Afscheid van Australië en op naar de Filippijnen.
De laatste dag in Australië maken we er een feest van. Faye en Aad nemen ons mee naar Domain Chandon. Een van de weinige Australische wijn gaarden die een bruisende wijn (Champagne) maken. Vier heerlijke wijnen om te proeven, samen met een heerlijke Antipasta schotel en een kaasplank, met heerlijke kazen uit de streek. Een geweldig uitzicht en lekker zitten kletsen over de leuke tijd die we hier gehad hebben en de toekomstvisie verder in de reis…En natuurlijk het verdriet van het afscheid nemen….. Na de lunch toeren we nog wat door de Yarra Vallei en gaan we een bakkie halen bij de Innocent Bystander. Een potje tafelvoetbal met Aad, Archie en Adam. En dan op naar huis voor een laatste nacht in deze plaats. ‘Smorgens vroeg (3 uur) de wekker om op tijd naar de luchthaven te gaan.
Daar staan we dan. Woensdag 22 september, vroeg aan de gate op Melbourne Airport.
Een bakkie met Aad en Faye, afscheidszoenen en tranen. Want het is toch niet niks om “een tweede vader en moeder” achter te laten. Maar het is goed zo. We zijn hier een lange tijd geweest. Hebben elkaar geholpen met van alles en nog wat en nu is de tijd om verder te gaan. Nog een laatste belletje met Vanessa (ook in tranen) en dan gaan we toch echt over de rode loper naar de paspoort controle…. En een uurtje of anderhalf later zitten we in een “gloednieuwe” boeiing 777 en gaan we richting Manilla. Totaal met tussenstop op Sydney een 10 en een half uur durende trip….
De avond in Manilla in een hotelletje… Simpel maar goed. Wat is Manilla toch een aparte stad. Nee, niet onze stad. Te veel lawaai en armoede. We doen er een uur over naar ons hotel terwijl we er de volgende ochtend (weer vroeg) een kleine 20 minuten over doen om weer terug te zijn op de luchthaven voor een tripje van een uurtje en tien minuten naar Dumaguete. De hoofdstad van het eiland Negros.
Een studenten stad, en voor Filippijnse begrippen een mooie winkelstad. Natuurlijk niet te vergelijken met Australië of Nederland, maar het ziet er rijker uit dan een gemiddelde Aziatische stad.
En ze spreken hier vanwege de Amerikaanse militairen (die hier zaten vanwege de oorlog tegen Japan) een goed woordje Engels. Zelfs de oudere onder de Filippines doen aardig hun best zich goed verstaanbaar te maken.
En daar staan ze dan. Onze vrienden Nena (Filippijnse) en Adi (Zwitser) met hun zoontje Yoshua op de arm. Ze zien ons gelijk en staan uitbundig te zwaaien. Erg leuk en een heel goed gevoel. En het is hier warm. Wat een verschil met Healesville. Vijf en dertig graden. We kunnen gelijk wat uit trekken. Tja, vanwege de kilo’s in de koffer waren we gebonden om meer kleding aan te trekken om de toch al te vele kilo’s in de koffer te drukken. Maar nu hebben we die kleding echt niet nodig.
We gaan gelijk samen de stad in om wat boodschappen te doen. Wat toiletspulletjes; scheerschuim, tandpasta, Deo rollers enz…. Want dat hadden we allemaal in Australië achter gelaten. Een nieuw winkelcentrum en een heerlijke koffietent. Ja, ze gaan er hier ook verder op vooruit. Langzaam maar zeker. En dan rijden we naar hun huis. Naar het kleine resort met het restaurant. Allemaal nog in aanbouw, en nog niet helemaal af. Maar we zijn hier om ze voorlopig te helpen om het af te maken. De tuin (levensgroot) moet nog een hoop aan gebeuren. Ook al loopt er een tuinman, toch blijft er genoeg werk over.
Ons huisje is wel klaar En na een heerlijk maal en een hele gezellige babbel met Adi zijn ouders die hier ook komen wonen gaan we naar ons huisje…Wij de eerste die hier als gasten blijven slapen… Een hele eer.
Na een rusteloze nacht; geluiden van buiten en weer een nieuw en ander bed, gaan we een nieuwe warme en zonnige dag tegemoet. Vandaag helpen we met het uitdunnen van de meters hoge bamboe struiken. En niet zonder gevaar. Die dingen zitten vol met doornen en uitlopers met stekels. Maar nadat er een deel is gekapt en verbrand, ziet het er al weer heel anders uit.
En als je kijkt aan wat we vandaag gedaan hebben, zijn er nog heel wat dagen nodig om het allemaal aan kant te hebben. Maar Nena en Adi hebben nog geen startdatum gezegd. Eerst moet de boel af en gereed zijn en dan is er pas een opening. Wij hebben in ieder geval even ons eigen plekkie met een bed en een douche. De rust van het oerwoud. Alhoewel het een kilometer van het water af ligt, mogen we niet klagen.
Vandaag een dagje stad gehad en morgen gaan we weer verder in de tuin…..Zwaar werk, maar het geeft wel voldoening…..en het is voor het goede doel. Waar heb je anders vrienden voor…
De eerste nacht een perfecte Volle Maan......
Posts
Hallo lieve mensen leuk dat jullie veilig en wel aangekomen zijn in de fillepeinen,op naar een nieuw avontuur wel fijn dat jullie overal kennisen hebben we hebben jullie al die tyd gevolgd maar helaas geen tyd gehad om te reageren.We zitten inmiddels in een huis in Middenmeer noordholland we moesten een vast adres hebben daar het niet geoorlooft was om op een boot te wonen vandaar.hopelijk gaan jullie ook hier mooie avonturen beleven we volgen.nou de gr van ons uit het natte holland.
BeantwoordenVerwijderen