Kerstavond op Bambulo....

Kerstavond…

Eindelijk is het dan zover. Deze dag word het Kerstfeest gevierd. Onze pakjes ingepakt en ook nog maar even twee gedichten in het Engels gemaakt….. een voor Tatay(Nema's vader) en een voor Nena. De keuken is de hele dag al bezig met voor bereidingen en rond een uurtje of 12 gaat ook het mes in het varken…. Deze word ontdaan van ingewanden (daar word Bloody bloody van gemaakt) en er gaat een bamboe stok door kont en mond van het dier….

Het vuur opgestookt en het varken erboven gehangen om het langzaam te roosteren.

Het beest hangt een uurtje of 4 boven het vuur en krijgt een bruine harde korst en het vet druipt uit alle open gesprongen gleuven en gaten. Wij weten al hoe het smaakt. Een paar jaar geleden hebben we het al eens op de markt geprobeerd en er gelijk van genezen. Misschien  was dit toen niet helemaal gaar maar we vinden het wel best. Er word een klein buffet gemaakt dus er is genoeg ander spul om te eten.

De Lechenon......yammy

Om vijf uur in de middag moet het beginnen. Er lopen al wat werkers rond met hun familie en wij dan. Maar nog geen eten. Nee het word wat later… Oké….. Na anderhalf uur gaat het feest dan toch echt beginnen.  Eens openingsspeech door onze hostess Katarina met aansluit een gebed door de kok Connie. Dit in de Filippijnse  taal, maar goed… we bidden toch maar mee. Het varken word getoond en de keuken zet het buffet vol met gerechtjes. Inclusief drie grote schelen met rijst…..ahum…. O, ja er is ook kartoffel-salade dus wij nemen wel de aardappels in plaats van de kale rijst…. Het varken laten we zogezegd voor wat het is en storten ons op de andere gerechtjes…..

Op de foto voor de kerstboom

Nadat het eten is verorberd beginnen we met de spelletjes….

Allereerst worden de pakjes uitgedeeld…. Je moet met jouw gekochte pakketje in de kring gaan staan. Een iemand begint met dansen terwijl de rest (wij ook!) in het piepies een liedje zingt. En al dansend loop je dan met omwegen naar degene die je hebt getrokken. Deze pakt het cadeautje aan en is vervolgens aan de beurt om zijn pakketje al zingend weg te dansen…

En zo gaat het totdat ik aan de beurt ben. Nena is mijn slachtoffer en dansend ga ik langs haar om aan het einde van het liedje voor haar te staan. En dan moet ik uitleggen dat wij in Holland met de pakjes ook een rijm maken voor die persoon….OOOOOOO…. ik ga het voorlezen en ze moeten allemaal lachen… Die Nena staat een beetje voor paal. Maar dat mag ook wel een keertje… Wel op een grappige manier en niet te sadistisch, want daar moet je hier ook weer mee oppassen… Later is Bren ook aan de beurt en leest ook haar gedicht voor Tatay (de vader van Nena) op. Wederom word er flink gelachen en effe later zijn de pakjes op.

 Dan begint het spelletje; het “aloude” swaffelen met een aubergine…. Probeer met je aubergine al zwaaiend een bier dop over de streep te meppen. Eerst wil er niemand mee doen en ziet Nena het als een fiasco. Ik spring op en zeg dat we het dan maar moeten doen en daar sta ik dan tegen over de vier Zwitserse vrienden van Adi (je weet wel, die lui waar wij een huisje voor uit moesten)…..

Na veel gelach en gegier, vooral van onze piepies vriendinnen mep ik de bierdop als eerst over de streep….(Ja Rob, ik zie je commentaar al weer tegemoet onder de foto’s)

Maar krijg wel een mok gevuld met lekkernijen als winnaar. Ha.!

 

De tafel is gevuld.....eet smakelijk.

En zo word de hele avond gevuld met sketches en zang. Stomme dingen en ook wel wat leukere originelere optredens. Die van May Ann , Mey Mey en Anti als de “little ones” was erg grappig. Uncle had al zoveel bier op dat ie ook nog effe wilde zingen en gitaar spelen… Je begrijpt het al. Een heerlijke serenade…

De helft van de Filipijners was er al vandoor gegaan. En daar zaten wij dan met ons clubje. Rond een uur of elf vonden we het wel welletjes en gingen we terug naar de bungalows… Adi en Nena vonden het erg geslaagd, en wij hebben weer een beeld van een Kerstfeest zoals we het zelf niet zouden willen…Maar goed. Het schijnt hier er zo bij iedereen aan toe te gaan. Mij benieuwen hoe ze hier oud en nieuw vieren…

kadotjes uitdelen, Anti is een echte gangmaker met zingen..

De eerst Kerstdag was een beetje een troosteloze. Vooral omdat er hier niets aan gedaan word. De meeste mensen zijn wel vrij, maar de winkels zijn gewoon open en het leven gaat gewoon weer verder. Heel apart. Het personeel van Adi is allemaal vrij en het ontbijt gaat met horten en stoten en de lunch is erg karig…. We hebben afgesproken om ‘s avonds met zijn allen ergens te gaan uit eten, maar Adi en Nena zijn gesloopt. Dus gaan wij met ma zelf wel ergens naar toe… Zo zie je maar. Er zijn genoeg manieren om een resort te runnen. Wij kijken onze ogen uit dat het allemaal maar zo kan. Want eigenlijk kan het zo helemaal niet. Afwachten maar hoelang het goed gaat…..Misschien nemen de bewoners van dit land deze manier van zaken doen voor wat het is en gaat het wel lopen….. Maar als Europeaan zo rond de Kerst in een “Resort” te zitten? Ik denk het niet. We zullen vanavond zien waar we gaan eten, hoe het er daar aan toe gaat. Want je kan mij niet vertellen dat al de resorts hier hun personeel maar vrij geeft en tegen de gasten zegt dat ze het zelf maar uit moeten zoeken…!!!!

Merry Christmas……

NOAH en kerststallen

NOAH

Weer terug op het “bambulo” resort…

Het is de week voor de Kerstmis en we gaan nog maar eens richting de stad.

Voordat we daar naartoe gaan bezoeken we eerst NOAH.

NOAH staat voor Negros Oriental Arts and Heritage…. Een fabriekje waar ze met zo’n 200 werknemers allerlei producten maken met stenen en schelpen.

Mooie mozaïek figuren op juwelen dozen, dienbladen, onderzetters, plakkaten voor aan de muur en noem maar op. Zelfs hele tafelbladen ingelegd met stenen en schelpen.

We krijgen een rondleiding door de werkplaatsen en kunnen de heren en dames aan het werk zien. Vooral monnikenwerk. Heel veel geduld met het maken van de brons figuren, gelijmd op papier voorbeelden. Daarna het slijpen van de steentjes zodat ze in het bronzen figuurtje passen. Daarna gaat er een laag van een soort vernis over het kunstwerk en kan het gepolijst worden……Knap stukje werk. Als afsluiter natuurlijk een wandeling door de show room en maar hopen dat je er iets gaat kopen…… Misschien later, maar nu nog even niet.

Nee, we moeten de stad in om Kerstinkopen te doen. We hebben allemaal een lootje getrokken en moeten voor diegene een cadeautje kopen. En zie maar eens iets leuks te kopen voor 200 pesos… En dan moet je natuurlijk ook nog eens die persoon kennen. Want het personeel zit ook in de box met lootjes….

Bren heeft de vader van Nena; Tatay. Voor hem kopen we een pet met Von Dutch erop. Kan ie nog eens terugdenken aan die twee gezellige Hollanders die zich hier de pestpokken gewerkt hebben. En omdat hij altijd los geld in de zak heeft doen we er ook nog maar eens een portemonnee bij…..

Mar heeft Nena getrokken…. Voor haar gaan we een heel leuk winkeltje in wat zelf sieraden maakt. Mooie kettingen en armbanden. Van glas en steen.. Ook oorbellen en natuurlijk niets met het budget 200 maar we zoeken een mooi paar uit en doen het er maar mee. Het word erg leuk ingepakt en wij hebben onze cadeautjes binnen.

Voor moeders kopen we nog maar een sjaal. Krijgt ze ook wat op kerstavond.

Nog even wat dwalen in de stad. Op bezoek bij de Katharina kathedraal in Dumaguete city. Een van de mooiste kerken in deze omgeving. Een kerststal boven de ingang van de kerk.

Als we erin lopen zien we dat ze hier ook aan “Advent” doen. Er staat op het altaar een mooi grote (zij het van kunst) kerstkrans met viert grote kaarsen erop. Nena vertelde ons dat ze er hier niet aan doen, maar het blijkbaar toch anders. Na de kerk gaan we op weg terug naar huis.

De kerstboom bij Robinsons...

Op de terugweg vanuit de stad gaan we nog even langs bij het Pura Vida resort. Daar hebben ze verschillende Kerststallen staan. Het personeel houd ieder jaar een wedstrijd met kerststallen maken.. Dus staan er wel een stuk of 6 van die bouwwerken op het terrein. Wij hebben er een paar op de foto gezet om een impressie te geven.

Kerst word hier in de Piepies toch al heel anders gevierd dan bij ons…. De mensen houden een feest op Kerstavond. De familie komt bijeen. Lechenon (geroosterd varken) word geserveerd. Spelletjes gedaan en veel gedronken. En op eerste Kerstdag is het allemaal alweer vergeten omdat dan het gewone leven gewoon weer door gaat. De meeste winkels zijn gewoon open. Niet twee dagen van “vreten en drinken” zoals ze in Nederland doen.  Alles op die ene avond… Nou wij wachten het wel af hoe het er op Bambulo aan toe gaat over een dag of wat…verrassing!!!!!

De kerststallen bij Pura Vida....

Prettige Feestdagen...!!!!!

Voor iedereen die we vergeten zijn of geen geldig emailadres meer hebben......
Hier nog even onze kerstkaart.......



Groeten en een dikke zoen van Brenda en Marco

Hoera, Ma Kes.!

De laatste dagen zijn erg druk in het resort.
Wij zijn echt heel erg druk om onze keuken kasten af te gaan krijgen omdat mijn moeder deze zondag zal aankomen. Het is een hoop werk om het allemaal passend te krijgen want er is totaal niets recht in dit land. Zelf de muur waarlangs de kasten komen te staan  en de tafel erboven is op geen enkel punt gelijk.
Waardeloos, maar het moet maar. Met veel meten en twintig duizend keer passen maken we er toch iets heel moois van. Rollende deurtjes van plastic glas en kasten die ook nog eens kunnen rollen.
Alles voor dit edele stel. Maar goed, het ziet er gelikt uit en over ons geen kwaad woord te zeggen....
En.....wij zijn  op tijd klaar.
Die zondag middag eten we voor het eerst de lunch in het restaurant. De oven staat er en alle borden en glazen zijn in het restaurant. Hopelijk zijn ze er nu klaar voor..... Wij zijn er voorlopig wel effe klaar mee.....
Want over een paar uur komt Ma van Kesteren aangevlogen, dus wij pakken onze spullen in en vervolgen onze weg wederom naar het vliegveld.... Hier zijn  we net nog geweest om Pa en Ma van B weg te brengen en nu staan we hier al weer om de volgende moeder op te halen....


Het vliegtuig is geland, eindelijk. Nu maar wachten tot ze naar buiten komt.!
En ja hoor. Daar komt eindelijk het vliegtuig naar beneden. Kwartiertje te laat, maar dat moet dan maar. Hadden wij effe de tijd om een ijsje te eten....lekker.
In het roze in de rij die uit het vliegtuig komt. Deze keer kunnen we wel zien wie er uit het vliegtuig loopt.
Dat kon laatst helaas niet met Pa en Ma. Maar nu dus wel... En dan door de controle en daar staan we oog in oog. Alsof het net na Australie is maar alles met elkaar is dat alweer een maand of negen geleden.

Hallo...........daar ben ik..
De auto in en een leuk ritje door de stad opweg naar Bambulo. Niet om er te blijven maar om Martin en Claudien op te halen die ons verder brengen naar Thalatta Resort. Omdat de vriendjes van Adi komen...
Nou ja. Ook wel lekker voor ons. Want na al dat gestress van de laatste week is het voor ons best wel goed om een weekje helemaal niets te doen....

Het glas snijden, laatste loodjes...!
Thalata ontvangt ons met open armen. Deze week is het er niet zo druk en dat komt voor ons helemaal lekker uit. RUST.
Heerlijk eten. Heel veel vis. Eergister gegrilde Marlijn en gister een gegrilde Tonijn... effe afwachten wat vanavond weer brengt. Waarschijnlijk weer vis want we kunnen het erg goed vinden met de "chef"kok van dit resort. Prima vent met een goede smaak....
Ma komt ook een beetje tot rust. Zeer goede vlucht gehad en nu de tweede dag al wat meer gewend geraakt aan de warmte... Tja helaas nog steeds een lullige 35 graadjes hier....he?
.........
.....Nu een biertje aan de bar, en komt daar opeens de chef langs...
Vanochtend naar de markt geweest en heeft een hele mooie Maya Maya vis alleen voor ons mee genomen..
Dus vanavond weer een hele vis van zo'n anderhalf a twee kilo.... Kunnen we mooi met zijn drietjes van happen.... Heerlijke chocolade mouse als dessert.... Wat wil  een mens nog meer...tja....

Op de laaste dag in Bambulo nog effe een paar mooie plaatsjes van een mooie Libelle.
Morgen weer naar de markt van Zambuangita, want tja dat willen we ma natuurlijk ook laten zien...
Dus we komen de tijd wel door hoor.....Met ons geen medelijden....

Bijna Kerst.....

Ja, het schiet al aardig op hier in de Piepies….

Bijna Kerstmis…. En dat zullen we zien ook…

Bren en ik helpen Nena met het ophangen van een aantal verlichting strengen.

Mary Ann en Lilybeth berijden de kerstboom voor……

Door middel van mais afval…..De bladen die je van de mais haalt en eigenlijk weggooit.

Nou hier niet hoor. Je droogt die handel en dan lijm je er gewoon een bal of balletjes in en als je dan een kegel geraamte maakt van dun bamboe, dan kun je daar gewoon de plukken maisblad met ballen en al op vast maken….

Je hangt er nog wat strengen met lichtjes in en whalla….een Kerstboom. Eentje die niet uitvalt…. En je kunt em in elke gewenste kleur maken… Spuit je het maisblad maar.

De Kerstboom van Mais en ballen.....

En dan nog gekker… die Ronnie is echt heel creatief…. Die maakt van kokosnoot en bamboe een Josef en Maria…. Een stal en een kribbe…. Alleen het kindje Jesus is van plastic.. das nou weer jammer he? Maar het ziet er over het algemeen heel  kunstig uit…

En creatief is die gozer, ook met cement. Nena had ergens een muur gezien met decoratieve bomen erop gemaakt…. Nou dat kunnen ze hier ook wel hoor…. Dus de muur achter het restaurant krijgt aan de buitenzijde een bos gemetseld.. Later word de heleboel natuurlijk in de natuurlijke kleuren geverfd. Maar eerst de bomen en dan de rest…

Ronnie en zijn vrienden, in wording...

En wij?. Na de lichtjes en andere Kerst handel is Adi er eindelijk achter wat ie nou eigenlijk met zijn keuken indeling wil. Waar de machines komen en waar er ruimte is voor kasten. Want ja, je wilt toch ook de boel op kunnen bergen….

Komt dat effe mooi uit dat deze gozer “gouwe klauwen” heeft…. En dat wijfie van em ook…

Dus op papier een paar praktische kasten getekend en nu maar op pad voor het materiaal… Tja en meneer heeft ook nog eisen… Zo wil hij de deurtjes rollend hebben en niet met schanieren. Ja, die handel (rails e.d.) moet wel te krijgen zijn he?. Je bent hier in de Piepies en niet In Nederland. Maar goed. Na veel zoeken en vragen komen we dan toch in een winkeltje (stelt niets voor) wat in Aluluuminiummmmm handelt…En ook rails heeft met wieltjes erin verwerkt. Perfect, en dat in de Piepies…. Ook nog een soort Gamma die mooi hout verkoopt maar ook de kunststof panelen waar ze in Nederland broeikassen van maken. Nou, dat spul gebruiken wij voor de deurtjes…. Prachtig!. Ook nog eens wielen om onder de kasten te plaatsen. Tja want meneer wil sommige kasten kunnen  verrijden om er achter schoon te maken…..Of is het nou; er achter schoon TE LATEN maken…. Het zal het laatste wel zijn. Maar goed. We kunnen de materialen kopen en zijn op dit moment ontiegelijk druk om het maar op tijd af te hebben…. Hij had ons dit natuurlijk veel eerder kunnen laten maken, maar alles gaat hier of zijn “elvenendertigst” . En ook voor de buitenlander die hier al een paar jaar woont. Vraag me niet waarom, maar het is nou eenmaal zo. Wij hopen het hele spul voor zondag in elkaar geschroefd te hebben, want dan komt moeders van Kesteren de boel inspecteren…. Maar zo als het nu gaat, gaat dat wel lukken….

In ieder geval wat foto’s met de Kerstdeco’s en een paar impressies van de muur en de keuken…. Hoe het afloopt zien jullie binnenkort wel weer…. LATER….!!!

BAMBULO UPDATE......

Zo, nu hebben we even de tijd om jullie een update van het resort Bambulo te geven….

Vanaf het begin dat we hier aankwamen tot aan nu 5-12-2010.

Er is een heleboel gebeurt. Met het resort maar ook met ons…..

Tussendoor zijn we nog even naar het ziekenhuis geweest, je weet wel….. Dat verhaal van  de Dengue koorts.

Pa en ma die nog langs gekomen zijn en waarmee we totaal drie resorts bekeken hebben…..Druk, druk, druk……en erg gelachen en gezellig gehad.


Het stuk met de huisjes, nu nog rustig..

Mooie paden gemaakt van kleine steentjes met beton er tussen….

Het bamboe in het restaurant bijna allemaal voorzien van de decoratie, c.q. afwerking met het riet……

Wat een werk is dat zeg. Die jongens zitten hele dagen gehurkt met hun hamertje en hun spijkertjes…En natuurlijk een groot mes om het riet te snijden…

En als het dan allemaal klaar is met die decoratie van de bamboe komen wij weer voorbij om het te vernissen…

Daar zijn we nu ook bijna mee klaar. Het vernissen is een k…..baan maar je ziet wel verbetering dus doen we het niet voor niets…..

Al het bamboe glimt je tegemoet…

Ook het schilderen is zo goed als af.

Het restaurant aan de binnen en buiten zijde zit helemaal in de verf… Twee maal. De keuken is zo goed als af…. Adriaan en Nena zijn op dit moment in Cebu om de laatste machines te kopen om in de keuken te plaatsen… Snijmachine, koffiemachine, gehaktmolen enz, enz,.

Het "decoreren" van de bamboe omheiningen...Heel veel geduld..!

In de tuin hebben we ook het een en ander aan planten aangepast en ook nog eens wat planten in het restaurant geplant. Om het allemaal een leuke uitstraling te geven…

De rivier is redelijk schoon maar moet veel bijgehouden worden om weer niet helemaal dicht te slibben met allemaal rommel. Die jongens van de tuin hebben het er maar druk mee. En dan ook nog eens een keer per week het gras knippen en iedere dag water geven….

Even op de gevoelige plaat met de harde werkers....hahaha, veel lol...

Daarnaast hebben we ook nog eens foto’s gemaakt van de kamers…. Die later op de webpagina van Bambulo geplaatst gaan worden om een indruk te geven van de kamers. En nou maar hopen dat het gaat lopen…..

Wij wachten in ieder geval met smart op het moment dat we voor het eerst in het restaurant gaan eten en dat er daar in de keuken gekookt gaat worden….. Dat het allemaal niet voor niets is geweest, maar echt werkelijkheid gaat worden….

Want op dit moment zien we er nog weinig van komen. De luitjes hier doen wel of ze druk zijn, maar intussen zijn de werkers en Bren en ik degene die de kar trekken…. Claudine maakt zich sterk met het schoonmaken van de keuken en Martin drukt zich liever overal tussenuit en probeert zich er zo weinig mogelijk mee te bemoeien. Dus……afwachten hoe het allemaal gaat lopen hier.

Even optimistisch blijven he?...."Soon" is een breed bergip.

En dan als klap op de vuurpijl komen hier ook nog eens een aantal “vrienden” van Adi op visite. Op precies hetzelfde moment als mijn moeder…. Hebben wij uit “nood” maar een paar daagjes Thalatta geboekt. (ja die tent waar we ook met Hans en Bettie gezeten hebben).

Het is dan de bedoeling om de Kerst en Oud en Nieuw hier te vieren….. En daarna zien we wel weer verder…… 2010 is bijna voorbij en het is voor ons toch wel een apart jaar geweest, zo. Met het reizen en ontmoeten van al die mensen en nieuwe vrienden…….Maar ik zou het zo weer over doen…….Allemaal…!!!!

Alweer afscheid van Pa en Ma

Afscheid alweer! Wat gaat de tijd toch ontzettend snel.
Voor je het weet is er alweer een kleine vier weken  voorbij.
Het was nog maar net dat ze met het vliegtuig naar beneden kwamen, begin november.
En nu, alweer begin december zit het er weer op.
Tja. De tijd vliegt echt.

Maar we hebben wel een hele leuke tijd gehad.
Deze luitjes hebben toch wel heel wat van dit deel van de Piepies gezien...
Zonder dat ze het zelf eigenlijk door hebben gehad.

Twee hele mooie resorts gezien, en natuurlijk dit "resort" in opbouw....
En dat is natuurlijk niet de luxe'te maar wel leuk om het te zien. Hoe de Piepies leven en wonen.
Hoe de minder betaalden hier zelfs zichzelf in de rivier staan te wassen en hun kleding boenen....
Tja, dan moet je er toch wel effe aan denken hoe goed we het thuis hebben....

Ook als je hoort wat de meisjes in de resorts verdienen.... Natuurlijk voor hier een aardig bedrag, maar als je dan in een wat luxere winkel gaat kijken kun je begrijpen dat deze  mensen daar niet zullen en kunnen kopen. Allemaal veel te duur en meer gericht op de vakantieganger en de buitenlander die hier woont. En natuurlijk de Piepies die wel goed verdienen.Wat er trouwens steeds meer worden.

Nee, ze  hebben genoeg gezien en meegemaakt.

Zeker lekker gegeten in de mooie resorts en de meeste keren bij Adi en Nena ook.

Maar daar scheelde het nog wel eens aan. Het is te hopen dat het straks beter gaat in het nieuwe restaurant.

De stad gezien, met de parade.... (Bedankt Rob ....chauffeur van van Wijk bloemenhandel voor de leuke commentaren bij de foto's... Wij hebben in een  deuk gelegen....).

Tja Bettie en Hans. Het mag dan wel geen Australie zijn. De Piepies hebben genoeg te bieden...

En als wij hier ook nog eens een leuke baan kunnen vinden komen jullie maar weer lekker terug.....voor een maand of wat...

Wij hebben in ieder geval van jullie genoten en weer lekker bij gebabbeld...skype kan niet alles...

Gelukkig inmiddels weer heel huids thuis.....

Bedankt en we missen jullie wel een beeetje hoor........XXXXXXXXXX 

 

Bye bye.............