vanuit het vliegtuig hebben we al iets van het land mogen aanschouwen... Veel bergen, heuvels met groen en bruin daar tussen door....Veel grasland en bos gebieden en heel veel water... Zover het oog kan zien...

Vol goede moed gaan we naar het depot van Freedom Campers.... Via het internet hadden we een camper gereserveerd... Eentje die wat groter is dan onze eigen campert in Oz... Deze heeft namelijk een toilet aan boort, en ook nog een douchje.... Luxe he?
Tja dachten we. Als het wat kouder gaat worden en we niet iedere dag op een camping kunnen staan dan zijn die twee dingen toch wel heel erg handig...
En de eerste nacht kwamen we daar dan ook gelijk achter.... Even een plasje doen (rond een uur of 5 in de morgen) gaat sneller en is gemakkelijker als je er niet uit hoeft en naar het toilet gebouw hoeft te lopen.....
Onze Fjord Transit.... alsof we weer in de bloemenbus (van twaalf jaar terug ) zitten....maar nu met douche en toilet... hahaha...
Gelijk je boodschapjes doen om die avond te kunnen eten en natuurlijk voor het ontbijt van de volgende ochtend...
Nou aan supermarkten ontbreekt het hier in ieder geval ook niet.. mooi groot en een heel winkel centrum er omheen... net zoiets als Austarlie maar dan iets kleiner. Wie had dat gedacht van zo'n onder ontwikkelt land....(sorry). Maar de winkels vallen erg mee, tenopzichte van het internet. Want dat stamt nog zo'n beetje uit de tijd van Ben Hur. Tenminste hier in de omgeving van Christchurch wel...

We kopen allerlei dingetjes om het busje een beetje ons thuis voor de komende twee maanden te maken... een kleedje op de vloer voor warme voetjes.....Wat potjes voor de kruiden en de suiker en de Nesquick (chocomel)... Twee bordjes en wat glazen want met die plastieke rommel die je bij zo'n camper krijgt is ook geen (vr)eten...

De volgende ochtend nemen we de bus naar de "grote" stad. waar vergeleken met de andere kant van het water totaal geen hoogbouw is.. En Christchurch is nog wel de hoofdstad van het Zuidereiland....

Bren aan de computer in ons huisje op wielen.....Lekker knus...zeker met het koudere weer hier.

Christchurch met zo'n 350.000 inwoners. De stad waar je op vliegt als je naar het Zuidereiland komt. Ook wel "The Garden City" genoemd, vanwegen zijn vele parken en tuinen, en natuurlijk een Botanical Garden"

Het land van de Maori stam... daar waar de eerste Engelse Europeanen in 1815 hun voet aan wal zette... Zo'n 45 jaar nadat Captain Cook er langs gekomen was...

Het Christchurch cathedral plein met de grote "koker" Chalice door de kunstenaar Neil Dawson...
Een stad met veel oude gebouwen.. De meeste ervan heel erg mooi gerestaureerd of goed onder houden. Mooie pleinen en ook hier een tram die rondrijd voor de toeristen. Echter niet gratis, jammer maar helaas..

Aan kunst wordt er hier heel veel gedaan. Verschillende objecten door de stad heen, en een hele mooie Art Gallery, waar we zeker twee uur zoet zijn met allerlei tentoonstellingen van schilders en kunstenaars.

Verderop ook nog eens een kunst markt waar de 'lokale" hun kunsten aan de man proberen te brengen...En ook nog eens een groot gebouwen complex bekent als " The Arts Centre"...
Als het ware een oude school, met daarin allerlei winkeltjes van kunstenaars en door kunstenaars.... Grappig om te zien dat er met dit gebouw toch iets heel moois gebeurt. Goed onderhouden en erg gezellig om er doorheen te lopen.. Ook nog eens een leuke plek voor bruidsparen om foto's te maken, getuige ons web-foto-album.



The Arts Centre
Natuurlijk brengen we een bezoek aan de mooie parken en de Botanical Gardens...
met veel bloemenpracht en ontzettend veel rozen... Die schijnen hier erg goed te gedeien. Rozen, rozen en nog eens rozen... GEWELDIG....de bloemist komt weer in ons boven...

Het enige nadeel aan dit land is wel dat het klimaat soort gelijk is aan dat van Nederland... jullie gaan nu de lente in en wij gaan hier nu de herfst tegemoet...
Wat betekent dat het hier overdag wel een aardige temperatuur kan zijn maar dat het s'avonds en s'nachts erg koud kan zijn.... iets wat wij totaal niet meer gewent zijn. Maar de omgeving en de uitzichten maken een hoop goed... Even doorbijten maar..




De Peacock Fountain in the botanical gardens Christchurch...

We laten Christchurch achter en gaan richting de Banks Peninsula.... Een schiereiland ten oosten van de hoofdstad... De bergen in, om aan een baai van de zee en zijn omgeving te gaan genieten....

wel twee Hollandse bezoeken....

We staan op het vliegveld geparkeerd en stappen in om naar Aad en Faye van Duin te gaan in Healesville.. Ons "gewone" leventje gaat door. Nou ja "gewoon". Niet echt. Nadat we onze ouders door de gate naar de vertrekhal hebben zien gaan, moesten we eerst eens een "lekker" potje janken samen.... Het afscheid nemen van onze pa en ma's was zwaar. Wanneer zien we ze weer... Een beetje 'down' en erg "leeg" vervolgen we onze indrukwekkende weg naar Healesville...
We passeren veel wijnvelden en mooie vergezichten van de valleien en bergen. Dit is toch ook een deel van de Australische Alpen. En in een paar uurtjes staan we bij Aad en Faye voor de deur... Hun hartelijke welkom maakt een hoop goed van de ochtend dat we onze ouders op het vliegtuig gezet hadden. Deze twee lieve mensen (hij is Nederlander en woont sinds zijn 9 de jaar in Oz, en zij is Australische) hebben we leren kennen tijdens onze reis in de plaats Orange. Leuke gesprekken mee gehad en natuurlijk de nodige plaatselijke wijnen mee gedronken. En nu staan we bij hun thuis binnen. Een prachtig huis, stijlvol en modern ingericht. Niet te groot maar voor hun beide groot genoeg. Ruime huiskamer met open keuken en hele mooie badkamer... Een mooi voorbeeld van hoe ons huis er ooit nog eens uit zou mogen zien...

Hele verhalen moeten we aanhoren van Aad en Faye vanaf de tijd dat we ze alleen gelaten hebben in Orange.. En onze verhalen van hoe het was met de pap en mams in Oz.. Een late gezellige avond. De volgende morgen hadden we echter al een afspraak met een andere "Hollander" die in Australie woont..Onze "oude" achterbuurtjes uit Zeist.... Marit en Bud met hun kindjes Isis, Simon en Tom (zie de link naar hun blog op onze pagina) die zo'n twee jaar geleden hier naartoe geemigreerd zijn. Ook in de buurt van Melbourne. Echter Faye raadde ons aan vanaf Healesville met de bus en de trein te gaan... zo gezegd zo gedaan. Na een kleine drie uur !!! kwamen we aan in Sandringham. Het station van Marit en de rest. Gelukkig net op tijd voor de koffie... Met een bos bloemen in de hand (ja een bloemist zonder boeket is niets toch!?) worden we ook hier hartelijk ontvangen......


Simon in piratenpak, net uit de doos die vanuit Holland was gestuurd.......
Ook een mooi huis, met uitzicht op het strand en de port Philip bay. Ruime kamer waar Simon en Tom druk in de weer waren om een tent te bouwen... In het begin nog een beetje verlegen maar daar kwam al snel verandering in. Koffie met een stukje appeltaart.... dat had Marit belooft... echter de appeltaart was verbrand en het alternatief was de apfelstrudel... Ook lekker, ook al was het geen zelf gemaakte... Druk aan de babbel over onze verhalen die we hier beleeft hebben tot dus ver en natuurlijk de verhalen van Marit over hoe het er nu in Oz allemaal aan toe gaat. Het verlangen en de "heimwee" naar Nederland. Maar ook de plus punten van dit land met al zijn extremen.

Marit en Marco aan de computer om het een en ander over "blogger' te delen....

Net toen de koffie ingeschonken was, kwam de pakket dienst aan de deur... Een pakketje uit Nederland... Een doos vol met spulletjes voor Marit en Bud (drop !!!) en verkleed spullen voor de kids.....(het was per slot van rekening carnaval geweest in Nederland)......

Allebei de jongens waren door het dolle heen... Uitpakken maar en aantrekken die handel. GEWELDIG om te zien hoe die jongens zijn op het moment dat er weer een doos uit ons vaderland komt.

Natuurlijk bespreken we ook onze ervaringen met de blogsite waar we allebei aan werken. Wat tips zijn altijd welkom.

Een heerlijke lunch. Hollandse picknick.. zelf je boterham smeren aan tafel is echt iets Hollands... Hier in Australie maken ze altijd sandwiches voor je klaar en die eet je dan gezamenlijk aan tafel maar je maakt zelf niets klaar...(weer zoiets extreems)....

Na de picknick aan tafel gaan de jongens even naar hun kamer voor een middag"rust"dutje en kunnen we ongestoort met elkaar praten....

De dag alweer om. We worden uitgezwaaid op het station.... We beloven om volgende keer de camper mee te nemen om aan de jongens te showen......dag allemaal....tot gauw...!
Isis zit op een school in de buurt en we besluiten om mee te gaan om haar uit school te halen... Kunnen we haar toch ook nog effe zien.. Twee jaar gaan hard en we wilden zien of ze veranderd was ja of nee. met Tom op de schouders hobbelen we naar school. Isis is echter erg druk met een vriendinnetje en het komt er niet van om met haar te babbelen... misschien ook wel een beetje verlegen... Geeft niets... We beloven na Nieuw Zeeland en Fiji nog een keertje bij de luitjes langs te gaan om onze campervan te showen. Omdat Tom niet wil geloven dat we er in wonen, slapen en eten koken en god weet wat nog meer...

We worden naar de trein gebracht en het hele gevolg staat ons uit te zwaaaien op het moment dat de trein gaat rijden... Een erg gezellige dag en omgevlogen voordat we er erg in hadden.... Hele lieve mensen uit "ex" Zeist. We komen zeker weten nog een keertje bij ze langs, al is het alleen al maar om de appeltaart van Marit......

Omdat Aad wat slechter ter been is, beklimmen we samen met Faye Mount Buller.....

De treinreis terug liep al net zo "lekker" als de heenreis en dat was ook gelijk de laatste keer dat wij met de trein willen reizen buiten een grote stad... waardeloos.

De volgende dag nemen Aad en Faye ons mee. Ieder in zijn eigen camper op weg naar Mount Buller. Een mooie bergrit van een paar uur. Mount Buller is een ski-oort in de wintermaanden op zo'n 1805 meter boven zeeniveau. Nu nog groen , maar wel heel mooi om te zien en te bekijken. En het is voor ons twee voor het eerst dat we op een ski-oort komen. (ook al is het dan zonder de sneeuw).

Mooie vergezichten en een lekkere klimpartij om op de top te komen en te genieten van het uitzicht. Omdat Aad wat slechter ter been is gaan we samen met Faye naar boven en laten Aad op de campers passen. Makkelijk hoor. Na de wandeling nemen we een heerlijke cappucino in een van de "apres ski" restaurants. In een van de weinige die open zijn...

We overnachten op een camping in Mirimbah waar we in de plaatselijke pub een diner hebben samen met Dale, de zoon van Aad en Faye die daar in de buurt woont en werkt. Dale maakt afrasteringen en schuren en dergelijke voor de boeren en veehouders in de buurt.

De volgende dag gaan we een kijkje bij hem nemen. Vlakbij ?, na een gravelweg gereden te hebben van zo'n 7 kilometer. Maar daar waar hij bezig was hadden we wel een heel mooi uitzicht over de vallei en aan de andere zijde Mount Buller waar we die dag daarvoor op gestaan hadden. Mooi baantje hoor. Je hoeft je hier niet druk te maken...

We vervolgen onze tocht door de bergen en rijden terug via de "Black Spur". Een weg die ons nog veel littekens laat zien van de "grote brand" van begin vorig jaar waarbij er 2000 huizen verwoest zijn en een groot aantal mensen omgekomen zijn. Een indrukwekkende weg langs o.a. Marysville die het zwaarste getroffen was.

Aan de cappucino in een gezellig cafe in Healesville....

De dag na de rit in de bergen gaan we Healesville in om het centrum te bekijken. Authentieke Australische winkeltjes... En s'middags op weg door de Yarra Vallei om wat van de wijnboeren te bezoeken... We starten bij het River Stone Estate... Redelijke wijnen, maar Faye is niet tevreden en we rijden door naar Rocheford winery... De wijn smaakt daar al stukken beter.... maar Faye dirigeert Aad door naar Domaine Chandon. Om te proeven van een "champagne" uit de streek. Echter deze wijn proeverij sluit al vroeg haar deuren.. Das lekker, nu al gesloten... Faye wordt kwaad maar we komen er niet meer in... jammer.... dan maar op naar St. Huberts.... De naam staat mij wel aan en we worden er hartelijk ontvangen en proeven er 5 wijnen die daar gemaakt worden.... Stuk voor stuk toppers en besluiten om er hier maar een paar van te kopen om er s'avonds maar eens een soldaat te maken....Geweldig...

En zo gaan er weer vier dagen om sinds we weer "saampjes" zijn..

Faye gaat maandag het ziekenhuis in om aan haar Miniscus geholpen te worden en wij gaan verder richting Raymond Island.. Terug naar Tante Heleen om daar onze camper te stallen. Een veilige haven tijdens onze reis naar Nieuw Zeeland...

Het waren drie heerlijke dagen bij Aad en Faye... De Nederlands-Australische gastvrijheid. En dat allemaal na een babbeltje op een camping in Orange, wie had dat gedacht. Dag lieverds, bedankt en wie weet tot ziens.......

Wijntje proeven bij The Riverstone Estate.....jammer maar valt tegen.....

Een wandeling op de dam van Maroondah, met uitzicht over het meer en de vallei...en zonsondergang over Healesville...

Onze camper staat inmiddels op een veilige plek op Raymond Island.. morgen gaan we met Heleen mee naar haar dochter Michelle en familie... Dat is al halverwege naar Melbourne..... Daar waar we donderdag ochtend a.s. op het vliegtuig stappen naar Nieuw Zeeland.. Ik kan niet wachten..........

Goodbye mum's and dad....

Aan al het mooi's komt natuurlijk een eind. Zo ook aan de vakantie van onze Pa en Ma's.

De zeven weken dat zij bij ons zijn geweest en mee hebben gereisd zijn voorbij gevlogen...

Eerst duurt het een eeuwigheid voordat ze dan eindelijk komen om ons te zien en dan is het in een klap allemaal alweer voorbij... Wat zijn nou zeven weken op een mensenleven, niets toch ?





Inchecken op Melbourne airport.....

We hebben erg veel gezien samen... De route die Brenda samen met Ome Harry op de kaart gezet hadden was een mooie leidraad. Lang niet alles daarvan hebben we kunnen doen, maar toch heel wat. Met zijn vijven reizen is toch anders dan met zijn tweetjes.... Maar.... we mogen niet klagen.. Onze ouders hebben al meer van Australie gezien dan de gemiddelde Australier..

Yep....Hong Kong is on the sign.....

En zo gaan we weer samen verder.... Het is moeilijk om afscheid te nemen... Allemaal met gemengde gevoelens....

Wanneer zien we elkaar weer.? Natuurlijk op de Skype maar Live is toch anders..We weten het niet. Wachten het wel weer een beetje af. Eerst maar eens opweg naar Nieuw Zeeland en Fiji.....

Pap en Mam's.....Bedankt !!!!! We hebben een geweldige tijd met jullie gehad en hebben verschillende geluksmomenten met jullie mogen delen.....Een ervaring die niet veel ouders daar in Nederland met jullie kunnen beamen....We hopen dat jullie reis goed verloopt naar NL en dat het er niet zo koud is....Van de 35 graden naar de 4 of 5 is zeker niet zo lekker....

Geniet van je foto's en je herinneringen.

We houden van jullie!!!!.

Tot snel maar weer...

The gate back to Holland....

Onze reis gaat verder... Nu zijn gaan we op weg naar Healesville om Aad en Faye van Duyn te bezoeken... Twee hele aardige Australiers die we ontmoet hebben tijdens onze reis in Orange...

Weer een nieuw avontuur....

Melbourne !!!

Van de Great Ocean Road naar Melbourne is maar een kleine stap. Een ritje van een uurtje of twee en een half en daar doemen de hoge gebouwen van de grote stad alweer voor ons.... Na ons concert in het Rod Lavor Arena waren we door gereden en hadden Melbourne achtergelaten om het later te gaan bezoeken..... En nu zijn we er dan.

We hadden ons er geen voorstelling van gemaakt. Sydney was tenslotte ook een grote stad en ook anders dan we eigenlijk hadden verwacht naar aanleiding van de verhalen die we onderweg gehoord hadden en foto's die we gezien hebben..... Zo ook met deze stad.
Op het eerste gezicht ziet het heel anders uit dan Sydney... Minder water er om heen. Melbourne mag dan wel aan een hele grote baai liggen, The Port Philip Bay. Daar merk je in de stad zelf niet zo veel van op de rivier die door het stadsgedeelte heen gaat. The Yarra River....

Melbourne is de grootste stad van de staat Victoria en de tweede stad (na Sydney) in Australië. Een kleine 3.4 miljoen inwoners op een 7,7 vierkante kilometer.
Vernoemd naar de Engelse staatsman Lord Melbourne die zijn tweede ambtstermijn als Minister President in Groot Brittanie begon... Geboren in het plaatsje Melbourne in Debyshire. Aangezien de Engelsen het hier op dat moment voor het zeggen hadden was het niet moeilijk om Engelse prominenten te eren met een dorp of stad.

Verder is Melbourne bekent om "zijn 4 seizoenen in 1 dag". Crowded House zong er al over (four seasons in one day) en het klopt ook nog, we hebben het zelf ervaren. Je kunt s'ochtends beginnen met storm en regen en de dag echt eindigen met zon en 25 graden. Ook de nachten zijn hier aanzienlijk frisser. De week voordat we aankwamen waren ze hier nog bekogeld met hagelstenen zo groot als ping pong ballen.. Dat hebben wij niet meegemaakt; gelukkig. Maar wel storm en regen en mooie dagen met zo'n 25 tot 30 graden.

Skyline Melbourne vanaf The Docklands
Melbourne is wel een van de grootste multiculturele steden aangezien hier eenderde van de mensen die hier als inwoner ingeschreven staat niet in Australië geboren is. Zo hebben we op de voetgangers brug tegenover Southbank beelden zien staan die de immigratie van Australië weergeven... En daar op een glazen wand staan alle nationaliteiten beschreven die hier in Melbourne wonen.... Zo leven er hier in deze stad en buitenwijken ongeveer 80.000 Nederlanders....Erg opvallend als je bekijkt dat het aantal mensen uit de USA zo'n 47.000 is,
dan is ons kleine kikkerlandje toch heel goed vertegenwoordigd hier...

Belangrijkste transport knooppunt.....Flinders Station gebouwd in 1908.

Naast "Australien Football" is Melbourne ook bekent om het cricket. En eens per jaar natuurlijk met de tennis, "The Australien Open" als een van de vier Grand slam tournooien die er over de wereld gespeeld worden. Formule 1 en in 2010 wil men in Melbourne ook een WK wielrennen organiseren.... Aan sport geen gebrek. Op het moment dat wij er zijn wordt er ook nog een soort marathon gelopen (Run for the Kids). Een evenement met zeker 30.000 lopers ( we hebben er een zien lopen met nummer 25693 op de borst) voor de inzameling voor een kinderziekenhuis.

Ze hebben in ieder geval goed weer gehad en een heleboel geld ingezameld.

The Melbourne Central shopping centre....

Ook in Melbourne geen gebrek aan winkel gelegenheden... Tjonge jonge.....de ene winkelpassage na de andere. Ongelofelijk dat al die winkels hun geld kunnen verdienen. Nee, hier merk je niets van de recessie die er in de wereld speelt. En zeven dagen van de week kun je hier terecht.

Het Melbourne Central is wel een heel mooi exemplaar. Een geweldig overdekt complex met heel veel kledingzaken, luxe en de normalere soorten. Ook een Ugg's winkel die we verschillende keren bezocht hebben omdat we voor "het thuisfront" erop uitgestuurd werden. Een bioscoop en natuurlijk genoeg eetgelegenheden....

La Trobe Street met de City Circle Tram en het heuvelachtige beeld van de straten...

In Sydney vonden we het openbaar vervoer een geweldige uitkomst om de stad en zijn omgeving te verkennen. En zo ook hier in Melbourne mogen we niet klagen. Met ons kaartje van de bus kunnen we ook gebruik maken van trein en tram. En voor diegene die niet zo'n kaartje hebben; de City Circle is gratis.. Deze tram rijd rond het winkelgebied in een grote ronde....
en je kan overal op en afstappen. Leuk voor het straatbeeld en ook nog eens handig, we hebben er dan ook heel veel gebruik van gemaakt.
Maar we hebben ook veel gewandeld. Te voet zie je toch het meeste van de stad en je blik op de oude en moderne gebouwen. Een tocht langs de Yarra rivier met haar kades met restaurants en winkels, kantoren en parken....

Ja overal in Melbourne is er wel een stukje groen te bekennen. Maar waar je in Sydney door een park heen moet lopen om ergens te kunnen komen hoef je dat in Melbourne niet. Als jij geen park wilt zien hoef je er ook niet doorheen. Er omheen is vaak nog korter.....

The St. Patricks Cathedral (1858), de moederkerk van het Katholieke Aartsbisdom van Melbourne.

Aan geloof ook geen gebrek hier in Melbourne...Er zijn hier genoeg oude kerken om te gaan bekijken. Niet dat we van die "overgevoelige gelovigen" zijn, maar vinden het wel mooi om een kerk aan de binnenkant te bezichtigen. Vooral om het "glas in lood" en de bouw van de kerk. en dan te bedenken dat het vroeger allemaal met het handje gemaakt moest worden...

Raamwerk van de St. Paul's Cathedral, de zon......

En zo gaat er weer een week voorbij. Melbourne bij dag en in de avond gezien...Een geweldige stad. we zijn blij dat we het gezien hebben. Onze conclusie is wel; we vinden Melbourne minder spannend dan Sydney. Niet dat de stad niet bruisend is. Maar het lijkt wel of Sydney meer te bieden heeft, meer leeft.

The City Circle, het vertrouwde stadsbeeld van Melbourne.

Zo ook komt er een einde aan de vakantie van onze ouders. Vanaf Melbourne vliegen ze terug naar Nederland. Jammer maar helaas.....Het was een leuke en gezellige tijd en een mooie ervaring om dat met onze ouders te delen. Samen hebben we toch een dikke 4000 kilometer gereden en ontdekt. Wij gaan samen weer verder door met het "ontdekken" van Australie, en al heel snel komt Nieuw Zeeland in zicht..

Hans en Betty vertellen

Het is zes weken geleden dat we aan kwamen in Sydney.. Vandaag in Melbourne en over een paar dagen weer naar huis! De vraag van Bren en Mar was wat we van Australië vonden;
Een land met uitersten, met veel groen, heuvels en bijna geen vier baans wegen. En een groot, heel groot land Sydney - Melbourne, 1000 km. Dat is anderhalf keer Groningen naar Maastricht om maar even een indruk te geven. Maar heel gemoedelijk en het straalt rust uit.

Een dank willen we uitbrengen aan mijn nicht Heleen waar we een paar dagen hebben mogen genieten van haar gastvrijheid op haar prachtige eiland met in de achtertuin de kangoeroes en de koala's.

Sorry Harry en Anja dat ,dat "lastige" jongetje niet bij jullie is langsgeweest om van de gastvrijheid te hebben mogen genieten, het was volgens Bren en Mar een genot om bij jullie te zijn geweest.

Bettie en ik hebben beloofd om volgend jaar de trip naar jullie prachtige en mooie Australië met zijn tweeën over te doen. En dan komen we zeker langs......

Een dank wil ik uitbrengen aan Bren en Mar voor hun voortreffelijke en lieve opvang en speciaal voor de hele goede kookkunst van Marco... Een hele grote knuffel daarvoor.

Australië we komen terug en doen het dan nog eens rustig over....

Bettie en Hans...

The Great Ocean Road

" The Great Ocean Road" de route die je gereden moet hebben als je in Australie bent geweest. Ze zeggen dat het ons de meest dramatische kustweg brengt met de mooiste stranden en uitzichten en het achterland, " the Great Otway National Parc" zit vol met kangaroes en koala's en meer wildlife..... De great ocean road is gemaakt door militairen en mariniers, deze gebruikten alleen maar pikhouwelen en shovels, ter nagedachtenis aan hun maten die zijn gesneuveld in de eerste wereldoorlog. Ze zijn gestart in 1919 en de road is afgekomen in 1932. Het is het langste oorlogsmonument wat er bestaat, ongeveer 250 km lang. Nou dat moet wat beloven dus wij trekken er een week voor uit. (Anderen doen het in twee dagen)


We starten in Torquay, een echt surfers-paradise met een prachtig strand om aan te lopen maar helaas geen winkelboulevard. Aangezien het weer ons weer eens parten speelt gaan we gestaag op weg naar Angelsea. Ook hier valt het stadje tegen maar daarentegen hebben ze een prachtig natuurgebied, " de Wetlands" waar we dan ook een mooie wandeling maken. Ook de golfcourse slaan we hier niet over, niet om een balletje te slaan maar om de kangaroes te spotten die hier vertoeven.

Het monument of de boog van " the great Ocean Road"

We besluiten de volgende dag om maar eens een stuk van de great ocean road te rijden naar Lorne. Het is een fantastische route vlak langs de ocean met prachtige vergezichten en adembenemende lookouts om heerlijk weg te dromen. Lorne is een echt stadje voor de rijkere om lekker langs de boulevard te flaneren en te genieten op een terrasje van het uitzicht over zee.Wat wij dus ook zeker doen vandaag. Wederom weer een mooie dag morgen weer op weg naar Apollo Bay met nog meer great ocean road.

Cape Otway Lighthouse

Hier nemen we voor ons maar een huisje zodat we niet in de tent hoeven te slapen, aangezien de nachten erg nat en koud zijn en ook s' avonds kunnen we heerlijk binnen zitten, warm en droog.

Apolla Bay is een echt vissersdorp en bijna ingeslapen, zeker nu buiten het hoogeizoen om.
De supermarkten zijn erg ouderwets en ook de restaurants en pubs kunnen wel een opknap beurt gebruiken.
Maar hiervandaan zitten we dicht bij het Great Otway National Parc, met zijn Lighthouse en schitterende koala wildlife. Echt genieten.... het Lighthouse is leuk maar geen echte aanrader, natuurlijk wel de koala's die hier wonen.

Verder zou je bij het Lake Elisabeth de platypus,(het vogelbekdier) kunnen spotten, dus ook dat willen we wel proberen. Daarvoor moet het schemer zijn dus pas laat op pad. Vooraf om bij het meer te komen is een fantastische wandeling.....en dan maar afwachten. Jammer maar helaas voor ons blijft hij vandaag weg, dus haken wij af en proberen in ieder geval voor donker weer thuis te zijn. Dat lukt aardig maar nu nog een restaurant vinden wat in dit gat niet sluit om 21.00 uur. Na lang zoeken besluiten we dan maar om het duurste restaurant van de stad te nemen.

Het Lake Elisabeth

Na een heerlijke broccoli soep met kaas vooraf en een fantastische barramundifilet is er weer een einde gekomen aan een mooie dag. Onze volgende stop zou eigenlijk zijn Port Cambel maar daar is voor de aankomende twee dagen geen plek dus rijden we eerst een paar km verder voor twee nachten naar Peterborough en komen de laatste twee nachten gewoon weer terug

Het Lake Elisabeth

Op weg van Apolla bay naar Peterborough komen we langs de beroemde 12 Apostelen. Ik heb altijd gedacht dat de bezienswaardigheid de 12 Apostelen te zien was vanaf 1 punt maar eigenlijk bestaat het uit een Marine parc, het 12 Apostle Marine National Parc.Met een aantal ontzettend mooie natuurverschijnselen. - Gibson Steps, -Twelve Apostle, - Loch ard Gorge, -The Arch, -The London Bridge, - The Grotto, - Bay of Martrys, - Bay of Islands.

Deze machtige limestone pilaren zijn tot 45 meter hoog en overweldigend voor iedereen die het mag aanschouwen. Het Limestone word in de loop der jaren verwoest door de zee die erop beukt en de wind, vandaar de horizontale groeven. Maar ook de regen tast de limestone pilaren erg aan en dit geeft de verticale groeven. Bij de foto van de "Razorback" kun je dat heel goed zien..

De 12 Apostelen

Het is echt een fantastisch fenomeen, waar je zeker van moet genieten. Gelukkig hebben we hier nog een paar dagen en hoeven we niet alles in een keer te zien. Vooral Loch Ard Gorge is erg mooi en bestaat ook uit meerdere punten. Dit gaan we s'middags nog maar eens op ons gemak bekijken. Eerst maar eens naar de camping op zoek..

Ook kunnen we hier de Muttonbirds zien, dus tegen de schemer gaan we er maar eens voor zitten (bij muttongbird Island) om van de zonsondergang en de 20.000 Muttonbirds te genieten.

Onbegrijpelijk maar tijdens de zonsondergang is er nog geen vogel te bekennen. Allereerst een zeer snelle zonsondergang. In een anderhalve minuut is de zon geheel verdwenen. En daarna zie je van alle kanten de Muttonbirds op je af komen... Een hele mooie maar ook aparte ervaring!

Lekker in het water bij Loch Ard Gorge, mooi wit zandstrand en een prachgtig uitzicht van een van de wonderen van de natuur....

De volgende dag gingen we naar Warnambool. Een redelijk grote stad, die tegelijk het einde van de Great Ocean Road aangeeft... De plaats zelf heeft niet zo heel veel te bieden...Een mooie Esplanade en een redelijk aantal parken met waterpartijen die je kunt bezoeken. op zich zelf allemaal mooie plaatjes maar niet veel spectaculairs. wel is de stad in het bezit van een eigen kaasfabriek waar de Warnamboolcheese vandaan komt en dus reden om een bezoekje te brengen. Wij als "Kaaskoppen" moeten hier toch kaas geproefd hebben... Een beetje commerciele instelling is het wel, maar het kaasproeven was erg lekker en leuk.

Natuurlijk ook de nodige kaas ingeslagen om in ieder geval de komende week weer eens een lekker stukje op je brood te hebben.

De Razorback met zijn door de wind en regen gevormde horizontale en verticale groeven, en van onder doet het zeewater de rest...

De laatste twee dagen van onze tour langs de Great Ocean Road maken we gebruik van een camping in Port Cambell. Redelijk in het midden van de 12 Apostles en de rest van wat we nog willen zien.

Een ritje langs "The Arche", "The London Bridge" en "The Grotto" . Allemaal rotsformaties gevormd door het natuurgeweld door de eeuwen heen. Waarbij wij de Grotto toch wel als mooiste uit de bus vonden komen..... Een geweldige doorgang gevormd in de rotsen....Zolang ook deze rots niet bezwijkt onder het natuur geweld..... De London Bridge is door de regen en wind al een boog kwijtgeraakt. Mede ook omdat er voorheen bezoekers over heen mochten lopen. Het gewicht van de mens en de erosie hebben een boog rond 1990 in het water doen belanden. Jammer hoor.

Onze laatste dag begon met een zonnetje. Al waren de vooruitzichten niet rooskleurig besloten we toch naar het "Wreckbeach" te rijden om een strandwandeling te maken bij laag water om wat wrakken van oude boten in het water te zien liggen... De weg er naar toe ging voorspoedig, echter de laatste 4 kilometer was een "off road" weg. Gravel en later alleen nog maar rode klei.... En tot onze grote schrik ook nog eens een dalende slingerweg met zo'n 10 %...afdaling

Dat werd ons te gortig... Nu schijnt de zon nog maar stel dat we straks regen krijgen wanneer wij op dat strand lopen.......Wij komen met dat bussie van ons never nooit meer boven.....

Dus we maakten een rechtsomkeert en besloten toen maar een alternatief voor die dag te doen.

Geen strand, op naar het chocolade proeven bij G.O.R.G.E. Chocolats..... een bedrijfje wat chocolade maakt en en de man probeert te brengen via locale winkels....De uitstraling was nou niet helemaal wat je er van zou verwachten maar de chocolade maakte een heleboel goed..

Nog niet uitgeproefd vervolgde we onze weg naar de Apostle Whey Cheese factory...

Ja U leest het goed.... weer een kaasproeverij... Een nog betere dan een paar dagen terug. Mooie kazen, met nette beschrijvingen van de kaas en de smaak erbij. Hier hebben we dan ook nog maar een extra kaasje ingeslagen. Kaas genoeg voor de komende dagen...

daarna onze ogen uitgekeken bij een dame die zich bezig houd met allerhande "Patchwork".Kilts en kleden, poppen en tassen.... Allemaal patchwork. Leuk om te zien en te leren dat er met al dat naaiwerk best wel wat moois te maken valt.....

Van al dat proeven en rond toeren hadden we ook wel dorst gekregen en reste ons te stoppen bij "the Timboon Railway Shed Distllery" om whiskey, Limoncello, vodka en een koffielikeur te proeven... Nog een lekkere cappucino en de reis naar de camping om onze laatste nacht aan de Great Ocean Road door te brengen...

Ook dit avontuur zit er inmiddels weer op... We hebben onze terugreis gemaakt naar Melbourne. Met zijn vijven een huisje gehuurd op de camping die we ook voor Diana Krall gebruikt hebben.
De camper bij Britz ingeleverd en onze laatste week met de "oudjes" is ingegaan.. Nu kunnen we Melbourne gaan ontdekken.....Ons laatste gezamenlijke avontuur.!

De mooie zonsondergang bij Muttonbrid Island....

De Pa en Ma's bij hun camper in The middle of ...???

Ria verteld !!!!

Eindelijk was het 25 januari,zolang naar uitgekeken,begon het grote kampeeravontuur!!!!
Blij dat ik Marco en Brenda weer zou zien,maar ook nieuwsgierig hoe de lange reis zou
gaan en met een camper opstap.
Eerst een tussenstop van drie dagen in Hongkong,ook een belevenis.
Grote stad,hotel midden in de stad.
Erg leuk om te zien.
Toen naar Sydney,eindelijk zouden we ze zien,en ja hoor,met een groot spandoek
werden we opgewacht.
De andere dag de camper opgehaald en toen begon het echte avontuur.
Sydney is een fantastische stad,de bridge en het operahouse dat we ook vanaf de ferry hebben
gezien,in een woord geweldig.



Daarna verdere bezienswaardigheden gaan zien.
Het weer is niet altijd optimaal geweest,net als in Nederland was het hier ook anders.
In geen tien jaar is in dit deel van Australie zoveel regen gevallen.
Maar ondanks regen gingen we gewoon door,alleen slapen in een tentje is niet zo lekker.
Autralie is een ontzettend groot land,je rijdt hele afstanden van camping naar camping.
Maar ontzettend mooie natuur,en vooral de beesten hier.
Op Raymond Island heb ik de eerste koala's gezien,wat een snoesjes.
Ik heb er zelfs een geaaid,die zat in de tuin van de tante van Brenda,een hele leuke ervaring.
Ook de kangeroes zijn leuk om te zien in het veld.

De mensen zijn ook erg aardig,als je ergens gaat zitten voor een kopje koffie,is meteen de
vraag:where you come frome? en gaan meteen een gesprek met je aan.

We hebben nu de great ocean road gereden.

Langs de kust vanaf Torqaye,in een woord geweldig.

Wat mij is opgevallen hier,dat er overal,waar je ook bent,openbare toiletten zijn,

en allemaal schoon.

Ook wordt er niet voor iedere bezienswaardigheid geld gevraagd.

Het is onvoorstelbaar maar we hebben er al zes weken opzitten,zoveel indrukken opgedaan

en zoveel gezien.

Er wordt gezegd dat alles in Australie extreem is,nou dat is waar,niet te vergelijken met

Nederland.

Nu de laatste week straks in Melbourne,ben benieuwd wat dat gaat brengen,maat dat zal

ongetwijfeld ook wel goed komen.

Ik heb tot nu toe een geweldige tijd in Australie met de kids,en zal ze straks ook wel weer missen,maar skypen is een ideaal communucatiemiddel,nu met Nederland en straks weer andersom.

Kamperen is me niet tegengevallen,maar ik lag lekker in de camper van Marco en Brenda,

zij in een tentje.

De campings hier in Australie zijn mooi,ze hebben allemaal een campingkitchen met een barbecue en schoon!!!!!

Dus een ervaring rijker wat dat betreft.

Groetjes aan iedereen in Nederland.

Diana Krall at the Rod Lavor Arena

Al in de tijd van de Juffertjes draaiden we al eens een cd van Diana Krall in de winkel.
Een jazz muziekante uit Canada. Rustige relaxte muziek. Verschillende cd's van Diana hebben we in onze collectie en sinds kort haar nieuwste cd.
In Sydney zagen we dat ze daar voor een concert zou zijn maar .....niet in de tijd dat wij daar zouden zijn.... jammer...
Na het internet geraadpleegd te hebben kwamen we er achter dat ze ook in Melbourne een concert zou geven.....En in de tijd dat wij er in de buurt zouden zijn....
Dus maar gauw 5 kaarten besteld en op 26 februari begaven wij ons naar Melbourne.... Met een bedoeling...

Onze ouders waren nieuwsgierig wat het allemaal zou brengen en wij waren hieper omdat we dan nu eens echt Diana live zouden zien optreden...En nog wel in het Tennisstadion van de stad..... The ROD LAVER Arena


Op de trap van het stadion.... spannend
Om 19.00 uur begon het al met een vooroptreden van een dame die wel een lekkere stem had, maar haar naam is ons even ontschoten...
Daarna nog een voorprogramma met een dame en een groep uit Australie....Leuk hoor, maar wij komen voor Diana...

En maar wachten op het orkest en de Diana achter haar piano....

Om 2100 uur was het dan eindelijk zover.... Met staande ovatie werdt Diana naar binnen gehaald en begon ze te spelen... Bij gestaan door een gita rist, bassist en een drummer en op de achtergrond het Victoria Orchestra wat het merendeel van de nummers meespeelde...
Geweldige akoustiek, mooie lichtshow en natuurlijk geweldige nummers.....



Nog even gauw een plaatje van het podium (zonder Diana) want foto's maken is niet toegestaan!!!

Er werden heel wat nummers gespeeld en een toegift... Wat gaat zo'n avond snel voorbij en voor we het wisten stonden we al weer buiten... jammer hoor...

Wel erg genoten van een bijzonder en heerlijk concert en om eens in het tennisheiligdom binnen te zijn geweest....

Weer een avontuur waar we zolang naar uitgekeken hadden is voorbij.......