woensdag 19 mei 2010

Opweg naar de Bay of Islands

Tja, het klinkt natuurlijk weer hetzelfde maar de weg naar Whangarei is al even bochtig en met pieken en dalen. En om nog maar te zwijgen van de enorme vergezichten. Wederom geweldig en niet uit te leggen wat voor gevoel je krijgt als je naar de zee toe kijkt. Eindeloos water met hier en daar een eilandje. Whangarei omdat daar voor deur de Poor Knight Islands liggen en deze “zeggen ze” in de Top 10 van duiksites staan. Eindelijk een duikschool gevonden te hebben worden we een beetje teleurgesteld. Tja, regen. Een sterke stroming vanuit het oosten en een wind met regen vanuit het westen. Dit alles samen zorgt ervoor dat het zicht nihil is. Een beetje vergelijkbaar met de snert waar wij in hartje zomer in Holland in duiken… En het feit dat de boot geen “luwe” plek kan vinden om redelijk stil te kunnen liggen om te gaan duiken…Komen jullie volgende week maar terug, was het antwoord. Jammer maar wel erg eerlijk van deze man om het ons te vertellen…Foto’s van de eilanden die in de winkel te bezichtigen waren, gaven nou ook niet echt veel spectaculairs weer. Maar ja, wij zijn natuurlijk al wel erg verwent met het duiken in Azie…..We spreken af de volgende week nog eens langs te komen…



De haven van Opua voor de ferry naar Russell.

Om de komende nacht een leuke plek te hebben om te staan rijden we naar Russell. Een schiereiland in de Bay of Islands. Een baai vol met eilandjes . Met de ferry er naar toe… leuk om weer eens op een boot te staan. Prachtig schiereiland, veel groen, romantisch en een kleine dorpskern met een paar boetiekjes en heel veel eetgelegenheden. Een leuke boulevard aan het water om een knappe wandeling te maken..De camping is er een van de Top 10 en we mogen niet klagen…..Alleen het feit dat we nog eens apart moeten betalen voor het douchen valt bij ons weer in het verkeerde keelgat. De camping is al wat duurder dan de gemiddelde en dan ook nog eens extra rekenen voor wat water… het zal allemaal wel weer. We hebben wel een prachtig uitzicht over de baai vanuit onze camper en dat maakt wel weer een hoop goed… maar toch ! Hier willen we een tocht met de “postboot” maken…. De boot die de post rondbrengt naar de andere eilanden. En iedere dag mogen er tegen betaling een aantal toeristen mee om de 7 uur durende tocht langs de eilanden te maken…..

Maar…. Het zal eens niet zo zijn. Dit alles is weer seizoen gebonden.. Ooooh, dus niet in de winter de post rond brengen. Ja, dat wel, maar zonder de toeristen. Hebben wij weer. We kunnen wel een andere “cruise” maken. Echter met een “veel” hogere prijs, en daar passen we voor. We lopen wel langs de “oudste” kerk van Nieuw Zeeland. In 1835 gebouwd en vol met kogelgaten van de ‘ruzie” tussen de christenen en de Maori’s in die tijd. De volgende dag gaan we dan ook verder naar het Noorden van het Noorder eiland.

Het uitzicht vanaf de camping in Russell over The Bay of Islands.

We rijden langs Paihia en Kerikeri. Daar in de laatste staan we langs het water om een broodje te eten en gaan daarna langs een klein vogelpark. Met voornamelijk papagaaien soorten en wat vinkjes… Erg leuk om de verschillende soorten te zien, met een aantal oude bekenden uit AustraliĆ«. Verder door naar Whatuwhiwhi (spreek dat maar eens vloeiend uit) aan het strand. Mooie camping in de middle of nowhere ! Voor een nacht en dan door naar cape Reinga.. Het meest noordelijke puntje van het Noorder eiland. Echter werd ons afgeraden daar naar toe te gaan omdat er A; geen zak aan is en niets te zien dan een vuurtorentje en een eindeloze zee. En B; het weer zo onstuimig is dat de lange weg ernaartoe al een uitdaging is en je van de eindeloze zee alleen maar een klein stukje ziet vanwege de regen…. Nou dat scheelt weer een aantal kilometers en wij gaan dus maar via de westkant terug naar beneden…

We pakken de ferry bij het plaatsje Kohukohu. De weg hier naar toe was weer eens erg bochtig en we denken dan er ook wel weer een 365 bochten te hebben gehad eer we bij de ferry aankwamen. Maar de tocht was leuk en ook op de ferry richting Rawene. Een heerlijke lunch langs het water. Net nu het effe droog begint te worden…En rijden maar weer……

Blijven leuke beesten, die papagaai vogels...

Kaihu is onze volgende bestemming. Een camping midden in een kauri bos. Kauri’s zijn eeuwenoude bomen die “vroeger” met bossen tegelijk gekapt werden.. Het hele Noorder eiland stond er vol van. En nu is er nog maar een kleine 30 procent van dat hele bos over. Nu in deze dagen mag er ook geen ene Kauri meer gekapt worden. Allemaal beschermt.! Wij zijn getuige van de oudste Kauri boom van Nieuw Zeeland. De Tane Mahuta. Zo’n 2000 jaar oude reus van een boom. Geweldig en doet ons een beetje denken aan de “Figtree’s” in AustraliĆ«.

Kauri bomen hebben een klein en kort wortel gestel wat erg gevoelig is. Die gigantische bomen staan dus met een klein beetje wortels in een dikke laag humus. De hoogte van de stam is maar “ 17,7 meter” . Met een omtrek van de kruin van 51,5 meter een hele grote jongen. De omtrek van de stam is 13,8 meter.


Oudste Kauri boom in Nieuw Zeeland; The Tane Mahuta.

Een kauri gaat groeien en het moment dat de kruin boven alle toppen uitsteekt stopt de lengte van de boom en gaat hij alleen nog maar takken in de breedte geven. De onderste takken en blad laat de boom gewoon vallen. Dit bladafval en de takken die ze hebben laten vallen vormen de humus laag waar de boom in staat. Begrijpelijk dat er na een hevige storm weer heel wat Kauri’s omgevallen zijn. De bezoeker mag daarom ook niet dicht bij een Kauri komen om het wortelgestel wat er is, niet te veel te verstoren…eer dat er een beetje boom staat ben je al dik 50 jaar verder…

Eenmaal op de camping horen we dat we die avond mee kunnen op een nacht wandeling in het Trounsan Kauri park. In dit park staat de “Four Sisters” een kauri die vanuit 1 onderstam, 4 stammen naar de top heeft. En met een beetje geluk komen we in dit bos ook nog eens de Kiwi tegen. De nachtvogel die we eigenlijk alleen nog maar in gevangen schap gezien hebben.

De wandeling is spannend. Een klein groepje van maar 3 personen en de gids. Ze verteld ons heel veel over het park en de bomen die er staan en we zien natuurlijk de “Four Sisters” kauri. Maar helaas geen kiwi. Gelukkig blijft het wel droog gedurende de twee uur wandelroute…

De volgende dag maken we voor ons zelf nog een wandeltocht door dit park. Om het allemaal nog eens bij daglicht te zien. Het regent wel een beetje maar dat moet dan maar. Het is niet voor niets zo groen hier, zullen we maar zeggen…

De haven van Whangarei. (vergapen aan de boten).
Vanuit Kaihu rijden we via het plaatsje Dargaville weer terug naar Whangarei waar we inmiddels drie dagen staan. Een mooie camping net buiten het centrum van de stad. Een fikse wandeling en we zijn in het hart van het plaatsje.. Leuke shopjes. Vooral die van een Franse dame die zelf kleding ontwerpt. En we kunnen het niet laten een leuke rok voor Bren te kopen. Deze dame wil echter terug naar Frankrijk met haar man en 2 Nieuw Zeelandse kinderen. De shop gaat dicht over een kleine periode dus we krijgen ook nog eens korting als we twee rokken kopen… voor een prijs die je nergens krijgt dus we doen het maar. Iedere ochtend lopen we in stevige pas de berg achter de camping op. Mount Parihaka. Een steile wandeling van zo’n 40 minuten en nog eens 40 om weer via een andere route beneden te komen…Lekker om de conditie weer eens een beetje op peil te brengen… Na een douche, lopen we via het bos naar de haven van het stadje om ons te vergapen aan de mooie zeiljachten die er liggen. Hoezo recessie. Nou hier in Nieuw Zeeland ziet het er in ieder geval niet zo uit, maar schijn kan bedriegen, nietwaar ?!

Het is in ieder geval leuk om te kijken en van het zonnetje te genieten. Het weer is echter ‘ s nachts niet veel beter geweest als de week ervoor en de onderstroom die vanuit het oosten komt is ook niet over. Na een babbeltje bij de duikschool van de week ervoor komen we er dan ook achter om onze centen maar in de zak te houden en niet onze duiken op The Poor Knights Islands te maken. Net nu we een mailtje van twee van onze oud cursisten Sonja en Peter binnen krijgen waarin ze vertellen hoe mooi ze hier op deze eilanden gedoken hebben. Tja, het zal wel aan de winter tijd liggen. Jammer maar we denken hier nog wel eens terug te komen om dan een duikje te maken. Wat in het vat zit……..!!!Vandaag ( 19 mei Oma d’r verjaardag, hebben al koffie met een gebakkie op hoor…) zijn we verder gegaan richting onze eindbestemming. We denken hier in Orewa nog een nachtje of 2 te blijven staan. Het ligt net voor Auckland. Om wat spullen in te pakken die we terug sturen naar Nederland en om deze geweldige camper schoon te maken om hem later in de week in te leveren… ja, jullie lezen het goed… Zaterdag a.s. gaat het barrel terug naar de verhuurder. Wij hebben dan nog drie daagjes om Auckland te verkennen vanuit ons gehuurde huisje op de camping daar.. Maar die verhalen komen ook nog wel voordat we afvliegen naar Fiji om eens lekker van het strand en de zon te gaan genieten…….

Geen opmerkingen:

Een reactie posten