Duuuuuuneeeeden en verder....

Verder opweg. We verlaten Akaroa en gaan naar Dunedin....(zoals ze hier zeggen Duuuneeeden) Ja die taal die weet wat. Maar met ons gewone "school"engels komen we hier een heel eind. Ze vragen wel iedere keer waar we vandaan komen, vanwege het "accent". Grappig he?
De wegen zijn indrukwekkend. Iedere keer weer krijgen we mooie plaatjes voor ons.. Een ansichtkaart is er niets bij. Maar o zo moeilijk vast te leggen, dus genieten we zelf maar even van het moment. In een woord GEWELDIG...
De tocht stuurt ons langs Oamaru. Een oude plaats met heel veel oude "mooie" gebouwen. Netjes onderhouden en erg leuk om te zien, maar dat vertellen de foto's wel...


Het oude postkantoor van Oamaru, waar nu het gemeentehuis in gevestigd is.
Een grote winkelstraat met de oude gebouwen ertussen. Een leuke stop, voor in ieder geval een Hot Chocolat en een cappucino. Even langs de info om wat materiaal over Dunedin op te halen. Daar horen we dat er in deze plaats wel 2 plekken zijn waar zich pinguins nestelen.. daar hebben we wel oren naar. De eerste plek is die van de kleine blauwe pinguin. Maar de kijkspot is een beetje zo'n zelfde toeristische toestand als die op Philip Island (Australie). Dus die hebben we al gezien. De andere plek huisvest de Yellow Eyed Penguin. De Hoiho zoals de Maori mensen ze noemen, en die hebben we nog niet gezien. Dus.......rijden maar.

Het strand daar is erg mooi en zo wie zo al de moeite waard omdat er zeehonden liggen. En die hebben we alleen vanaf de boot mogen aanschouwen en dan nu bijna aan kunnen raken.....wat een geluksmoment. Ze zijn zo wollig en zien er zo lief uit. je zou ze bijna gaan knuffelen.... maar wetende dat ze tot de wilde dieren behoren houden we toch maar wat afstand....en die lucht.... Ze kunnen wel stinken. Maar zeer leuke ervaring...


Is het geen schatje?????
Langs de ingang van het strand staan borden met uitleg over het zeeleven hier. Dat verteld ons dat de pinguins pas tegen de schemer aan wal komen. Echter in tegen stelling tot de kleine blauwe pinguin komt de Yellow Eyed Penguin alleen aan wal en wacht niet tot er een groepje is om samen over het strand te trekken. Toch lopen we wat langs het strand en houden het water goed in de gaten.... Maar helaas.....
Echter bijna bij de "uitgang", de lange weg weer naar boven zien we een pinguin uit zijn hol komen en staat ons van een meter of 10 aan te kijken.... Wie kijkt er nou naar wie? Wij weten het wel... Gaaf !!!!!! Weer een pinguin soort gezien. Al is het er dan maar 1, we hebben deze toch mooi maar weer effe in onze zak zitten. Hahaahahahaha...

Kijk em es kijken... Wat een poepie..The Yellow Eyed Penguin

Nou, nou, onze dag kan niet meer stuk. Vrolijk rijden we verder naar Dunedin..

Daar aangekomen een camping gezocht en een koude nacht in gegaan. Ja het wordt hier najaar, en dat gaan we voelen ook. s'Nacht kouder en overdag kan het zonnig zijn maar ook een regenbui.. Nou dat hebben we geweten. De volgende morgen miezerde het en dat heeft het ook de gehele dag gedaan. Wat een snertweer. Boerenkool met worst zou er nu wel ingaan.

Dunedin heeft een groot stadcentrum en is ook in het bezit van een groot aantal "oudere gebouwen". Een heel mooi treinstation, wat zeker de moeite waard is voor een bezoekje. Veel tuinen en parken. Ja ook deze stad noemt zich de "Gardencity", net als Christchurch... Maar Christchurch heeft in deze dan ook wel gewonnen. Het is hier wel mooi , maar lang niet zo mooi als daar boven...

Mede door het prachtige weer hier (snert) en het feit dat de hele stad voor 4 dagen gesloten is (vanaf goede vrijdag tot aan tweede paasdag) besluiten we verder te reizen naar Otago Penninsula.

Het schiereiland wat tegen deze stad aan ligt. De ochtend is mooi, strak blauwe hemel, klein windje en het is wel wat koud. Maar de rit over het eiland is prachtig. Zo'n 65 km. lang en maximaal 25 km. breed op het breedste punt. Met hoge bergen en diepe dalen, tja onze Ford moet er aardig aan trekken...

Een simpele camping (de enige op het eiland) heeft wel een plekkie voor ons. Twee nachtjes boeken we hier.

De eerste dag rijden we bijna het hele eiland rond. Eerst naar de Glenfalloch gardens... Mooie tuinen maar toch niet helemaal wat we er van gedacht en/of gehoopt hadden. Dan maar op naar het Seal Point... Een groot strand aan zuid oost zijde..Een prachtige weg er naar toe.. weer van die vergezichten die "bijna" niet vast te leggen zijn....

Het Court house van Dunedin...

Een van de vergezichten vanaf het Otago Penninsula....

Het Seal point zegt het al.... Heel veel zeehonden......EN ook nog eens Zeeleeuwen... Van die grote loge vette beesten. Ze liggen er zo lekker in de zon, een beetje te slapen en te luieren. Tjee wat een leven.. en die beesten liggen hier natuurlijk niet voor niets. De zee hier zit vol met vis en met nog meer pinguins... Weer de Yellow Eyed Penguins.

Eerst lopen we maar eens langs het strand, foto's maken van de dikke beesten en kijken na hoe ze erbij liggen en hoe ze er "van dichtbij" uitzien...Onvoorstelbaar.
En dan de zeehonden.. Weer zien ze eruit om te knuffelen... Maar ze zijn nog banger van ons dan wij van hun... er zijn er een paar kleinere bij die snel het water ingaan om daar te gaan spelen.. een heel mooi tafereel en toch weer een geluksmoment. Het kan niet op...

Bren en haar grote vriend de zeeleeuw. toch maar een beetje afstand houden...

Pinguins zien we helaas niet, maar dat komt dan later wel...

Wij gaan op naar de Albatrossen kolonie. Deze bevindt zich op het uiterste puntje van het eiland...Een leuke rit. Daar aangekomen kunnen we de albatrossen al door de lucht zien zweven...Het levert mooie plaatjes op. Het hele klif is gevuld met nesten. Daar kunnen we niet dicht bij in de buurt komen, maar dat hoeft ook niet.. Dit zicht is al erg mooi om te zien...

Een kijkje op Allens Beach, Ook weer zeehonden en ook weer pinguins... De eerste wel gezien maar de tweede laat op zich wachten. Om toch ook de Yellow eyed te zien rijden we terug naar Seal point en weer de hele tocht over het strand en door het duin om een mooi plekkie te zoeken en de pinguins uit de zee zien komen..Het seizoen is eigenlijk al aan zijn eind, maar je weet maar nooit....

Na een uurtje (?) op wacht te hebben gezeten komt er dan toch een pinguin het strand op. Het jong hadden we al hoger op de heuvel gespot. En ja hoor... Ze roepen naar elkaar en de moeder begint de tocht naar boven... We schieten pas later de foto's om de moeder niet af te schrikken...We willen niet op ons geweten hebben dat we een moeder pinguin verjaagd hebben en het jong verhongerd... Dan maar een minder mooi plaatje maar wel een heel indrukwekkend geschreeuw en mooi tafreel gezien...En wederom een koudere nacht in...

effe gapen....prachtig gebit.....

De volgende morgen bezoeken we het Aquarium. Een onderzoeks station op het eiland wat het onderwaterleven van Nieuw Zeeland onderzoekt... Met basins en aquaria met vissen en andere dieren uit de zee. Van mossels tot zeepaardjes.. Wij kijken natuurlijk onze ogen uit, en hebben ook nog eens een leuk gesprek met een jongen uit Canada die daar onderzoeken doet en daar over 2 1/2 jaar op hoopt te promoveren... Het levert ook nog eens leuke plaatjes op...

Aan het einde van deze dag zijn we uitgenodigd bij Dawn en Erin... moeder en dochter die we in Dunedin hebben ontmoet. Zij hebben samen twee weken rondgereisd en hebben hier op het eiland een huisje gehuurd. Dit vanwege de Paasvakantie, en daarom zijn nu ook haar man Shawn en zoon Ethan hier naartoe gekomen om met zijn viertjes in twee weken weer terug te reizen naar boven richting het Noordereiland waar ze wonen. Dawn had belooft voor ons te koken... bruine bonenmix... Met salade enz.. lekker gebabbeld met de luitjes over hun bestaan hier in Nieuw Zeeland. Hun reden om te emigreren vanuit Engeland 3 jaar geleden en hier hun leven voort te zetten...Leuke verhalen maar ook de emotionele... vanwege het thuisfront...

Na een lange nacht, want hier werd het uur terug gezet tijdens het paasweekend, gaan we weer verder..Het is eerste Paasdag. Nu richting Invercargill. Een tocht langs de Catlins... en gebied met nog meer zeeleeuwen, zeehonden en misschien zien we daar dan ook wel de zeeolifant...

Een fototje tijdens onze lange wacht op de pinguin...