Op naar Mount Warning

Het afscheid nemen was moeilijk maar we rijden weer, nu richting Nerang. Onze eerste stop moet worden Springbrook National park. De route ernaar toe is al fantastisch, alleen maar bergen en groen. Heerlijk rustig op de weg, je rijdt door allerlei kleine dorpjes, niet groter dan een straat met 5 huizen, een kerk en een pub, heel knus. Het Springbrook national park is veel groter dan we verwacht hadden, eerst maar naar de Twinfalls. Daar heerlijk geluncht met een fantastisch uitzicht. Op naar de" best of all lookout". Fantastisch je kijkt over de gehele vallei. Weer door naar de Nature Bridge. Die moeten we gezien hebben van Harry. Er is zelfs een boardwalk. We moeten een heel eind naar beneden, wat we zo meteen natuurlijk ook weer omhoog moeten maar het is zeker de moeite waard.


The Natural Bridge

Op naar Murwillumbah (ja ja spreek dat maar eens uit!!) voor een overnachting en morgen de beklimming van de Mount Warning!!! Het stadje Murwillumbah zelf heeft een mooie oude dorpskern, erg gezellig. Na een heerlijke nacht is het de volgende ochtend vroeg dag voor ons. Half zes maken we ons klaar voor de beklimming van de Mount Warning. (We zijn alleen even vergeten dat we de eerste staatsgrens gehad hebben gisteren, we zitten nu in New South Wales en we hadden de klok een uur moeten verzetten.) Nou ja dan maar om half zeven beginnen.
Het eerste stuk van de beklimming loopt heerlijk, en het is nog heerlijk koel, erg goed om te doen. Na een uur komen we erachter dat we pas op de helft zitten en dat we pas 2,2 km hebben gedaan. Het word allemaal wat steiler en minder begaanbaar, maar nu willen we toch ook wel op naar de top.Er komt ons een hele groep tegemoet die al veel eerder zijn vertrokken om de zonsopkomst te zien vanaf de Mount Warning. Tja het is maar wat je leuk vind....Wij gaan stug door. Het Tropisch regenwoud gaat over in Subtropisch regenwoud. We komen steeds hoger dus veel vochtiger, waardoor er andere vegetatie is, minder boomsoorten maar meer varens. Het allerlaatste stuk van de beklimming bestaat alleen nog maar uit rotsblokken en keien. Het word vanaf hier klauteren met handen en voeten om boven te komen. Ze hebben zelfs kettingen neergehangen, zodat je je omhoog kunt trekken. Niet nadenken we willen tenslotte de top bereiken. En het is ons gelukt!!!!!Eenmaal boven hangt de top nog helemaal in de wolken, maar we voelen de zon al prikken.

De Australien beench

De top van de Mount Warning

We nuttigen ons ontbijt en langzaam aan breekt alles open , de warmte van de zon doet alles goed komen. ( Sneu voor de mensen die zo voeg waren opgestaan maar die hebben niets kunnen zien.) Na een halfuur is het uitzicht adembenemend mooi!!!! Het is bijna niet vast te leggen op een foto, maar we hebben het geprobeerd!!! De Top van de Mount Warning is 1157 mt hoog, vroeger was deze vulkaan twee keer zo hoog maar door erosie is hij nu nog maar 1157 mt hoog.

De wandeling is in totaal 8,8 km lang en je doet er zeker 4 uur over op en neer. Het is een hele mooie ervaring maar nu de terugweg nog.Ik weet niet wat ik prettiger vind naar boven of naar beneden? Het is wederom een beproeving, alleen al over de bovenste 200-300 mt afdalen doe je bijna een half uur. Maar iedere keer worden we weer beloond met een nieuw fantastisch uitzicht. Ook over de afdaling doen we twee uur en pijn in onze kuiten en bovenbenen is onze beloning voor de volgende twee dagen.

Het bovenste deel van de afdaling, kom maar op als je durft!!!!!

Weer een beloning!!!!!

Maar weer een overwinning en zeker een geluksmoment!!!! We hebben er weer 8,8 km klauteren opzitten.

Op naar de lunch in Murwillumbah, heerlijk aan de rivier, verse broodjes met zalm. Wat hebben we het toch slecht. 's Middags toch maar weer doorgereden via Brunswick Heads naar Bayron Bay. Het meest Oostelijk gelegen stadje van Australie. Als we daar aankomen is het er een chaos van jewellste, allemaal "scoolies". Oftewel scholieren die vieren dat hun examenjaar voorbij is.

Ja een hele week feesten, zuipen en al dat soort ongein!!!! Het stadje ziet er heerlijk relaxt uit maar hier blijven we niet. Jammer want ik had me een paar dagen op Bayron Bay verheugd. Maar goed je kan niet alles hebben!!! We rijden maar gauw door naar Lennox Head. Hier is het gelukkig een stuk rustiger. We treffen hier een camping met een heerlijk warm bubbelbad, goed voor onze vermoeide benen. Dus daar gaan we maar eens heerlijk van genieten....Lismore word onze volgende bestemming.