Hoera, weer naar het thuisfront

Na een zware week in mij n eigen bed, moest het er toch maar van komen.... Op naar het ziekenhuis. Nog nooit in een ziekenhuis gelegen en dan voor het eerst in een ziekenhuis bed en dan gelijk in de Filipijnen. Maar ja, geheel uit gedroogd en erg slap. Veel hoofdpijn en de hele dag door zweten maakte het dat ik opgenomen moest worden.
Maar achteraf geen enkel probleem mee gehad. Ze hebben hier in  Dumagute een fantatisch ziekenhuis. Niet in het oude gedeelte maar de nieuwe zijvleugel die er sinds een paar jaar staat ziet er echt heel netjes uit.
Mooie ruime kamers en wanneer je dat wilt kan je partner in je kamer blijven slapen.
Zij het wel op een wat kleiner Filipijns bed , maar het kan allemaal wel.




Het Silliman ziekenhuis in Dumaguete..
En dat je partner er is, is wel erg makkelijk. Te meer omdat ze je medicijnen voorschrijven, maar die moet je dan wel beneden om de hoek zelf gaan halen...
Dat gaat natuurlijk niet als jij daar zelf ligt, met je infuus en je 40 graden koorts..
Dus daar gaat Bren om weer een nieuw antibiotika te halen.
Dan weer de gang op om onze waterflessen te vullen. want dat hebben we wel weer geleerd in die paar dagen. Gemiddeld 4 liter per dag weg drinken.Das meer dan in Holland.
Over het eten ook helemaal geen klagen. Veel beef en kip, met aardappels. Veel aardappels en tomaat omdat daar veel Potassium in zit. En dat was nou net het product wat ik niet meer in mijn lichaam had. Of in ieder geval een te lage hoeveelheid. In het foto album staan ook foto's met de uitslagen waar het potassium gehalte te zien is....Ja, daar leren we ook weer van.
De dokter is perfect, een hele aardige man. Spreekt goed Engels en kan het ziekte beeld goed uitleggen. We mogen alle uitslagen te zien en krijgen er zelfs kopien van om aan de verzekering te laten zien...Nee, aan service ligt het niet.

De nieuwe zij vleugel, ik lig op de derde verdieping en Claudien ligt 5 kamers verder en Adriaan ligt er een kamer naast. Ja drie man van het resort liggen onder zeil.
Na vier dagen mag het infuus eraf en na de vijfde dag mag ik dan eindelijk naar huis. Claudien mag ook naar huis. Adriaan mag twee dagen later naar huis, maar die is dan ook wat later opgenomen...
blijkbaar hebben we alledrie van hetzelfde last gehad.
na drie dagen thuis bijkomen gaan we terug naar het ziekenhuis om weer een paar bloedtesten te hebben. Na een paar uur wachten gaan we weer naar de Dokter Garcia en krijgen het goede nieuws dat alle waardes in het bleod omhog zijn  gegaan en krijgen het advies mee om nog rustig aan te doen en veel rust te houden.

Daar ligt ie dan, met daarachter het "kleine" bedje van Bren.....
Mmet de rust gaat het goed. we doen niet zo veel in het resort , maar dat halen we later wel weer in. Drinken veel water, maar eten ook "gewoon' weer goed. En natuurlijk veel potassium.... en weer wat aankomen. Want ik ben zo'n kleine 10 kilo kwijtgeraakt. De weegschaal bij doc gaf 81 kilo's aan. daar schrok ik zelf ook wel van. Bren is ook een paar kilo's kwijt, als is het alleen al maar van de stress. maar goed. we zijn allemaal weer "thuis" en kunnen met de normale zaken van de dag weer verder....

De medicijnman, om de hoek van het ziekenhuis. Heel apart....