De huisbatterij van de auto is kapot... Al drie dagen en niemand kan het nu maken omdat dit land vanaf Goede vrijdag tot en met tweede Paasdag gesloten is. Als we eenmaal in Te Anau zijn kunnen ze onze camper wel weer maken.. dat is nodig ook omdat we geen binnenverlichting en koelkast hebben. Erg onhandig. Maar daar slaan we ons ook wel weer doorheen. Voor je het weet is het dinsdag. Maar om naar Te Anau te komen moeten we langs een ander mooi natuurgebied; The Catlins. In de brochures staat dat het er langs de kust wemelt van de wilde dieren, dus wie weet zien we onze zee olifant nu wel.
De tocht is wederom geweldig en we stoppen geregeld langs de weg om van al het schoons te genieten...Net voorbij Kaka point gaan we de weg af richting Nugget Point. Hier moeten zich in ieder geval zeehonden bevinden...
Tja die hebben we al wel gezien maar toch proberen we het. Een lange weg naar boven en natuurlijk weer allemaal grijze gravel. Wat een gehobbel onderweg. Als we nu maar iets gaan zien , het moet toch wel de moeite waard zijn.
Kijk daar heb je de eerste Yellow Eyed Penguin die aan land komt.....
Een prachtig afgelegen strand met een kijkuit punt.. Een overdekt hok waar je naar het wild-life kunt kijken.. Nou weinig wild life te zien. Al helemaal geen seals en ook geen zee olifanten.. Wat een tegenvaller... En net wanneer we weer terug willen lopen naar onze camper, zien we in de branding een pinguin onze kant opkomen... GAAAAAAFFFFF... Het is de Hoiho, Yellow Eyed Penguin... We kunnen het beestje helemaal volgen, totdat het onder ons op de begroeide rots blijft zitten om zich te "wassen".. En na een paar minuten komen nummer twee en drie ook het water uit.... Maar nummer drie voelt onraad en schiet terug het water in, terwijl nummer twee vrolijk het strand op hobbelt en ook aan zijn of haar tocht naar boven begint... Te mooi om waar te zijn...maar het is echt waar.....
Zo gaan er toch en kliene 45 minuten voorbij, om dit prachtige natuurwonder te aanschouwen....
En dan toch maar terug naar de camper om onze "gravel"weg te vervolgen...
Curio Bay ligt op onze route.. Daar willen we ook nog een kijkje nemen. Deze bay bestaat namelijk voor een groot gedeelte uit rotsformaties die gevormd zijn door versteent hout.
Het Fosiel Forrest is 180 miljoen jaar oud. Het bos wat er toen stond heeft verschillende orkanen en overstromingen gehad en is toen al door de jaren heen versteend geraakt...... Er liggen hier dus hele versteende boomstronken en takken.... Gestompte stronken en mooi kleuringen in de wanden van de rotsformaties... En omdat het nog eb is kunnen we er makkelijk over heen lopen om al het moois te bekijken...
Er gaat zo weer een uurtje voorbij met onze wandeling door dit Pre-historische gebied. Verder door naar Waipapa Point... Wederom een gravelweg die ons naar het kustgedeelte leid. Daar moet je voorzichtig op rijden, zeker nu we onderweg ook nog eens getuige zijn van een ernstig ongeval... Een " tourist" in een huur auto die in de bocht de macht over het stuur verliest en over de kop gaat en in de berm beland.... Ze komen er alle 4 wel redelijk ongedeerd uit maar die auto is rijp voor de sloop... En het hek van de boer ook... Die komt dan ook al snel ter plaatse om zijn schaapjes op " het droge" te brengen....euhhh in ieder geval in een andere wei.
Na Waipapa point te hebben gezien waar eigenlijk niets bijzonders over te melden valt gaan we naar Invercargill om een plekkie voor de nacht te zoeken....Om de volgende dag verder te rijden naar Te Anau.... Op naar de garage voor de camper....
Natuurlijk gaan we er naartoe om de auto te laten maken maar ook omdat dit gebied de "fjorden" van Nieuw Zeeland herbergen. Een van de weinige plekken op de wereld waar je dit natuurgeweld/natuurschoon kunt aanschouwen... We zijn benieuwd en er klaar voor...
Geen opmerkingen:
Een reactie posten