Stinken, stinken en nog eens stinken

Samen in het bad s'morgens vroeg in Waikite valley pool, geen mens te zien.....Super...

En met die tranen nog in onze ogen rijden wederom verder. Rotorua is onze volgende stop.

Onderweg er naar toe doen we het "Wai-O-Tapo" aan. Het thermale wonderland. een natuurlijke omgeving van geisers, modderpoelen en poelen met allerlei kleuren gevormd door de verschillende mineralen die zich in de bodem bevinden.De nummer twee van de "lijst van Mieke"

We werden verteld vroeg aanwezig te zijn omdat ze daar om 10.15 uur de geiser laten spuiten. De bekende "Lady Knox Geyser" wel te verstaan. Omdat deze geiser tussen de 48 en 72 uur kan gaan spuiten, en de gasten daar niet op kunnen wachten, helpen de mensen van Wai O Tapo deze een handje. Na een korte introductie laat een medewerker, 300 gram (en niet meer) van een zeep soort in de schacht vallen. Deze zeep klont gaat natuurlijk schuimen en zorgt ervoor dat de oppervlakte spanning van het kokende water onderin de geiser breekt en er even later een straal van zo'n 10 meter boven het gat uitkomt.. Geweldige mooie ervaring. Maar we hadden natuurlijk al meer geisers gezien en die vanuit zichzelf gaan spuiten geven ons toch de voorkeur......

The Lady Knox geyser.

Het park heeft een hele wandelroute die ons leidt langs allerlei vormen van de thermale soorten die er zijn. Ingevallen kraters, gaten waar dampen van zwavel naar boven komen... We kunnen onze hand bij deze geelgekleurde gaten houden en voelen al gauw de hitte die er van af komt..... Prachtige "geurende" modderpoelen die aan het bubbelen zijn. We hebben op het picassa fotoalbum prachtige foto's staan van het spatten van de modder en eventuele vormen die je er in kunt zien. Grappig!

The Artist pallet....een schilderspallet zou mooi...

Het prachtige Champagne poel dat diep oranje/rode/bruine kleuren aan de buitenring heeft en water wat ontzettend groen is.

Verder leren we dat er een strook over Nieuw Zeeland loopt met vulkanische aktiviteiten. Een strook van 250 kilometer lang en tussen de 30 en 80 kilometer breed is. Met ontzettend veel vulkanen, waarvan er een aantal "semi" aktief zijn. Wat betekent dat er vandaag of morgen best wel een zou kunnen uitspatten. Wat ook verklaart waarom er zoveel geisers en andere bronnen aktief zijn.

Na onze wandeling rijden we verder richting Rotorua. Maar na een paar kilometer zien we een bord staan van een camping waar we over gehoord hadden... Een camping met natuurlijke bronnen waar je als camping gast gebruik van mag maken...Het Waikite Valley thermal pool. (zie allereerste foto)

Nou we gaan maar effe kijken... Ziet er erg gezellig uit. De kampkeuken is niet je van het, maar de baden zien er voortreffelijk uit. We boeken voor deze nacht een plekkie en kleden ons gauw om. Twee en een half uur later gaan we maar eens iets aan het eten doen. Een avondje foto's bekijken op de computer want contact in deze omgeving krijgen we niet....

Het bubbelen van de modder....kijk maar op de picasa site voor nog meer " Mud"...

De volgende ochtend mogen we wederom gebruik maken van de baden. Al vanaf 7 uur. Dat is tegen geen dovemans oren verteld... We staan vroeg op en zijn tot 8 uur de enige! in het warme bad. GEWELDIG, dit wil ik thuis ook. Er is toch niets lekkerder dan je ochtend beginnen met een thermaal bad van 42 graden. Dan komen er meer gasten en besluiten wij verder te gaan. Rotorua nu komen we er eindelijk aan.......

Een van de wachters van het Te Puia park...

Na een bezoekje aan de plaatselijke info gaan we ons ontbijtje nemen aan Lake Rotorua. Met uitzicht op het meer en de gouvernement tuinen. Daarna rijden we naar 'Te Puia". Een thermaal gebied waar je kunt wandelen en intussen heel veel van de Maori cultuur kunt leren. Een Maori cultureel centrum. Een indrukwekkende entree, met beelden van de Maori kunst. De "wachters" geven aan welke stam ze vertegenwoordigen. Het houtsnijwerk en de vormen die daarin verwerkt zijn, zijn voor iedere stam verschillend.

Een van de vlechtwerken van de Maoridames..

In het weef atelier geven de dames ons uitleg over hoe ze van de Harakeke (flax) plant een soort van touw kunnen maken om mee te weven. Hoe ze het na het bewerken in een hete bron dompelen om het voor twee weken te drogen te hangen. Ze laten ons "rokjes" zien die ze gemaakt hebben en voor hun traditionele dansen gebruiken... Maar nog veel meer; een cape die nu gemaakt wordt omdat een van de hogere mensen afscheid neemt van dit cultureel centrum. De dames zijn er maar druk mee. Maar hebben er geen moeite mee om tijdens het werk even met ons te babbelen...Naast Harakeke werden er ook veren van eenden en fazanten in verwerkt.

De zwavelkristallen...

We vervolgen onze weg door het park, op weg naar de" Pohutu Geyser". Te Puia de naam van het park betekent in het Maori ook geiser, dus vandaar. een prachtig mooi schouwspel en er is geen stuk zeep aan te pas gekomen.... wederom mooie plaatsjes voor ons album. Ook de zwavelkristallen die we langs de randen van de "kraters" zien leveren een mooi plaatje op.

Dan haasten we ons terug naar het centrum van het park voor een Maori voorstelling. Er wordt een stamhoofd uit ons groepje kijkers gekozen... Gelukkig iemand van Australie en geen Hollander. Hij moet de groep Maori's verwelkomen. Een krijger komt met een hoop kabaal onze kant op. Speer in de handen en tong uit de mond. we beheersen ons om niet te gaan staan lachen. Nee, dit is hun cultuur en we respecteren het. Maar toch, blijft het lachwekkend....Het contact is gelegd en we mogen het ontmoetingshuis binnen voor een zang en dans spectakel. Erg leuk om de show te zien en hoe het er vroeger allemaal aan toe ging... Een halfuurtje later staan we weer buiten en lopen we naar het huis waar het houtsnijwerk nog steeds gedaan wordt. Hetzij nu met modernere werkmaterialen dan die ze vroeger gebruikten maar toch. Ze maken er nog steeds fraaije beelden, speren en andere voorwerpen mee die de moeite waard zijn om te zien. Wat gaat zo'n dag toch snel... We zoeken een camping in de buurt op. eentje aan het blauwe meer. Dat er voor onze ogen ook echt blauw uit ziet...Vlakbij ligt ook het groene meer wat we dan ook gelijk maar effe bekijken. Ook weer in de pocket, zullen we maar zeggen..

Na weer een frisse nacht gaan we de volgende morgen naar het Rotorua museum....

Voor de deur van dit indrukwekkende gebouw staan we stil om even te kijken naar de mensen die aan het "Petanque" spelen zijn. Verderop word er ook nog gebowld. Grappig en dat allemaal in het "park". Ook ontgaat ons niet de geur van het nabij gelegen zwavelmeer. De stank van de rotte eieren hangt door heel Rotorua...

Maar het museum is leuk. Het voormalige Badhuis is grotendeels gerenoveerd en herbergt verschillende exposities... Die van het huis zelf wat vroeger als Badhuis cq. Sanatorium dienst deed. we zien oude baden en foto's van doktoren en patienten van vroeger. Een expositie over hoe kan het ook anders de Maori stam " Te Awara" die hier in Rotorua haar wortels heeft. Een film over de geschiedenis van dit dorp en de uitbarsting van de Tarawera vulkaan en de gevolgen daarvan... Zeer indrukwekkend...En een prachtig uitzicht over Rotorua vanaf het dak van het Sanatorium...

Een van de indrukwekkende houtsnijwerken in het Te Puia.

Het badhuis is nog in zijn oude stijl bewaard gebleven, de grond waarop het badhuis staat is eens geschonken aan Rotorua. Er werd gezegd " voor de mensen van de wereld".Waarna de regering van Nieuw Zeeland heeft besloten te investeren in een badhuis met als doel voor de toeristen industrie. De behandeling van ziektes via baden of waterkuren was een wetenschap die haar oorsprong had uit Europa!!!

Dit badhuis was een beroemd kuuroord waar therapeutische behandelingen werden gegeven. Water van nabij gelegen warmwaterbronnen werd via buizen geleid naar privébadkamers en grote massagekamers. Er waren ook een aantal diepe baden voor de behandeling van chronische ziekten. Het mineraalwater uit Rotorua werd voor twee verschillende doeleinde gebruikt. Er is alkalisch gezwaveld water (Rachel) dat de huid verzacht en kalmeert. En er is (Priester) water met vrije zuren wat voornamelijk stimulerend en versterkend werkt.

Helaas is het badhuis niet meer in gebruik maar heeft het een mooie bestemming gekregen als museum en weten we nu in ieder geval waarom Rotorua op de kaart staat. Na nog een wandeling door de stad en een heerlijk bakkie in een café houden we het hier voor gezien. Rotorua ,ik dacht het centrum van Nieuw Zeeland maar dat valt tegen, het is hier een groot KUUROORD.