Hokitika, ja u leest het goed !!!

We vervolgen onze weg vanuit Te Anau naar Hokitika. Ja voor ons zijn die plaatsnamen ook iedere keer weer een struikelblok. Maar we komen er wel. Soms zeggen we het verkeerd maar men weet altijd wat we bedoelen en dat is toch wat we willen, niet waar ?!.

Wederom rijden we een indrukwekkende weg. Veel bochten (meer dan in heel Australie), van hoog naar laag en weer naar boven... Net een achtbaan. Het is de bedoeling om bij Queenstown te komen.. Makkie. Want rond het middaguur zijn we er al. Een hele drukke stad. Veel toeristen van zeer jonge leeftijd en heel veel backpackers, een echte jongeren/ juppy stad. Zo erg bevolkt dat we het er nog geen half uur uit houden en besluiten om maar lekker door te rijden...
Net buiten Queenstown komen we een site tegen waar een business is die de "allereerste" bungeejump zaak is van de hele wereld... We stoppen om er even te gaan kijken. Inderdaad is dit de "winkel" die als allereerste het bungeejumpen geintroduceerd heeft. Een hele stellage over de kliffen heen gebouwd. Een rivier er onderdoor en rijen, nee echt rijen met "jongelui" die er van hun allerlaatste geld een jump maken... Een slordige $ 190,- om in 2 a 3 seconden naar beneden te vallen. Even sta ik te twijfelen om het toch ook maar te gaan doen. Als het moet, dan maar hier op deze historische plek. Maar nee, we kunnen het geld beter gebruiken en misschien wel voor iets waar we veel langer plezier van hebben.. We kijken het tafreel nog even af en stappen dan in om verder te rijden...


Een van de mooie vergezichten van het Lake Wanaka.
Weer mooie vergezichten en weinig tegenliggers. Het plaatsje Haast staat op de borden en we besluiten om daar onze overnachting te houden op het Haast "beach resort". Nou als we ons tijden deze reis ergens moederziel alleen gevoeld hebben en van God en iedereen verlaten, dan is het in Haast wel.... Dit is echt het einde van de wereld. Geen ene kl...... te doen daar. En dan het "Beach", moesten we ook nog zoeken. Het koste ons een half uur lopen om op het strand te komen. Lekker beach resort. Het gat zelf heeft drie huizen en een tankstation en dat is het. En dan ook nog eens een stroomstoring, zodat de hele camping in het donker in de campkeuken zat. En koken in die keuken is ook electrisch, dus dat doen we dan maar op ons "eigen" gas in de camper. Want dat doet het lekker wel.!. De volgende ochtend laten we dit hemelse paradijs dan ook al weer snel achter ons om verder te rijden naar de Fox Glacier gletsjer.

Het "Knights point", 1700 km.westelijk naar Tasmanie en naar het zuiden is Antarctica het eerst wat je tegen komt.

Er zijn twee grote gletjers in Nieuw zeeland op het Zuidereiland. De Fox Glacier en de Franz Josef gletsjers. Vlak bij elkaar, en op beide worden toers gedaan om ze te beklimmen. Voordat we er aan komen, rijden we een heel stuk langs de westkust. We passeren het "Knights point". Een rotspartij in de zee. Er staan ook wat borden met uitleg over deze rotsen, en daarbij ook vermeld dat het in het westen gelegen Tasmanie zo'n 1700. km. verder is en als je hier vandaan naar het zuidwesten zou gaan Antarctica het eerste vaste land zal zijn wat je tegen zult komen...

Er komt nu een bus met toeristen aan dus wij stappen in en crossen gauw verder...

Bruce Bay, waar men met al het drijfhout en andere "zooi" de kust opsiert, en waar veel mensen hun naam op een steen achterlaten.

Verder langs de kust langs het plaatsje Bruce Bay. op het strand en langs de rand daarvan staan allerlei "kunstwerken" gemaakt van al het drijfhout en andere troep die aanspoelt op dit strand. Niets mag daarvan van het strand gehaalt worden en moet daar blijven, dus maken ze er hier kunstwerken van die wel een grappig gezicht zijn, zo bij elkaar. Daarnaast liggen er ook heel veel platte ovale stenen - kiezels, waar voorbijgangers hun naam op schrijven en die dan bij die kunstwerken neer leggen. Een heel bont geheel.

Verder en verder gaat de tocht. we zien de witte toppen al in de verte aankomen. IJstoppen wel te verstaan. En rijden zo het plaatsje Fox Glacier binnen. Daar waar het centrum is van de tours de bergen in. Gletsjer wandeltochten, maar ook ijsklimmen, helicopter vluchten naar de gletsjer, enz, enz,. Je kan het zo gek niet bedenken of het kan daar. De prijzen zijn er ook naar. Een kopje cappucino is er gemiddeld een dollar of twee duurder, om nog maar te zwijgen van de camper plek op de camping.

Wij wandelen wel naar de gletsjer en kijken onze ogen uit, maar gaan er geen geld voor betalen om er op te mogen..... dus rijden we weer verder...

Op de camping van Haast spraken we met een dame die op het Noordereiland woont en ons vertelde dat we hier langs de kust zeker het plaatsje Hokitika niet voor bij mochten gaan.

Dus na onze gletsjer ervaring kwam Hokitika inzicht en besloten we om daar maar een nachtje te blijven om wat van dit gezellige plaatsje te genieten...

In de verte doemt de "Fox Glacier" gletsjer al op.

Hokita wordt ook wel de stad van het "GreenStone" genoemd. Greenstone, of Jade of Pounamu is het gesteente wat hier in Nieuw Zeeland gevonden wordt in rivieren die het vanuit de bergen mee neemt naar beneden. De meeste van die rivieren zijn dan ook in handen van een Maori volk of een vermogende zakenman die dat stuk gekocht of gepacht heeft. Je kan er dus als toerist niet zomaar even gaan struinen om wat van die stenen te zoeken. Vindt je er wel een, dan moet ie te dragen zijn, anders mag je em niet meenemen. En vaak zijn het aan de buitenzijde ruwe stenen en moeten ze eerst gepoleist worden. Toch zit er veel handel in. Er worden voornamelijk figuren uit geslepen die te maken hebben met de Maori's. Een vorm van een vishaak, de Hei Matau in het Maori, die vooral voorspoed en gezondheid moet brengen, positieve energie en moet zorgen voor een veilige tocht over water. Een vorm van een gedaante met de staart van een vis, het lijf van een man en de kop van een vogel. De Manaia. Deze vorm brengt de lucht het water en de aarde samen in balans en zorgt ervoor dat je sterkt bent.

En zo zijn er nog vele vormen die allemaal uit Jade geslepen worden in afbeeldingen uit de Maori geschiedenis.

De handel is zo groot dat het spul veel geexporteerd wordt en er alleen al in Hokitika 75 % van de winkels het Green Stone verkoopt. De toeristen zijn er wild van.

Even een lunch op een bankie bij een van de mooie meren.

Bij de GreenStone factory krijgen we een rondleiding. Een dame verteld ons de legende van het greenstone. Hoe het ontgonnen word en wat er allemaal mee gedaan word voordat het in de winkel ligt. We krijgen de zagerij te zien, waar ze de stenen in plakken zagen. En waar men er de defenitieve vormen uit slijpt en het bewerkt tot het eindproduct. Een leuke rondleiding en we zijn er nu ook een stuk wijzer van geworden. En begrijpen nu ook wel waar de tekens vandaan komen en wat ze daadwerkelijk uitbeelden.

Drijfhout op Hokitika beach.

Tegen het einde van de middag maken we nog maar weer eens een strandwandeling en verbazen ons hier ook over de hoeveelheid " zooi" die er op het strand ligt. Ook allemaal drijfhout en andere artikelen die aanspoelen... In de winkel verkochten we wel eens mooie schalen van hout en stronken drijfhout en zo ook hier lagen er op het strand mooie stukken waar een bloemist best eens wat van zou kunnen maken...Het bloed kruip nog steeds waar het niet gaan kan, toch? In ieder geval het artiestieke gedeelte dan...

Bren heeft er zelfs een mooie loungestoel gevonden.....

En zo gaan er weer een paar dagen voorbij, met wandelen, kijken, wandelen en cappucino's natuurlijk. Leerzame momenten, over de Maori's en de Green Stone handel van dit land.

Hokitika, de "stad" van het "Greenstone - Jade - of Pounamu".

Dit beeld staat voor de deur van de Green Stone factory waar we de rondleiding gehad hebben over dit gesteente en het figuur voor de deur beeld de Manaia uit. De vorm met het hoofd van de vogel, lijf van de man en staart van de vis...De lucht, aarde en zee en de balans tussen deze samen en beschermt de drager tegen het kwaad....

Vanuit Hokitika is het maar een korte weg naar de "Pancake rocks". De rotsen die als het ware gevormd zijn door pannekoekjes op elkaar stapeld. Allemaal plakken gesteente. Een grappig geheel om het zo te zien. Een beetje de 12 apostelen van Nieuw Zeeland. Een mooie wandelroute voert ons langs de kust en de rotspartijen. Hoe het allemaal zo geworden is kan niemand ons vertellen maar een mooi gezicht is het wel.

De "Pancake Rocks". Plakken gesteente als pannekoekies op elkaar gestapeld.

En na dit natuurkundige verschijnsel gaan we weeeeeeer verder. Op naar Greymouth om van daar uit het binnenland weer in te gaan richting het oosten, naar de Hamner Springs....