Te Anau and the Milford Sounds

Hehehehehehehehehehheheheheheheeeeee, ja ja ja ja ja ja ja we hebben weer contact. Het heeft even geduurd maar het is ons dan toch weer gelukt. We hebben in dit land (waar toch bepaalde dingen nou eenmaal 50 jaar achterlopen) weer contact met het internet. Dat stelt ons in de gelegenheid om ons blog maar eens bij te werken, want we lopen een hele week achter...



Inmiddels is onze huur bus alweer gemaakt. Toen wij in Te Anau aan kwamen, hebben we een Top 10 camping gezocht en werden we aller vriendelijkst geholpen door de balie dames.. Deze konden een tocht naar de Milford Sounds voor ons regelen en tegelijker tijd een afspraak regelen voor de garage.. Twee vliegen in een klap dus.
Zo gezegd zo gedaan en de volgende ochtend in de bus de lange weg naar de Sounds....
Onze chauffeur Bruce vertelde de hele weg over de bergen en hun namen. Onstaan door al het water wat er door de jaren doorheen gestroomd heeft, en de wind die er langs waait.Dit deel is trouwens een deel van "het Alpen gebied" van Nieuw Zeeland. Dat betekent dat het niet ontstaan is door vulkanische activiteiten, maar door een breuk van verschillende aardkorsten (platen) die over elkaar geschoven zijn en zo de bergen gevormd hebben met daarbij de fjorden. Zegt Bruce ; en wie heeft het nu over het opwarmen van de aarde, als je ziet hoeveel water er vroeger wel niet gestaan moet hebben... Nou als we nu al klagen over die 2 cm. wacht het dan maar af. Als je de Sounds ziet, weet je hoe hoog het water gestaan heeft.

Het trouwens een hele indrukwekkende weg die er naar toe gaat. Men raad het dan ook af om het zelf te rijden maar om je te laten rijden. Al die indrukken die je onderweg meekrijgt zie je niet als je zelf achter het stuur zit. Om nog maar te zwijgen over het aantal ongevallen die er op deze weg regelmatig voorkomen..





Een van de vergezichten die we onderweg te zien krijgen. "We zijn bijna in de wolken".

Milford Sounds heeft zijn naam te danken aan Milford Haven in Wales, Engeland. Maori naam voor de Milford Sounds is Piopiotahi. Met zijn 16 kilometer lang is het een van de bekendste fjorden van Nieuw Zeeland. Met dieptes varierend tussen de 100 en de 450 meter. En pieken van de rotsen tot aan de 1200 meter.
De hoogste piek in de Milford Sound is de berg de Mitre Peak met een hoogte van zo'n 1692 meter.

Bij de Sounds aangekomen ligt er een hele grote catamaran boot om ons naar het fjorden gebied te varen. Een heerlijk dinerbuffet, met het uitzicht over het water, bergen, water, bergen, en weer water. En hier is er de kapitein die in zijn verhalen het nog maar weer opnieuw verteld over hetgeen Bruce ons de hele weg er naar toe al verteld heeft. We luisteren maar met een half oor. Ten eerste al omdat we aan het eten zijn en omdat we het meeste toch al gehoord hebben.

Als we eenmaal klaar zijn met eten gaan we op het bovendek staan en kijken onze ogen uit. Deze gigantische watervlakte, met zijn hoge kliffen. En de ene na de andere waterval komt te voorschijn. Het heeft hier twee weken ervoor gigantisch geregent, dus qwa watervallen mogen we niet klagen....


Onze wandeltocht naar The Chasm waterval, door een mooi bos met bergen van vergezichten.

De tocht met de cruise duurt zo'n kleine 2 uur. We varen naar het einde van de Milford Sounds en een klein stukje de Tasman zee op. Maar omdat het daarop wat ruiger is draait de boot en varen we terug naar de ingang van de fjorden. En vanaf deze kant zie je de Milford Sounds niet. Het lijkt zo langs de kust maar een gewone baai, die niet zo groot is. Geen wonder dat de Sounds pas veel later ondekt zijn. Niet door captain Cook. Die was hier "gewoon" voorbij gevaren.

Als we de "baai" weer invaren zie je eigenlijk pas hoe groot het allemaal is. Twee jaar geleden heeft het cruiseschip de Queen Elisabeth 2 hier voor de deur gelegen.. Zelfs dat grote schip zag er hier in de Sounds maar erg klein uit. Als een speelgoedbootje..

Er komen hier trouwens niet van die grote schepen binnen omdat ze draai niet kunnen maken om weer naar open zee te komen. Lekker rustig. We treffen het trouwens met de dag. Het is erg zonnig en we staan te bakken op het dek. Gelukkig maar want dit deel van Nieuw Zeeland is het natste van het hele land. Er kan hier in 180 dagen zo'n 6800 tot 7000 mm. regenwater naar beneden komen. En als de toppen van de bergen vol met sneeuw liggen en in het voorjaar gaan smelten, kunnen er hele grote waterstromen naar beneden komen. De weg hier naartoe wordt dan ook regelmatig afgesloten voor verkeer.

De ingang van de Milford Sounds, nu zie je pas hoe klein we eigenlijk zijn...
We varen langs een grote waterval en de schipper stuurt de boot recht de waterval in.. De hele voorkant van de boot wordt zeiknat, en de mensen die er voorop staan ook.. Lekker hoor. Verder op in de tour bezoeken we ook nog het onderwater observatorium. Een onderzoekscentrum zo'n 15 meter onder water. Via een wenteltrap kom je onder in een lange buis die voorzien is van glas. Je kan zo 360 graden in de ronte kijken. Leuk, maar dat hebben we eigenlijk allemaal al eens gezien. Voor ons is het dan ook niets nieuws, maar voor de andere mensen is het wel een leuke ervaring...

Ons "cruiseschip" voor die dag.... The Lady of the Sounds...

En zo gaat de dag snel. De rit terug begint al weer.Bruce verteld allemaal grappen onderweg, en nog over het een en ander van wat we onderweg te zien krijgen..

Een hele leerzame en indrukwekkende dag. We hebben ontzettend veel gezien. Leuke mensen ontmoet en een mooi stukje van Nieuw Zeeland mogen ontdekken....

Gelukkig is onze auto ook weer klaar. De accu's vernieuwd en het hele electrische cirquit is nagekeken... Wij zijn er weer klaar voor.. Het was leuk in Te Anau, maar we gaan er maar weer eens vandoor.... Op naar Queenstown en naar de gletsjers van het Zuidereiland....

Bergen, water, bergen en weer water, gigantische fjorden....The Milford Sounds...