Wat doen ze daar nou eigenlijk ?

Die vraag hebben we al een aantal keer via de mail binnen gehad...
Natuurlijk zijn jullie daar in Nederland , Australie, Afrika en Nieuw Zeeland nieuwsgierig wat wij hier allemaal doen.
Nou wij doen hier tot nu toe lekker niets...
Nog steeds genieten van het weer, de rust en een beetje vakantie gevoel...En doen  onze boodschappen, rijden rond op de brommer en doen veel site seeing.
Af en toe eens een bakkie bij Adi en Nena om te kijken hoe daar de vorderingen zijn.Met Anti, Nicole, May Ann en Uncle.
De bouw van de mini golf loopt lekker. Nog niet klaar natuurlijk, maar er zijn wel een aantal holes klaar. Dus over een paar weekjes kunnen we een keertje gaan mini golven.


Bren in ons nieuwe huisje....
En natuurlijk een bakkie bij Bo's. Want tja, ons internet, die al belooft is per 1 februari gaat hopelijk deze dinsdag komen.... dat zal ons in ieder geval een hoop geld aan koffie gaan schelen...
Maar goed. Verders vermaken we ons best.
Hebben een keertje bezoek gehad van Martin en Claudine, die wilde kijken hoe wij er nu bij wonen..
Nou daar kunnen  ze daar nog wel een puntje aan zuigen...Maar wel leuk dat ze bij ons op visite zijn geweest.
Een ander plus punt aan dit appartement is de televisie. Want dat brengt de wereld toch wel weer een beetje dichterbij.
En dan worden we weer met de neus op de feiten gedrukt.. Want wat daar allemaal in Nieuw Zeeland gebeurt doet je ook aan het huilen maken.. Zeker de foto's die we zien van het plein en de kerk. En dan te bedenken dat we daar vorig jaar om deze tijd zelf gelopen hebben. En ook in die kerk gestaan hebben. In het Arts centre, en koffie bij Starbucks op het plein.
Na een mailtje naar Gert Peter en Mieke wisten we in ieder geval dat hun niets is overkomen. Ook al wonen ze op het Noorder eiland vlakbij Wellington, toch kan hun ook wat overkomen. De schok van de aardbeving was zelfs in Wellington te voelen. en Gert reist ook veel naar Christchurch voor zijn werk, dus je weet maar nooit. Maar alles goed gelukkig. En erg jammer met wat er met de stad en de mensen daar gebeurt is.

De Bouqainville in onze voortuin...
En natuurlijk onze droom met onze plannen hier op de Filippijnen. Maar omdat deze mensen het de afgelopen tijd erg druk gehad hebben in hun resort weten we eigenlijk nog niets, en ook  niet waar we tot op heden aan toe zijn.
misschien hebben we deze week weer een afspraak met ze en kunnen we wat meer duidelijkheid scheppen in het hele verhaal. Dus vingers gekruist en duimen maar. Onze handen jeuken in ieder geval en we willen toch wel wat weer gaan doen, op korte termijn.

Nu zijn alle klusjes in huis in ieder geval gedaan en wachten we alleen nog op het internet en een hordeur aan de voorkant. Maar die zal wel effe op zich laten wachten.
Het zwembad is nog niet klaar, maar dat heeft voor ons geen prioriteit.
Wij zijn bijna elke dag aan het zwemmen en snorkelen in de zee. Lekker hoor met het water van 28 graden. Zo vanuit je eigen tuin zo het water in plonzen, wat wil een mens nog meer ?
De Yoga cd is al helemaal ziek gedraaid en de Cd van de Bodycombat kennen we ook al helemaal uit ons hoofd. Maar dat betekent wel dat we naast het zwemmen veel aan onze conditie doen. Om maar niet achterop te raken... Want dat twee keer in de week bodycombatten missen we toch wel hoor.. Annemiek ? kan je niet deze kant op komen.....ha....

Een van de mooie Heleconia's in de voortuin.....
En verders hebben we erg veel mailcontact met alle "vrienden en vriendinnen' uit Nederland, Australie, Nieuw Zeeland, Fiji, Engeland, Afrika en Italie. Dus druk zijn we toch wel, alleen op een andere manier.
Veel skypen met het thuisfront maakt ook een heleboel goed. We hebben nu waarschijnlijk meer contact dan wanneer we in Nederland waren. Dus alleen nog maar een "droombaan" hier en alles is voor elkaar.

een van de Jeepneys bij ons voor de deur...
Dus, nu zijn jullie in ieder geval weer een beetje op de hoogte van wat wij aan het doen zijn..
En zo gauw we weer meer weten komt het allemaal wel weer op de blog..
Dus blijf contact houden, en zo hebben wij ook weer wat te doen. Hehehehe...
Groeten en tot gauw...