wel twee Hollandse bezoeken....

We staan op het vliegveld geparkeerd en stappen in om naar Aad en Faye van Duin te gaan in Healesville.. Ons "gewone" leventje gaat door. Nou ja "gewoon". Niet echt. Nadat we onze ouders door de gate naar de vertrekhal hebben zien gaan, moesten we eerst eens een "lekker" potje janken samen.... Het afscheid nemen van onze pa en ma's was zwaar. Wanneer zien we ze weer... Een beetje 'down' en erg "leeg" vervolgen we onze indrukwekkende weg naar Healesville...
We passeren veel wijnvelden en mooie vergezichten van de valleien en bergen. Dit is toch ook een deel van de Australische Alpen. En in een paar uurtjes staan we bij Aad en Faye voor de deur... Hun hartelijke welkom maakt een hoop goed van de ochtend dat we onze ouders op het vliegtuig gezet hadden. Deze twee lieve mensen (hij is Nederlander en woont sinds zijn 9 de jaar in Oz, en zij is Australische) hebben we leren kennen tijdens onze reis in de plaats Orange. Leuke gesprekken mee gehad en natuurlijk de nodige plaatselijke wijnen mee gedronken. En nu staan we bij hun thuis binnen. Een prachtig huis, stijlvol en modern ingericht. Niet te groot maar voor hun beide groot genoeg. Ruime huiskamer met open keuken en hele mooie badkamer... Een mooi voorbeeld van hoe ons huis er ooit nog eens uit zou mogen zien...

Hele verhalen moeten we aanhoren van Aad en Faye vanaf de tijd dat we ze alleen gelaten hebben in Orange.. En onze verhalen van hoe het was met de pap en mams in Oz.. Een late gezellige avond. De volgende morgen hadden we echter al een afspraak met een andere "Hollander" die in Australie woont..Onze "oude" achterbuurtjes uit Zeist.... Marit en Bud met hun kindjes Isis, Simon en Tom (zie de link naar hun blog op onze pagina) die zo'n twee jaar geleden hier naartoe geemigreerd zijn. Ook in de buurt van Melbourne. Echter Faye raadde ons aan vanaf Healesville met de bus en de trein te gaan... zo gezegd zo gedaan. Na een kleine drie uur !!! kwamen we aan in Sandringham. Het station van Marit en de rest. Gelukkig net op tijd voor de koffie... Met een bos bloemen in de hand (ja een bloemist zonder boeket is niets toch!?) worden we ook hier hartelijk ontvangen......


Simon in piratenpak, net uit de doos die vanuit Holland was gestuurd.......
Ook een mooi huis, met uitzicht op het strand en de port Philip bay. Ruime kamer waar Simon en Tom druk in de weer waren om een tent te bouwen... In het begin nog een beetje verlegen maar daar kwam al snel verandering in. Koffie met een stukje appeltaart.... dat had Marit belooft... echter de appeltaart was verbrand en het alternatief was de apfelstrudel... Ook lekker, ook al was het geen zelf gemaakte... Druk aan de babbel over onze verhalen die we hier beleeft hebben tot dus ver en natuurlijk de verhalen van Marit over hoe het er nu in Oz allemaal aan toe gaat. Het verlangen en de "heimwee" naar Nederland. Maar ook de plus punten van dit land met al zijn extremen.

Marit en Marco aan de computer om het een en ander over "blogger' te delen....

Net toen de koffie ingeschonken was, kwam de pakket dienst aan de deur... Een pakketje uit Nederland... Een doos vol met spulletjes voor Marit en Bud (drop !!!) en verkleed spullen voor de kids.....(het was per slot van rekening carnaval geweest in Nederland)......

Allebei de jongens waren door het dolle heen... Uitpakken maar en aantrekken die handel. GEWELDIG om te zien hoe die jongens zijn op het moment dat er weer een doos uit ons vaderland komt.

Natuurlijk bespreken we ook onze ervaringen met de blogsite waar we allebei aan werken. Wat tips zijn altijd welkom.

Een heerlijke lunch. Hollandse picknick.. zelf je boterham smeren aan tafel is echt iets Hollands... Hier in Australie maken ze altijd sandwiches voor je klaar en die eet je dan gezamenlijk aan tafel maar je maakt zelf niets klaar...(weer zoiets extreems)....

Na de picknick aan tafel gaan de jongens even naar hun kamer voor een middag"rust"dutje en kunnen we ongestoort met elkaar praten....

De dag alweer om. We worden uitgezwaaid op het station.... We beloven om volgende keer de camper mee te nemen om aan de jongens te showen......dag allemaal....tot gauw...!
Isis zit op een school in de buurt en we besluiten om mee te gaan om haar uit school te halen... Kunnen we haar toch ook nog effe zien.. Twee jaar gaan hard en we wilden zien of ze veranderd was ja of nee. met Tom op de schouders hobbelen we naar school. Isis is echter erg druk met een vriendinnetje en het komt er niet van om met haar te babbelen... misschien ook wel een beetje verlegen... Geeft niets... We beloven na Nieuw Zeeland en Fiji nog een keertje bij de luitjes langs te gaan om onze campervan te showen. Omdat Tom niet wil geloven dat we er in wonen, slapen en eten koken en god weet wat nog meer...

We worden naar de trein gebracht en het hele gevolg staat ons uit te zwaaaien op het moment dat de trein gaat rijden... Een erg gezellige dag en omgevlogen voordat we er erg in hadden.... Hele lieve mensen uit "ex" Zeist. We komen zeker weten nog een keertje bij ze langs, al is het alleen al maar om de appeltaart van Marit......

Omdat Aad wat slechter ter been is, beklimmen we samen met Faye Mount Buller.....

De treinreis terug liep al net zo "lekker" als de heenreis en dat was ook gelijk de laatste keer dat wij met de trein willen reizen buiten een grote stad... waardeloos.

De volgende dag nemen Aad en Faye ons mee. Ieder in zijn eigen camper op weg naar Mount Buller. Een mooie bergrit van een paar uur. Mount Buller is een ski-oort in de wintermaanden op zo'n 1805 meter boven zeeniveau. Nu nog groen , maar wel heel mooi om te zien en te bekijken. En het is voor ons twee voor het eerst dat we op een ski-oort komen. (ook al is het dan zonder de sneeuw).

Mooie vergezichten en een lekkere klimpartij om op de top te komen en te genieten van het uitzicht. Omdat Aad wat slechter ter been is gaan we samen met Faye naar boven en laten Aad op de campers passen. Makkelijk hoor. Na de wandeling nemen we een heerlijke cappucino in een van de "apres ski" restaurants. In een van de weinige die open zijn...

We overnachten op een camping in Mirimbah waar we in de plaatselijke pub een diner hebben samen met Dale, de zoon van Aad en Faye die daar in de buurt woont en werkt. Dale maakt afrasteringen en schuren en dergelijke voor de boeren en veehouders in de buurt.

De volgende dag gaan we een kijkje bij hem nemen. Vlakbij ?, na een gravelweg gereden te hebben van zo'n 7 kilometer. Maar daar waar hij bezig was hadden we wel een heel mooi uitzicht over de vallei en aan de andere zijde Mount Buller waar we die dag daarvoor op gestaan hadden. Mooi baantje hoor. Je hoeft je hier niet druk te maken...

We vervolgen onze tocht door de bergen en rijden terug via de "Black Spur". Een weg die ons nog veel littekens laat zien van de "grote brand" van begin vorig jaar waarbij er 2000 huizen verwoest zijn en een groot aantal mensen omgekomen zijn. Een indrukwekkende weg langs o.a. Marysville die het zwaarste getroffen was.

Aan de cappucino in een gezellig cafe in Healesville....

De dag na de rit in de bergen gaan we Healesville in om het centrum te bekijken. Authentieke Australische winkeltjes... En s'middags op weg door de Yarra Vallei om wat van de wijnboeren te bezoeken... We starten bij het River Stone Estate... Redelijke wijnen, maar Faye is niet tevreden en we rijden door naar Rocheford winery... De wijn smaakt daar al stukken beter.... maar Faye dirigeert Aad door naar Domaine Chandon. Om te proeven van een "champagne" uit de streek. Echter deze wijn proeverij sluit al vroeg haar deuren.. Das lekker, nu al gesloten... Faye wordt kwaad maar we komen er niet meer in... jammer.... dan maar op naar St. Huberts.... De naam staat mij wel aan en we worden er hartelijk ontvangen en proeven er 5 wijnen die daar gemaakt worden.... Stuk voor stuk toppers en besluiten om er hier maar een paar van te kopen om er s'avonds maar eens een soldaat te maken....Geweldig...

En zo gaan er weer vier dagen om sinds we weer "saampjes" zijn..

Faye gaat maandag het ziekenhuis in om aan haar Miniscus geholpen te worden en wij gaan verder richting Raymond Island.. Terug naar Tante Heleen om daar onze camper te stallen. Een veilige haven tijdens onze reis naar Nieuw Zeeland...

Het waren drie heerlijke dagen bij Aad en Faye... De Nederlands-Australische gastvrijheid. En dat allemaal na een babbeltje op een camping in Orange, wie had dat gedacht. Dag lieverds, bedankt en wie weet tot ziens.......

Wijntje proeven bij The Riverstone Estate.....jammer maar valt tegen.....

Een wandeling op de dam van Maroondah, met uitzicht over het meer en de vallei...en zonsondergang over Healesville...

Onze camper staat inmiddels op een veilige plek op Raymond Island.. morgen gaan we met Heleen mee naar haar dochter Michelle en familie... Dat is al halverwege naar Melbourne..... Daar waar we donderdag ochtend a.s. op het vliegtuig stappen naar Nieuw Zeeland.. Ik kan niet wachten..........