Op bezoek bij Heleen op Raymond Island

Natuurlijk was het onze bedoeling om in een paar dagen van Canberra richting Raymond island te rijden. Echter de regen was een speler die roet in het eten gooide.... Het regende en regende, onophoudelijk.... En om dan alle reizende te vriend te houden moesten we wel verder.. daar waar de zon zou schijnen.... En tja....waar was dat. Hoe ver moesten we op dat moment...
Het werd ons toen al duidelijk dat we minstens tot aan Lake Entrence moesten gaan....

Omdat dit nog maar een paar kilometer van het adres van Hans zijn "nicht" Heleen van Veenendaal zou zijn, hadden Bren en ik de stoute schoenen maar aangetrokken en "onze" Heleen in de auto opgebelt... Natuurlijk wist ze dat we met de familie langs zouden komen, maar niet wanneer en hoe.... Daar werd snel een einde aan gemaakt en een goeie twee uur later bevonden we ons met de twee campers op de ferry naar Raymond Island....

Een eiland van zo'n 13 kilometer lang en 2 kilometer breed... Voor het grootste gedeelte bedekt met Eucalypthus en Banksia bomen en met een bewoner aantal van zo'n 1000 mensen. Verders een zeeeeer groot aantal koala's en wat possums....Het belooft wat !!!!

Voor een geschenk waren we in Lake Entrance naar een Fleurop bloemist geweest... daar hadden we een bos bloemen gekocht die ik (Marco) zelf nog gemengd en ingepakt heb.....(de hiemwee voor de bloemen is er wel maar de drang om er weer wat mee te doen TOTAAL nog niet, sorry). Hans en Bettie een plant voor in de tuin....
Hollanders zonder een bloemetje kan toch niet....!


Heleen haar huis was erg snel gevonden en de ontvangst was meer dan hartelijk.... Eindelijk na 50 jaar (dat ze vanuit Nederland naar Australie emigreerde) komt haar neef dan eens op bezoek...
Gelijk een huis vol met 5 man erbij. Veel blije gezichten en verhalen honderd uit !!!

Bettie en Hans met een dolblije Heleen....die niet graag op de foto gaat !

De eerste dag was er een van praten en nog eens praten.... Ouwe koeien uit de sloot halen en noem maar op.Van beide kanten erg leuke verhalen.

Aangezien Heleen in het bezit is van een kleine "flat" zoals ze dat noemt, in haar achtertuin mochten we allemaal blijven slapen zolang als we wilde... Een paar nachtjes bijkomen van alle regen en natuurlijk het eiland ontdekken met al haar bewoners. Voor Hans en Bettie leuk om nu eindelijk eens met Heleen bij te praten en voor Moeder Ria leuk om nu de Koala's en de kangaroo's van dichtbij te aanschouwen.... het motto; Australie niet verlaten zonder een glimp van een kangaroo en een koala......

Nou moeder Ria; u vraagt en wij draaien.... hahahaha......

Koala's spotten op Raymond Island

Dus de volgende dag op pad op het eiland. Vandaag zou er zo nu en dan nog wel wat regen kunnen vallen, maar van weinig betekenis......

Om te beginnen al wat Kangaroo's (14) die achter de "flat" op een groot gazon aan het grazen waren... Zo vanuit je kamer. Geweldige ervaring, zeker voor onze ouders....

Op naar de Koala's. Na wat zoeken spotten Bren en ik de eerste hoog in een boom... De eerste ooooo's en aaaaaa's waren al gevallen... Foto's nemen voor het thuisfront en de blije gedachte nu toch echt een levende Koala te hebben gezien....

De eerste Koala is gespot op Raymond Island..... Laat de rest maar komen...

Wat verder tijdens onze wandeling spotten we er nog meer.... In totaal al 6 op onze eerste wandeltocht.

het barst er trouwens van de vogels op het eiland met al zijn water er omheen... Veel pelicanen, Cormorants (aalscholvers), Lapwing (Kievit achtige), Lorrekeets, Cockatoo's, honingeters. Te veel om op te noemen, maar wel leuk om te zien...

In de boom bij Heleen voor het huis zit vaak een Koala, die wij dan ook al gauw gespopt hebben... Blijkt dat deze jongen, na het eten in een boom naast het huis gaat zitten om te rusten (wat ze 18 uur van de dag doen---> zie het Lismore verhaaltje).

De volgende dag kwam onze koala terug van zijn eucalypthus boom langs het huis wandelen (eerder rennen), en konden we een leuke actie foto schieten voordat hij een berkenboom bij Heleen in schiet... (zie de rest van de foto's op het webalbum)

Koala in actie op het pad bij Heleen...
Verders hebben we een uitstapje gemaakt naar Bairsndale. Het centrum gezien, kerk bezocht en op het terrasje een Hollander ontmoet die John Kuiper heet (voor de australiers Mister Cooper) en ook op Raymond Island woont....

hij nodigde ons uit om de volgende dag pannekoeken te komen eten bij hem thuis en we mochten onze "oude' tante ook wel mee nemen.... Heleen was er eerst niet voor in de stemming maar ging toch met ons mee.... het was daar erg gezellig en we hebben ieder flink aan de pannekoeken gezeten.... Een klein beetje Nederland op Australische bodem.......
Bij mister Cooper zaten ook weer Koala's in de boom.... Op dat kleine stukje al gauw zo'n 7 met een kleintje erbij.... erg leuk hoor......Weer foto's nemen.....



Bij Heleen aan tafel.... Gezellig met zijn allen eten. Australische Lamsschotel......Erg lekker. Bedankt Heleen....

Zonsondergang op Raymond Island.

Na ons pannekoekenavontuur gaan we nog op een borrel bij Alec en Hellen... Twee buurtjes van Heleen... Echte Aussies... babbelen over Holland en de vergelijkingen met Australie....

Onze verdere reisplannen verteld en Alec heeft nog wel wat bijzonder heden voor ons voor west Australie.... Dus daar gaan we zeker nog een keer een borrel halen om het een en ander te bespreken. maar dat is voor later...

Het ergste gaat komen.... afscheid nemen van Heleen.... Een zware dobber voor Hans en Bettie en ook voor mijn eigen moeder. Want ze hebben het toch wel erg naar hun zin gehad... Wij komen hier nog wel terug... Waarschijnlijk om onze camper te stallen voor onze Nw Zeeland trip.... Dus voor ons is het afscheid wat minder zwaar......

Hans en Bettie beloven ook nog wel eens terug te komen... Eerder dan 50 jaar en Heleen wil ook nog wel eens naar Nederland komen bij de pa en ma in Utrecht. En gaat ze misschien ook wel met mijn moeder naar Andre Rieu.....want daar zijn ze allenbei zo gek van.... ( en Rieu is erg populair hier in Oz)..

Heleen, bedankt voor je gastvrijheid.... het was voor ons heel gezellig en hebben het erg naar ons zin gehad.

Zo gaat de rit weer verder, richting Philip Island ( ja het volgende eiland)..... kijken of we pinguins kunnen zien.... fingers crossed..........