Atherton Tablelands

Weer verder.

Vanuit Cairns richting Yungaburra gereden.
Een stadje temidden van de Atherton Tablelands.
Op de weg ernaartoe eerst even een kijkje nemen bij de “Cathederal Fig”.
Een grote Ficus van wel meer dan 500 jaar oud. Een Ficus waar de lucht wortels zich van boven tot aan beneden als hele dikke staven laten zien. Wat een tafereel van wortels.
Ongelofelijk !!! Samen op de foto tussen de wortels en stammen.
De gastheer, waar de boom zich in den beginne op gevestigd heeft is er al allang niet meer.
Gewurgd en overleden en verrot zodat deze boom nu na al die jaren groeien helemaal op zichzelf staat. Met een hoogte van 48 meter! En een omtrek van de boomwortels samen van 44 meter. Dat zou zoiets zijn dat als er 24 mensen met gestrekte armen hand in hand om de boom heen zouden staan. De kruin van de boom beslaat zo’n 2000 vierkante meter, wat gelijk is aan 2 Olympische zwembaden naast elkaar. En al die bladeren bij elkaar wegen ook nog eens zo’n 1000 kg. En natuurlijk is deze boom een gastheer voor allerlei epiphitische planten zoals varens en andere schaduwplanten.

Cathedaral Fig

Na dit indrukwekkende tafereel vervolgen wij onze weg langs de Gilles highway richting Lake Barrine. Een zoetwater meer gevormd in een krater. Leuke bijkomstigheid is dat er een bekent Thee huis aan het water staat, waar wij natuurlijk gaan genieten van een bakkie thee en een welverdiende Cappuccino. En een onvergetelijk uitzicht op het meer.

Na onze ‘koffie-Thee pauze” doen we de trial langs het water. Een tocht van zo’n 5 kilometer langs het meer. Weer een wandeltocht door het regenwoud. Het houdt niet over.
Heel veel vogels in de omgeving, zowel in het woud als op het water.
Ook nog een possum en een musky tree kangaroo ( boomkangaroo = een grotere rat cq. cavia kruising) Als we er geen plaatje van hadden zouden we het ook niet weten.
Verder nog wat hagedissen die ons iedere keer deden schrikken….
Al met al een heerlijke 5 km. Regenwoud.

Schatjes tussen de wortels van de Cathedaral Fig

Op naar Yungaburra. Het stadje rijden we eigenlijk in 30 seconden door en we besluiten morgen terug te gaan om het toch wat beter te bekijken. Eerst op zoek naar een camping. Of toch eerst nog maar even langs de “Curtain Fig”. Weer zo’n Ficus maar dan met een heel gordijn van wortels. De naam zegt het eigenlijk al. En nu we hier toch in de buurt zijn moeten we die ook maar even zien dan. Ook mooi hoor.

Lake Barrinne

Verder richting Atherton voor een camping. Nadat we onze plek uitgezocht hadden besloten we terug te gaan richting Yungaburra omdat er net voor dat plaatsje een spot is waar je de Platypus “het vogelbekdier” kunt bekijken.
Dit waterzoogdier wat zich voortplant dmv het leggen van eieren, jaagt in het water van zonsondergang tot zonsopgang. Dus vandaar dat we terug gingen. De schemer begint al. We zijn hier nu toch en hebben zo’n beest (je) nog nooit gezien.
Samen met twee Nederlandse meiden die we op de camping ontmoet hebben stonden we langs de waterkant te wachten. Laten we nou net voordat er een hele bus toeristen aankomt het mooie diertje zien zwemmen en duiken en weer boven komen. Voor een minuut of 10-12 konden we dit schouwspel aanschouwen voordat de hele oever vol stond met toeschouwers.. hadden wij even mazzel gehad…. Een super gave ervaring. Als je foto’s in brochures ziet zou je een groter dier verwachten, een beetje de grote van een otter. Maar deze water bewoner is kleiner, 20-30 cm. Blij dat we even terug gereden zijn om dit moois te zien……

Curtain Fig..........

De volgende ochtend op weg naar de binnenstad van Atherton om de “Chrystal Caves” te zien. Wij denken dan aan grotten waar je de bergkristallen kunt bekijken…
Nou niets is minder waar. Het betreft hier een winkel waar allerlei kristallen en amethisten en agaath stenen uitgestald zijn. Met achterin de winkel een ingang naar een “kelder” waar men een grot van gemaakt heeft. Er moet daar een amethist staan van zo’n 2 meter hoog “ The Empress of Uruguay”. Weegt 2,7 ton. Maar om deze namaak grot te bekijken (100 m2 purschuim! Mag men per persoon 20 dollars neer tellen… Mooi niet dus. Wat een aanfluiting.
Er wordt in de nabije omtrekt mega veel reclame voor gemaakt, maar van ons hoeft het niet.
Gauw weer verder en dan toch maar een paar fotootjes gaan maken in het nostalgische Yungaburra. Alsof het 60 jaar geleden zo neer is gezet en nog steeds zo staat. Leuk om een keertje gezien te hebben.

cafetaria in Yungaburra..........

Op naar de watervallen. Om te beginnen die van Malanda falls. Leuke waterval maar niet heel erg indrukwekkend. Wel heel helder water met gigantisch veel vis erin.
Op naar Millaa Millaa, voor de gelijknamige waterval die erg mooi is. Je kunt er ook zwemmen, echter toen wij er waren was er net een bus scholieren gedropt dus het pittoreske van de waterval was er niet bij.
Verder door naar Zillie falls. Water wat echt een hele grote afstand moet overbruggen om beneden te komen. Zeer indrukwekkend.

En om het maar even af te leren, nog een waterval. Het barst er hier van. De Ellinjaa falls.
Dat was toch wel een van de mooiste. Een aardige klim voor de terug weg maar zeer de moeite waard.

De Zillie Falls....

Nu op weg naar Innisfail. Een middelgrote stad aan de kust. Onderweg nog een tussenstop gemaakt bij een biologische kaasboerderij. De Mungalli Creek Bio-Dynamic dairy.
Een hele mond vol, maar dat mag dan ook wel. We werden hartelijk welkom geheten met een kleine rondleiding over de kaasmakerij. Waar natuurlijk ook geproefd mocht worden. En niet alleen kaas maar ook heerlijke yoghurt. Daar moesten we dan ook gelijk maar wat van inslaan.
Voor zover we natuurlijk in onze kleine koelkast kunnen herbergen. Erg leuke ervaring, had ik niet willen missen.

Nu op Camping mango tree te Innisfail. Morgen zullen we de omgeving hier wel gaan verkennen. Eerst maar weer eens een lekker bakkie maken…. Tot morgen..