dinsdag 15 december 2009

De Waterfallway

De watervalweg..... om toch maar weer de zee onze rug toe te keren gaan we via de watervalweg het binnenland in. Zoals de naam al doet vermoeden moeten we zeker langs wat Natuur Parken komen en natuurlijk watervallen. Het eerste stadje wat we tegen komen is Bellingen. Erg alternatief maar heel knus, de mensen zijn er allervriendelijkst maar leven wel 20 jaar terug in tijd. We twijfelen maar rijden toch maar door. We vervolgen onze weg naar Dorrigo. De weg word steeds bochtiger en we gaan maar hoger en hoger... Kan ook niet anders als je watervallen wilt zien natuurlijk!


De wateval bij Dorrigo

Maar aangekomen in Dorrigo is het er ook nog eens mistig en grauw, donker en koud....dat is niet wat we ons voor hadden gesteld. We bezoeken een waterval net buiten het dorpen gaan dan maar gauw opzoek naar een slaapplaats. Het is de allereerste keer dat we binnen moeten eten en koken. Alles is nat en vochtig....dus besluiten we maar om lekker vroeg ons bed in te duiken en er vanuit te gaan dat het morgen weer beter weer is!!!!



Ebor falls
Het is nog wat mistig als we de volgende dag opstaan maar de zon probeert er al door heen te prikken dus dat gaat wel weer goedkomen.Het word dus weer tijd voor een mooie wandeltocht in het Dorrigo Nationaal park met natuurlijk watervallen.
We starten bij de skywalk, dat is een must volgens alle boeken. Nou ja het is een mooi uitzicht over de vallei maar zoveel ophef had ook weer niet gehoeven. Oke je kunt er ook komen met een rolstoel, dat is niet op elk uitzicht mogelijk!!!!

De SKYWALK............

De route door weer een Nationaal park met speciaal een korte birdwalk tour. Leuk, maar dan moet iedereen wel z'n kop houden anders zie je nog geen vogels.......! Gelukkig is het op de langere vervolg route een stuk rustiger en kunnen we heerlijk genieten van weer een ander subtropisch bos. En de vogels!!!!!
Doordat dit bos zo hoog ligt en erg vochtig is, zie je weer hele andere soorten bomen en is de omgeving weer geheel verschillend. Veel meer mossen en varens.
Je hoort de waterval al van verre. Een mooie beloning na weer een flink uur doorgestapt te hebben. Nu de terugweg nog...Deze waterval lag lager in het Nationaal park weggestopt en dus moeten we op de terugweg de hele weg terug klimmen. Vals plat want we hadden niet in de gaten op de heenweg dat we zoveel hebben afgedaald. Maar we trakteren ons zelf bij terugkomst op een heerlijke cappucino en een lekker hot chocolat.....
Via de Ebor falls rijden we door naar Armidale. De Studentenstad van het binnenland. Aangezien we deze tijd al heel lang achter ons hebben gelaten en er verders niets te doen is rijden we na een overnachting maar weer gauw door. Met weer een paar kilometers in de benen vervolgen wij onze weg via de Thunderboltway naar Tuncurry en Forster.

1 opmerking:

  1. Hee Brenda en Marco,

    De watervallen zien er mooi uit!

    Ik ben naar het koala hospital geweest en vond het super leuk. Heel veel informatie wist ik natuurlijk al via jullie mooie en handige boekje! Die ze daar overigens niet verkochten, jammer. En toen ik aan de tourbegeleidster vroeg waar ik de koala's in het wild kon zien, kon ze me niet helpen en ze wist ook niet waar andere hospitals waren, raar! Misschien was ze net nieuw...

    Gister heb ik de Jucy camper ingeleverd, onbeschadigd! Ben blij dat het allemaal gelukt is en zit nu in een prima hostel midden in Sydney.

    Geniet van jullie reis en misschien kunnen we in januari weer even een bakkie doen!

    Groetjes Dewy

    BeantwoordenVerwijderen