Vanuit Port Douglas richting Cape Tribulation.
Aan de kust middenin het Daintree Rainforest.
Via het plaatsje Daintree richting de ferrie die ons over de Daintree River voer..
Erg leuke tocht en een hoop mooie vergezichten.
Eenmaal aan de overzijde begon de tocht door het regenwoud, een goed begaanbare asfaltweg dwars door het regenwoud. Hoge bomen, varens en van alles en nog wat aan planten aan beide zijde van de weg. En heel veel borden die je waar schuwen voor de Cassawarie’s . De loopvogel met de harde kam bovenop het hoofd. En natuurlijk hoop je er een tegen te komen, maar natuurlijk niet voor op je auto.
Onderweg een mooi zicht vanaf de kijkuit post (Alexandra lookout).. En de tocht vervolgd langs de Daintree River met haar krokodillen. Om later aan te komen in Cape Tribulation….
Een camping gauw gevonden en nog geen 10 minuten later liepen we langs het lange witte zandstrand. Gewoon verlaten. Bijna (2 mensen) niemand te zien. GEWELDIG…
De volgende dag wederom langs het strand richting de lookout van Cape Trib. Een wandeling van zo’n anderhalf uur langs het strand en door het regenwoud. Om dan een uitzicht te hebben over het regenwoud en de zee. En weer heel weinig mensen daar. Wij alleen op de wereld..
Dat maakt je wel even klein maar geeft ook wel een apart gevoel. Genieten !!
En dan natuurlijk weer anderhalf uur terug wandelen.
Daarna ook nog een wandeling door de mangrove bossen gemaakt. Veel wetenswaardigheden wisten we al maar we hebben er wel van genoten. Mooie vogel geluiden door het woud. Gezang van o.a. de Riffle bird en gekrijs van de papagaaien. Nee geen Cassawarie. Jammer..
S’Nachts een hele heftige regenbui… Hadden ze daar ook wel nodig want het was al een lange tijd te droog…en dat voor een regenwoud.
Volgende ochtend nog een woud wandeling gemaakt en daarna op naar Mareeba Zo’n kleine 200 km. Met de nodige onderbrekingen van pauzes om weer eens van het voortreffelijke uitzicht te genieten…
Grote mierenheuvels, bouwwerken van zand en klei. Te grote van een groene klikobak. Ongelofelijk.
Grote mierenheuvels, bouwwerken van zand en klei. Te grote van een groene klikobak. Ongelofelijk.
Aangekomen in Mareeba op zoek naar een camping. Degene daar in het centrum was niet veel soeps, dus verder op weg naar Granite Gorge. Een natuurpark ( een van de zoveel) met een camping. De weg ernaar toe redelijk te doen. Onverharde rode klei.
Eenmaal op de camping moesten we er nog eens twee keer over na denken. Want erg veel beter zag deze camping er ook niet uit. In ieder geval wel goede sanitaire voorzieningen en dat is wel een pre. Maar eenmaal naar de receptie gewandeld te zijn, waren we om. Een Walibi (kleinere kangaroo) voor ons op het pad……Gaaf!!!!
Nou maak je borst maar nat. Eenmaal de auto op een plek in de schaduw…. En ja hoor, nog veel meer Walibi’s. 1,2,3,……20…….25….30. Ja hoor. Nou ophouden. Het barst er hier van.
Een handje voer, en je kunt ze zo uit het handje eten geven. Geweldig.
Een korte wandeling over , hoe kan het ook anders, granieten bergen (rotsblokken) laat ons nog meer Walibi’s zien. Ook de manier van leven en overleven.
Erg leuke ervaring. Ze komen zelfs s’avonds bij je camper kijken of er nog wat te kanen valt.
Morgen ochtend maar weer zien, hoe het er dan weer voor staat.
Voor nu kunnen we in ieder geval lekker slapen. We hebben weer genoeg gezien vandaag.
Nog geen dag verveelt.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten