Daar gaan we dan weer op weg naar Augusta. Tja je raakt soms aangetrokken door een plaats maar weet niet waarom….Marco voelde zich aangetrokken tot Augusta en wilde het erg graag gezien hebben. Het is wel een paar kilometer meer om maar we hebben de tijd dus we doen het gewoon. Maar eerst komen we voorbij het plaatsje Mandurah, tjee dat ziet er gezellig uit een mooie boulevard langs de kanalen en de inlaten van de Indische Oceaan. Er is een ontzettend mooie walkway aangelegd vanaf de nieuwe Marina over de nieuwe brug naar het stadscentrum en helemaal door naar de andere kant over de oude brug naar de War Memorial.
Allemaal heerlijke restaurantjes langs het water. Daar hebben we eerst maar eens even twee dagen volop van genoten. Het weer was voortreffelijk, lekker genieten van het zonnetje aan het water. Maar Augusta wacht op ons dus….. Door het pittoreske plaatsje Margaret River waar je volop kunt genieten van de wijnen, dat hebben we nu maar even zo gelaten. Wel begint het wildflower seizoen hier te starten (sept-okt-nov) en dat kun je zeker langs de weg goed waarnemen. Een genot om naar te kijken al die kleuren die uitkomen.
Aangekomen in Augusta,het meest zuid westelijke puntje van Australië vinden we een mooie camping aan de Blackwood River.
Wederom langs het water, tja dat blijft aantrekken.
Augusta staat bekend om zijn 114 jaar oude Old Cape Leeuwin Lighthouse. De langste vuurtoren van het vaste land van Australië waar de Indian Ocean en de Soutern Ocean elkaar ontmoeten. Vandaar ook dat je hier vaak de Humpback en de Soutern Right whales kunt spotten in het juiste seizoen. Van Mei tot September.
Maar ook staat deze regio bekend om zijn ontzettend mooie grotten er zijn er verschillende langs de Caves Route maar wij hebben gekozen voor de Lake Cave. De grot met een meer van binnenLake Cave is ontdekt rond 1870 door een meisje te paard wat eigenlijk op zoek was naar verdwaald vee. Als plotseling haar paard stopt stapt ze af om te kijken waarom het paard niet verder wil en ontdekt ze een groot gat in de grond. Als ze het later tegen haar familie verteld kunnen ze de grot niet meer terugvinden, pas 30 jaar later vind haar broer de grot opnieuw.
In 1900 Is Jim Connely degene die als eerste in de grot afdaalt. Hij ontdekt dat er een meer is in de grot. Waardoor het een geheel andere indruk geeft dan andere grotten. De weerkaatsing van de grot in het meer moet iets speciaals zijn. Nou kom maar op dan.
We moeten wel een afdaling maken van De grot van binnen is fantastisch om te zien, de stalactieten weerspiegeld in het water is een sprookjesachtig geheel. Wauw!!! Ze hebben een mooi pad gemaakt door de grot heen met aan de ene zijde de muur met zijn stalactieten en aan de andere zijde het meer met zijn stalactieten erin weerspiegeld.
Het is wel heel jammer om te horen dat het meer aan het weg zakken is . Ze vermoeden dat binnen 5-10 jaar de grot droog is. Om dit tegen te gaan of te vertragen helpen ze de natuur een handje door middel van het opvangen van regenwater en dit terug te brengen in de grot. Als de grot droog komt te staan zullen ook stalagmieten zich kunnen vormen en ontstaat er een heel andere grot.
Het was een fantastisch mooie ervaring en een hele andere grot dan we gezien hebben aan de andere kant van het land.

Geen opmerkingen:
Een reactie posten