Daar gaan we dan. Een hele dagtrip naar het marinereservaat Apo eiland.
Natuurlijk waren Bren en ik er al meerdere malen geweest, maar voor Cor was het de eerste keer.
Apo eiland is niet te vergelijken met de onderwater cultuur van hier voor de kust van Dumaguete.
Hier is het allemaal zwart vulkanisch zand en daar bij Apo is de kust en het onderwater leven allemaal op het "witte" zand. Een beetje vergelijkbaar met Bonaire zeggen we altijd. Alleen Apo heeft veel meer koralen te bieden. Harde en zachte koraalsoorten, afgewisseld met wat grotere vis en onderwaterleven.
Niet al het kleine aparte spul wat op het zwarte zand ligt, maar wel de moeite waard een keer te zien.
Nu wisten we dat ze er bij het Atlantis resort een hele leuke dagtrip van maken. Kost natuurlijk wel wat extra's maar dan heb je ook wel wat. Natuurlijk de mazzel dat we maar samen met twee andere duikers op de grote outtrigger boot zaten. Dus lekker de ruimte. Twee gidsen aan boord die ieder een klein groepje moesten leiden. En tussen de duiken in een geweldige staf die ons van allerlei drankjes kon voorzien.
en als klap op de vuurpijl, een heerlijke BBQ lunch op de boot.
Een mooie groene zeeschidpad.
Onze eerste duik was een stromingsduik bij de duikstek Cogon. Niet zo heel veel stroming , maar genoeg om ons mee te nemen over de mooie rif formaties. we kijken onze ogen toch weer uit, ook al wisten Bren en ik wat ons te wachten stond. Aan het einde van de duik kwamen we op een stuk terecht waar de stroming nihil was en konden we op ons gemak over het koraal struinen naar onderwater leven.
Naast alle mooie vissen, van Groupers tot aan een hele school met Jacks. Ook nog eens een hele mooie groene zeeschildpad. Het dier bleef ook heel rustig liggen en we konden em van alle kanten bekijken.
Een paar minuten later klimmen we aan boord van de Kathrin en krijgen thee of koffie met heerlijke home made koekies...
En nog gekker...een van de jongens van de bootstaf, Niell genaamd pakt zijn gitaar en gaat voor ons zingen.
een heel boekwerk met nummers ligt voor hem en al gauw doet Art met zijn samba-ei met em mee.
De dames van de catering zingen en al gauw doen we zelf ook mee.
Allerlei nummers van vroeger komen voorbij. Een heel groot feest, maar na een uurtje aan de oppervalkte plonzen we het water in voor duik nummer twee.
Op de foto met onze gids Vern en serveerster Gloria
die we nog kennen van vijf jaar terug !!!
De tweede duik is wederom geweldig. De stek heet Chapel. Weer veel vis en hier en daar een naaktslakje.
Ook de zeeschildpadden zijn van de partij en we kunnen er weer heerlijk omheen liggen om deze grote beesten te bekijken. Een heel relaxed duikje en voor we het weten is het uur al weer om en zijn we aan boord van een boot waar een heerlijke lunch op ons staat te wachten...
Cor zegt; Zo groooooooot is de schildpad.
Er komt van alles van de BBQ. Kip, beef en squid.
Heerlijke salades en ook nog eens een hele lading aan fruit.
Nee, we hebben geen reden voor klagen dus doen we het ook maar niet.
en we hebben ons bord nog niet op de schoot of de muziek gaat weer spelen..
Nadat we ons bordje leeg hebben doen we dan ook weer uit volle borst mee.
De boten in de omgeving kijken alllemaal onze kant uit, en knikken maar nee met hun hoofden.
Schijt aan. wij hebben heel veel lol met de staf en de staf met ons...
Op het picassa webalbum staan er ook wat filmpjes.. Onder andere over de schildpad maar ook een muzikaal intro van de bootstaf van Atlantis....
Party people......
De oppervlakte interval is ruim twee uur. en dan maken we ruimte voor duik nummer drie van die dag.
De naam van de stek is ons een beetje ontgaan, maar we hebben wederom een heerlijke duik.
Om maar weer te zwijgen van de schildpadden, zeeslangen en groupers om ons heen. Ook nog eens een Bultkop papagaai vis. En de mooie koralen natuurlijk. Daar genieten we nog het meest van, want als we straks weer voor de kust van Dauin in het water liggen zien we lang niet zoveel koralen als hier.
dat is wel het mooie met de duikvakantie's hier. Je kunt het zwarte zand duiken combineren met wit zand- koraal duiken. Een perfecte combinatie waar Cor zeker in deze dagen getuige van heeft mogen zijn.
De reis terug naar het resort liep voorspoedig en een hartelijke ontvangst in het Atlantis maakte de dag helemaal compleet. Natuurlijk even babbelen met Richard de resortmanager over de gekheid en entertainment van zijn bootstaf.
Een zeer geslaagde dag met een te gekke groep mensen.....
Geen opmerkingen:
Een reactie posten