Op naar het Noorden

Daar gaan we weer. Op weg naar het Noorden.

Via het midden van dit prachtige maar zo onvoorspelbare land.

Hoe zou het midden eruit zien? Wat kunnen we verwachten? Ziet het er bijna net zo troosteloos uit als het plaatsje wat we net achter gelaten hebben. Ik weet het niet. Bren had verwacht dat het midden er plat uit zou zien. Wel al die rode aarde maar niet de bergen en al het groen ertussen. Ik weet eigenlijk niet wat ik verwachte. Woestijn maar in wat voor vorm, nee!

We besluiten voordat we naar Alice Springs toe rijden een kleine (!) detour te maken richting de Ayers Rock. De berg die voor de Aborigionals een relegieuze betekenis heeft. De weg er naar toe is maar liefst een kleine 250 kilometers lang en je moet dezelfde weg ook weer terug om dan vervolgens de Stuart Highway verder te pakken.

Nou daar gaan we dan maar. Heel veel auto's komen we niet tegen. Het is wel een goede asfaltweg om te rijden, een hele lange rechte weg met hier en daar een bochtje of een heuvel, maar goed te doen.

Ons wagentje in het zonlicht, net een muis op de weg.....hahaha

We komen langs een plaatsje met een tankstation en een eetgelegenheid. Dat blijkt ook alles te zijn wat het plaatsje te bieden heeft. Verders geen huis of wat dan ook te bekennen. Maar we hebben nog genoeg sap in de tank dus kachelen we vrolijk verder. We naderen een groot bord met de fijne tekst dat we welkom zijn in het Northern Territory. Weer een staat op het lijstje afkruisen. De enige staat waar we nog niet in geweest zijn is die van West Australie. Maar die komt ook nog wel. Eerst dit maar eens op het gemak bekijken.

Tegen het einde van de middag naderen we een grote rots midden in de woestijn.

Mount Conner staat er op het kijkuit punt beschreven. Zeker niet te verwarren met de Ayers Rock. Nou, wij vinden em erg mooi en maken er dan ook genoeg plaatjes van. Er zijn touristen die er een foto van nemen en dan rechts om keer maken, denkende de Ayers Rock al gezien te hebben.. Wel een giller hoor. Rij je al die kilometeres en heb je ook nog eens de verkeerde steen op de foto. Nee wij gaan verder de weg af richting Curtin Springs. Daar hebben ze een goede plek voor ons om te overnachten. We tanken er ook maar gelijk. Anders moet dat morgenochtend en sap hebben we toch nodig.... ahum..... Tanken hier wel effe voor $ 1.91 per litertje benzine. wat een oplichters.... Dat is wel effe wat anders dan de $ 1.20 in de stad. Zal wel aan de transport kosten liggen. En het alleenrecht natuurlijk..

De Adelaars die langs de weg het aangereden vlees opeten. Grote vogels met een spanwijdte van 1.50 m.

We raken met de eigenaar van de camping aan de praat en hebben het over de rock. Het liefst bekijken we "de stee" vanaf de weg. We hebben niet zo'n zin om het park helemaal in te rijden. We hebben tenslotte onze camping in Alice Springs al besproken. Het is hier namelijk vakantie en voor het Northern Territory hoogseizoen. Nou, dat kun je vergeten, zegt hij. Vanaf de weg zie je namelijk "helemaal niets" . Je moet het park in om de rots goed te kunnen zien. En om daar binnen te komen mag je $ 50,- per persoon betalen. Whaaaat!!!!@#??Q!!!! Het is een natuurlijk ding, die rots. En omdat hij op de lijst van het wereld erfgoed staat, mag er geld voor gerekend worden. Voor Mount Conner hebben we anders niet hoeven te betalen, en deze rots is wel even 150 miljoen jaar ouder dan die andere en maar 4 meter lager !!!!waar gaan we dan voor!!! Om geld uit onze zak te laten stelen??? Ze kunnen ons wat met die Ayers Rock, Het gebied Uluru betekent ontmoetingsplaats maar ons zullen ze daar niet ontmoeten. Trouwens voor een hele hoop bergen die we in dit land beklommen hebben werd er geen entree gevraagd. Nou dat doen we niet zegt Bren. Ze zoeken het maar uit met die steen maar hier pas ik voor. We zeggen dat we er een nachtje over slapen en dan morgen wel verder zien.

Prachtig uitzicht op Mount Conner.

Er zijn op deze camping geen powered sites meer beschikbaar, dus we doen het maar zonder. Jammer want het wordt een koude nacht en we kunnen onze kachel niet aan zetten. Het alternatief is vroeg naar bed en lekker tegen elkaar aan. Heerlijk.

De volgende ochtend moeten we het ijs van onze voorruit afkrabben. We zijn de kou wel een beetje zat en hebben al helemaal geen zin meer in die rots. Zeker niet als we een andere ontdekker vragen naar de Ayers Rock. Hij verteld ons ook dat het vanaf de weg niet veel aan is en je echt het park in moet. Maar kan ook wel beamen dat die $ 50,- veel geld is om voor deze attraktie te betalen. We laten het erbij en rijden terug naar de Stuart Highway. Zwaaien nog even naar Mount Conner, ons toppertje van het Midden. Eenmaal op de highway zetten we koers naar Alice Springs. Hopende dat het daar in ieder geval aangenamer is in de nachten en zeker overdag..... Onderweg komen we wel van allerlei beestenspul op de weg tegen. Daar was er al de Emu in de Curtin Springs. Grazende koeien langs maar ook op de weg, natuurlijk de grote adelaars die de "dooie" kangaroo's opeten. Een hele horde Galah's (papagaaiensoort) voor op de ruit gehad. Gelukkig geen gewonden. en dan nu ook nog eens kamelen langs de rijbaan. Het moet allemaal niet veel gekker worden. Wel een heel grappig gezicht, maar totaal onverwacht. Het blijft nou eenmaal een "extreem" land...

En zo rijden we die dag weer een kleine 600 kilometer... Maar we zijn er bijna... Alice Springs, het "midden van het land" is in zicht.